In een schriftelijke verklaring heeft de Coördinatie van de Koerdische Vrouwengemeenschap (KJK) het besluit van de Iraanse autoriteiten aan de kaak gesteld om de vrouwenrechtenactivisten Bakhshan Azizi en Sharifa Mohammadi, die tijdens hun arrestatie zware martelingen en onmenselijke praktijken moesten ondergaan, te executeren.
KJK verklaarde dat de vrouwenstrijd niet gestopt kan worden door executies en vervolgde:
“Iraanse en E. Koerdische vrouwen hebben hun strijd voor bestaan, identiteit en vrijheid aan het licht gebracht met de slogan ‘Vrouw, Leven, Vrijheid’ in 2022. Nu we de 21e eeuw binnengaan, zijn we getuige van en maken we een proces door waarin ons discours over de ‘Eeuw van de vrouw – Vrouwenrevolutie’, dat we vaak uitdrukken via de Koerdische vrouwenbeweging, is veranderd van een bewering in een materiële realiteit. Wij, Koerdische vrouwen, hebben getoond dat we een visie hebben voor een echte vrouwenrevolutie door deze realiteit van een droom en bewering om te zetten in een tastbaar feit. In dit stadium is de vrouwenrevolutie van Rojava een concreet voorbeeld geworden van onze eisen, en deze waarheid heeft vrouwen wereldwijd geïnspireerd. Vandaag de dag verzetten vrouwen over de hele wereld zich tegen het beleid van het vermoorden van vrouwen, uitbuiting, ongelijkheid, slavernij en de realiteit van een patriarchale staat. In die zin hebben vrouwen hun stem verheven en de waarheid ‘Vrouw, Leven, Vrijheid’ geroepen.”
De strijd van vrouwen beïnvloedt de mensheid als een lichtstraal:
Terwijl het leven voor vrouwen en mensen een nachtmerrie is geworden, wordt het verzet van vrouwen elke dag sterker. Dit verzet blijft het moeilijk maken om samen te leven met een door mannen gedomineerd regime. De realiteit van de vrouwen, die een bron van angst is geworden voor de autoriteiten, geeft nu hoop aan de strijd van het volk en geeft kracht en vertrouwen. Vrijheid zal worden bereikt met vrouwen, en deze waarheid krijgt diepere betekenissen en vooruitgang. Wereldwijd en lokaal proberen alle crises die door de patriarchale staat worden gecreëerd het leven op elk moment te verstikken. Ze hebben het leven in een nachtmerrie veranderd en de betekenis ervan in dit bloedige en repressieve tijdperk vernietigd. In zo’n periode heeft de strijd van vrouwen invloed op de mensheid als een lichtstraal.
In een proces waarin georganiseerd kwaad wordt opgelegd aan het leven van vrouwen binnen het door mannen gedomineerde systeem en de nationale staat, op zoek naar de vernietiging van alle sociale vrijheden en rechten, heeft het Iraanse regime een doodvonnis uitgesproken tegen activiste Bakhshan Azizi. De onderliggende oorzaken van de crisis in de wereld en het Midden-Oosten liggen in het verlangen om problemen op te lossen door middel van repressieve methoden. Daarom is elke afwijzing van vrouwen tegen het regime een oplossing voor crises en democratische kwesties. Vijandigheid tegenover het volk en vrouwen legt echter democratische, bevrijdende oplossingen op en dringt aan op beleid van onderdrukking, bloedbaden en vernietiging.
Doodvonnissen tegen Bakhshan Azizi en Sharifa Mohammadi wijzen op chaotische escalatie:
De doodvonnissen tegen vrouwenrechtenactivisten Bakhshan Azizi en Sharifa Mohammadi in Koerdistan betekenen een escalatie van de chaos. De redenen die vrouwen tot revolutie dreven zijn fundamentele menselijke behoeften die net zo essentieel zijn als water en lucht. Vandaag gaat de strijd van vrouwen vastberaden en moedig vooruit in vele delen van de wereld.
Het Iraanse regime, dat vrouwen vijandig gezind is, straft diegenen die deelnemen aan vrijheidsdemonstraties, dwingt verplichte hijabwetten af als een vorm van marteling, legt zware straffen op aan vrouwen die volharden in hun strijd en dwingt de absolute onderwerping van vrouwen af. Het regime vergeldt vrouwen met beslissingen die de vrijheid van vrouwen in gevaar brengen. Het land vergeldt vrouwen met besluiten zoals die tegen de activisten. Vrouwen zijn de straat opgegaan in gebieden waar de druk groot is. Koerdische vrouwen, die zich veertig jaar lang fel hebben verzet tegen het Turkse fascisme, en het opmerkelijke verzet van vrouwen tegen vrouwvijandige regimes zoals de Taliban en Iran, weerspiegelen deze waarheid. Landen over de hele wereld proberen gematigde en extreme maatregelen te ontwikkelen om hun bestaan te beschermen tegen de strijd voor de vrijheid van vrouwen, waarbij de balans van de opgelegde ongelijkheid op het leven van vrouwen in stand wordt gehouden in samenwerking met staatsinstellingen. De bron van ongelijkheid is de staat zelf. Daarom zijn vrouwenbewegingen en hun strijd voor vrijheid, die zich verzetten tegen de staat en deze ter verantwoording roepen, de grootste angst van regeringen.
De acties van een onderdrukkend, gendergericht en bezettend, door mannen gedomineerd regime mogen de strijd van vrouwen niet in de weg staan. De vrouwen die in opstand zijn gekomen tegen dit regime en de gepresenteerde strijd zijn hier de duidelijkste tekenen van. Tegenover de achterstelling van mannen en de levensomstandigheden die worden gecreëerd door regimes die mannen steunen, hebben vrouwen geen tolerantie meer.
De kracht van vrouwenstrijd kan niet verslagen worden door acties als executies, verboden en marteling:
We kennen en verwerpen repressieve praktijken, dwangbeleid, moorden, arrestaties en executies die de vrouwenstrijd worden opgelegd als anti-vrouwenbeleid. Het anti-vrouwen Iraanse regime ziet niet of negeert het feit dat vrouwen verzetskracht hebben verworven en dat het de kracht van de vrouwenstrijd niet kan verslaan door middel van executies, verboden, druk en marteling.
De strijd van mensen en vrouwen tegen deze acties zal jullie verslaan. Vrouwen hebben nooit spijt gehad van hun strijd en zullen zich niet terugtrekken. Integendeel, de druk heeft het verzet van vrouwen alleen maar sterker gemaakt. Vrouwen in Koerdistan hebben met hun vastberadenheid en enthousiasme bewezen dat ze hun rechten niet zullen opgeven door hun verzet en dat ze bereid zijn om er elke prijs voor te betalen. Daarom roepen we het vrouwvijandige Iraanse regime op om deze repressieve praktijken tegen vrouwen op te geven.
We benadrukken dat het intrekken van doodvonnissen en het tegemoetkomen aan de legitieme eisen van vrouwen cruciaal is voor het voortbestaan van het regime zelf. Het barbaarse beleid van executies zal de strijd van vrouwen niet in de weg staan. Wat de autoriteiten ook doen, vrouwen zullen hun strijd voor vrijheid en democratie niet opgeven. De strijd en het verzet van vrouwen zal niet stoppen ondanks de ergste acties die door de geschiedenis heen zijn uitgevoerd. We roepen nu alle internationale instellingen, democratische entiteiten, vrouwenbewegingen en democratische figuren op om hun standpunt kenbaar te maken en de gezamenlijke strijd tegen de acties van het Iraanse regime op te voeren.
Bron: ANHA