- Zwitserland
De Koerdische bevolking in Zwitserland zet haar strijd voort om haar cultuur en taal te behouden, zelfs in ballingschap. Het Koerdisch Instituut, opgericht in 2021, organiseert activiteiten voor alle lagen van de samenleving, van kinderen tot volwassenen, van vrouwen tot jongeren. Het instituut beschouwt de Koerdische taal niet alleen als een communicatiemiddel, maar ook als de basis van de identiteit en de vrijheidswil van het volk.
De medevoorzitter van het instituut, dichter Dîlber Hêma, vatte het lopende werk als volgt samen: “Onze taal is onze toekomst. We zullen elk kanton bereiken. Elk kind dat zijn moedertaal omarmt, verdedigt de toekomst van ons volk.”
Het doel is om uit te breiden naar alle 26 kantons van Zwitserland
Het instituut, dat commissies heeft opgericht in vele centra, voornamelijk in Zürich, Genève en Bern, streeft ernaar uit te breiden naar alle 26 kantons van Zwitserland. Sinds de oprichting heeft de instelling prioriteit gegeven aan het onderwijzen van Koerdisch aan kinderen en organiseert zij regelmatig cursussen voor verschillende leeftijdsgroepen.
Tot nu toe hebben meer dan 150 kinderen deelgenomen aan Koerdische taallessen. De lessen zijn niet alleen gericht op het onderwijzen van de taal, maar brengen ook de culturele dimensie van de moedertaal tot leven door theater, muziek en kunst te combineren. De Koerdische Cultuur- en Kunstdagen en het Kinderfestival, waar kinderen laten zien wat ze het hele jaar door hebben geleerd, zijn inmiddels een traditie geworden.
Dîlber Hêma benadrukte dat het laatste festival in Winterthur met veel enthousiasme werd ontvangen en zei: “Onze kinderen betreden het podium in hun moedertaal en zingen liedjes. Dit is niet alleen een culturele activiteit, het is de meest waardevolle investering in de toekomst van ons volk.”
Internationale initiatieven
Het Koerdisch Instituut in Zwitserland zet zich in om de status van de Koerdische taal niet alleen in eigen land, maar ook internationaal te verbeteren.
Op 21 februari, Internationale Moedertaaldag, werd een uitgebreid dossier ingediend bij UNESCO.
Na overleg met officiële instellingen in Bern werd het gebruik van Koerdisch in bepaalde correspondentie goedgekeurd.
Dîlber Hêma benadrukte het belang van deze stappen en verklaarde: “We strijden overal voor de erkenning en officiële status van de Koerdische taal. Zelfs onder diaspora-omstandigheden is de strijd van ons volk voor hun taal een verklaring van ons bestaan.”
Publicatie- en onderzoeksdoelstellingen
Het instituut is van plan zich de komende periode te richten op publicaties en academisch onderzoek. Met als doel boeken, tijdschriften en wetenschappelijke studies in alle dialecten van het Koerdisch te produceren, streeft de instelling ernaar het erfgoed dat onder ballingschap is ontstaan, te behouden.
Dîlber Hêma drukte hun vastberadenheid op dit gebied uit met de volgende woorden: “De moedertaal leeft niet alleen door spraak, maar ook door schrift. We willen voortbouwen op de erfenis die de Bedirxans in ballingschap zijn begonnen met de inspanningen van ons volk.”
De steun van het volk vormt de basis van elke activiteit
Alle activiteiten van het Koerdisch Instituut zijn gebaseerd op vrijwilligerswerk. De materiële en morele steun van het volk vormt de basis van elke activiteit. Hêma vestigde de aandacht op de opoffering van het volk in dit verband en zei: “Alles wat tot nu toe is bereikt, is mogelijk gemaakt dankzij de inspanningen van onze mensen. Celadet Ali Bedirxan en zijn kameraden vochten voor de taal terwijl ze in ballingschap waren. Wij zetten hun nalatenschap voort en voegen nog meer waarde toe aan de strijd van onze mensen.”
“Onze taal is onze toekomst”
Na de voorbereidingen voor het academisch jaar 2025-2026 te hebben afgerond, is het Instituut in september met zijn cursussen begonnen. De boodschap van de medevoorzitter van het Instituut, Dîlber Hêma, is duidelijk: “Onze taal is de identiteit en de toekomst van ons volk. Elk kind en elk gezin dat zijn moedertaal omarmt, omarmt het bestaan van ons volk. Deze strijd is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid.”