- Turkije
De Confederatie van Vakbonden van Overheidsmedewerkers (KESK) heeft een mars georganiseerd om te eisen dat overheidsmedewerkers die op grond van staatsdecreten (KHK) zijn ontslagen, weer in dienst worden genomen en dat de democratische rechten worden hersteld. De mars begon op 13 oktober in Diyarbakır (Amed) en eindigt op 17 oktober voor het parlement in Ankara. De mars nadert Ankara vanuit zes verschillende richtingen: Diyarbakır, Urfa (Riha), Adana, Mersin, Gaziantep (Dîlok) en Adıyaman (Semsûr). KESK heeft onlangs in Adıyaman een openbare verklaring afgelegd en aangekondigd dat de mars wordt voortgezet.
Democratie opgeschort na 2016
KESK-covoorzitter Ayfer Koçak sprak met ANF Nieuwsagentschap over de redenen en doelstellingen van de mars en zei: “Zelfs vóór de staatsdecreten waren er al problemen met de democratie in dit land. We hebben nooit in een land met hoge democratische normen geleefd. Vanaf 2016 zijn we echter een periode ingegaan waarin de democratie volledig opzij werd geschoven en juridische procedures niet langer werden toegepast. Dit proces, dat door de decreetwetten in gang werd gezet, werd nog versterkt door het beleid van curatele dat werd opgelegd aan gemeenten die door de Democratische Volkspartij (HDP) worden bestuurd in de Koerdische provincies. De realiteit blijft: gekozen functionarissen worden gevangengezet, politieke gevangenen worden nog steeds als gevangenen vastgehouden en de wil van het volk, zoals die bij de stembus tot uiting is gekomen, wordt genegeerd.”
Koçak verklaarde dat de decreetwetten niet beperkt bleven tot ontslagen en dat er een systematisch uitsluitingsbeleid werd gevoerd door middel van sollicitatiegesprekken en veiligheidsonderzoeken, waardoor de toegang tot de publieke sector werd geblokkeerd.
Ze vestigde ook de aandacht op de druk op de persvrijheid en herinnerde eraan dat de rechten van gesloten televisiezenders, kranten en tijdschriften nog steeds niet zijn hersteld.
Koçak sprak over de groeiende economische ongelijkheid en zei dat de groeiende inkomenskloof ambtenaren in armoede heeft gedreven.
Ayfer Koçak zei: “Op dat moment werden 4.800 van onze leden ontslagen. Maar dat is niet het enige probleem. Na de decreetwetten verloor iedereen die in de oppositie zat of geen loyaliteit betuigde de kans om in de publieke sector te werken, net als hun kinderen en jongeren. Sollicitatiegesprekken en veiligheidsonderzoeken werden onderdeel van een systeem dat loyaliteit boven verdienste stelt bij aanstellingen in de publieke sector. Tijdens de protesten van 19 maart hebben universiteitsstudenten dit bijvoorbeeld duidelijk uitgedrukt: na jaren van opleiding worden ze gedwongen om hun toekomst in het buitenland te zoeken.
Vandaag de dag zijn onze gepensioneerde collega’s veroordeeld tot een inkomen van minder dan de helft van de hongerdrempel. De meeste werknemers proberen te overleven met het minimumloon. Terwijl het aantal miljonairs in Turkije toeneemt, wordt een groot deel van de samenleving armer. Terwijl de wereldwijde gemiddelde toename van het aantal miljonairs 1,2 procent bedraagt, is dat in Turkije 8 procent. Dit is een direct gevolg van autoritarisme en antidemocratische praktijken. Overheidsmedewerkers worden verarmd en onderdrukt.
Een andere dimensie van de mars is de roep om vrede
Ayfer Koçak zei dat het conflict dat tien jaar geleden na het mislukken van het vredesproces opnieuw oplaaide, directe gevolgen heeft gehad voor werknemers en de samenleving. Koçak verklaarde dat de door KESK georganiseerde mars niet alleen een reactie is op schendingen van rechten in het verleden, maar ook gebaseerd is op een visie voor democratie en vrede in de toekomst. Ze vatte deze visie als volgt samen: “Het vredesproces was voor ons allemaal een grote bron van hoop. Omdat we weten dat oorlog vooral werknemers treft. De jongeren die hun leven verliezen, zijn de kinderen van de armen. We hebben in dit proces duizenden jongeren verloren. We hebben onze leden en onze kameraden verloren in het bloedbad van 10 oktober. Deze pijn is nog steeds erg vers. Onze mars vandaag is ook een manier om uiting te geven aan ons streven naar vrede.
Echte vrede kan alleen worden bereikt als het volk zich het proces eigen maakt, als vrijheden worden erkend en als de democratie wordt versterkt. Met deze mars eisen we niet alleen het herstel van onze collega’s die bij decreet zijn ontslagen, maar ook de wederopbouw van de democratie in dit land. Wij geloven dat vrede moet worden opgebouwd op basis van het volk. Want waar het volk wordt uitgesloten, zal er, zelfs als één conflictgebied verdwijnt, altijd een ander ontstaan.”
Bron: ANF