In een verklaring over de voortdurende oorlog tussen Israël en Iran benadrukt de Gemeenschap van Vrije Vrouwen van Oost Koerdistan (KJAR) dat oorlogen tussen natiestaten geen weg naar vrijheid zijn voor samenlevingen.
De verklaring van KJAR op woensdag luidt als volgt:
“Op de vijfde dag van de oorlog tussen Iran en Israël lanceerde Israël zware aanvallen op militaire centra, staatsmediakanalen en ziekenhuizen in verschillende Iraanse steden. De Islamitische Republiek voerde ook verschillende vergeldingsaanvallen uit. Het is duidelijk dat de oorlog zal doorgaan, met nog meer slachtoffers en verwoesting tot gevolg.
Deze voortdurende oorlog is het resultaat van het vooraf ontworpen beleid van het kapitalistische systeem, dat bedoeld is om een nieuw geopolitiek landschap in het Midden-Oosten te creëren – dit keer gericht tegen het Iraanse regime. De oorlog van Israël tegen Iran is bedoeld om het regime te dwingen veranderingen door te voeren die in overeenstemming zijn met de wereldorde. Met andere woorden, het doel van de recente onderhandelingen was om de huidige aanvallen te legitimeren.
In oorlogen tussen natiestaten betalen samenlevingen, en vooral vrouwen en kinderen, de zwaarste prijs. Het conflict tussen Israël en Iran is geen uitzondering. Het is echter belangrijk om te onthouden dat de Islamitische Republiek al jaren oorlog voert tegen haar eigen samenleving, in het bijzonder tegen vrouwen, door middel van executies, vrouwenmoorden en de verspreiding van armoede en werkloosheid. De kern van de breuk tussen de Islamitische Republiek en de samenleving, in het bijzonder vrouwen, is al lang geleden ontstaan en deze oorlog zal die breuk alleen maar zichtbaarder en duidelijker maken.
Het moet benadrukt worden dat deze oorlog geen oorlog is voor de bevrijding van samenlevingen, in het bijzonder voor vrouwen. De eisen van de mensen, vooral vrouwen, maken geen deel uit van de agenda’s van Israël of Iran. Vertegenwoordigers van natiestaten die slogans als ‘Jin, Jiyan, Azadî’ (Vrouw, Leven, Vrijheid) scanderen, kunnen geen vrijheid inluiden of een mooie toekomst voor de samenleving beloven, vooral als ze het belang van de strijd van vrouwen niet echt begrijpen.
We mogen niet vergeten dat ‘Jin, Jiyan, Azadî’ geen slogan is om de publieke opinie in Iran, met name onder vrouwen, voor zich te winnen, maar eerder de doorleefde ervaring van vrouwen en mannen die de afgelopen drie jaar hun leven hebben geriskeerd door de straten te veranderen in een strijdtoneel voor vrijheid.
Door vrouwen geleide democratische bewegingen hebben laten zien dat hun doelen overeenkomen met het creëren van een vrij leven voor alle segmenten van de Iraanse samenleving. Maar om deze doelen te bereiken moet er afscheid worden genomen van centralisme, religieuze dogma’s, patriarchaat en nationalisme. De oorlog tussen natiestaten en het wereldwijde kapitalistische systeem biedt vrouwen slechts de keuze tussen slecht en slechter, die beide aan hen worden opgedrongen. Toch hebben vrouwen zich niet alleen verzet tegen deze mentaliteit, ze zijn ook de vaandeldragers en leiders geworden van de strijd voor vrijheid en democratie in Iran, het Midden-Oosten en daarbuiten.
De ‘Jin, Jiyan, Azadî’-revolutie is een duidelijk voorbeeld van het leiderschap van vrouwen in de democratisering van de samenleving.
KJAR benadrukt het belang van het organiseren en opbouwen van basiskracht in het streven naar vrijheid voor de samenleving, en in het bijzonder voor vrouwen. Te midden van een oorlog van autoritaire machten en patriarchale systemen benadrukt KJAR dat er geen sprankje licht, vrijheid of gelijkheid is. Daarom roept KJAR alle leden en groepen in Iran op om zich te verenigen en solidair te zijn door in het hele land volkscomités en volksorganisaties op te richten.
KJAR roept ook alle vrouwen binnen vrijheidszoekende partijen en organisaties op om samen te werken en een gezamenlijke stem voor vrouwen in Iran op te richten. Het vormen van transpartijstructuren in Koerdistan en transnationale organisaties in heel Iran is een cruciale stap op weg naar democratie. Zonder de aanwezigheid van vrouwen kan er geen sprake zijn van een vrije toekomst voor Iran.”
Bron: ANF