De Commissie Buitenlandse Betrekkingen van de Unie van Koerdische Gemeenschappen (KCK) heeft een verklaring naar buiten gebracht over de recente aanvallen van de Turkse staat op Irakees en Zuid-Koerdistaans grondgebied, die aan meerdere burgers het leven hebben gekost.
De verklaring met de titel ‘De overeenkomst met Turkije moet worden opgezegd en de aanvallen op burgers moeten worden gestopt’ werd gepubliceerd door ANF Nieuwsagentschap en luidt als volgt:
“De vluchtelingen in het Makhmur-kamp, Şehît Rustem Cudi, die het beleid van ontkenning, uitroeiing, assimilatie en genocide van de bezettende Turkse staat en de collaboratieve en verraderlijke opleggingen van de KDP verwierpen en die ondanks alle moeilijkheden aandrongen op een vrij leven en die daarom zelfs vluchtelingen werden in hun eigen land, zijn de afgelopen dagen het doelwit geweest van de UCAV-terreuraanvallen van de Turkse staat. Deze aanvallen vonden plaats voor de ogen van de Iraakse staatstroepen, die het kamp omsingelen en 24 uur per dag bewaken onder het mom van “bescherming”.
Ondanks alle moeilijkheden en onmogelijkheden door de jaren heen, verzetten deze mensen zich tegen de huurlingen van ISIS die Irak en Zuid-Koerdistan wilden binnenvallen, met de steun van de Turkse staat, op basis van zelfverdediging, en met hun nobele verzet speelden ze een leidende rol in de bescherming van de volkeren van Irak en Zuid-Koerdistan. Dit epische verzet van de mensen van Makhmur, dat onder andere voorkwam dat Hewler (Erbil) in handen van ISIS viel, dwong zelfs de KDP en Masoud Barzani, juist degenen die vijandig staan tegenover het kamp in Makhmur en verantwoordelijk zijn voor het embargo van het kamp, om hun dankbaarheid te tonen.
De bezettende Turkse staat stak geen vinger uit terwijl ISIS Irak en het Midden-Oosten terroriseerde. Maar nu valt het zelf de krachten en centra van verzet aan die een leidende rol speelden in de nederlaag van ISIS, vooral in Shengal (Sinjar) en Makhmur. Om het correct te zeggen, de Turkse staat gaat door met zijn aanvallen alsof het wraak neemt voor ISIS op degenen die ISIS hebben verslagen. Bij deze aanvallen heeft het voormalige ISIS-huurlingen naar Zuid-Koerdistan gebracht, vermomd als onderdelen van zijn eigen bezettingsleger. Met de aanwezigheid van de Koerdische vrijheidsguerrilla, die het verzet van de mensen van Makhmur steunde en ISIS tegenhield bij de poort naar Hewler, als voorwendsel, voert de Turkse staat zijn aanvallen op het kamp uit.Toen de Irakese staat in zijn besprekingen met de mensen van Makhmur toezegde het kamp te beschermen tegen elke aanval, vertrok het kleine aantal guerrillatroepen, trok zich terug en ging naar de Medya-verdedigingszones. Al deze onderhandelingen en ontwikkelingen vonden plaats op verzoek, onder toezicht en met medeweten van de Verenigde Naties en haar missie in Irak, UNAMI. De Iraakse staat en de VN zijn wettelijk en moreel verantwoordelijk om de veiligheid van het kamp te garanderen en het te beschermen tegen elke vorm van aanval.
Na de onlangs ondertekende overeenkomst tussen de bezettende Turkse staat en de Iraakse regering werden de aanvallen op het kamp echter hervat. Onze mensen van Makhmur, die de moderne slavernij die hen werd opgelegd niet accepteerden en hun eigen vrije leven opbouwden met hun eigen inspanningen en arbeid, waren opnieuw het doelwit van de terroristische aanvallen van het genocidale Erdogan-Bahceli systeem. Deze aanvallen volgden op de aanvallen op Sayed Sadiq, Dukan, Biradost en Mawet, die leidden tot het martelaarschap van zeven burgers. De Iraakse staat en de VN zijn verantwoordelijk voor deze aanvallen. Als de UCAVs van de Turkse bezettingsmacht onmiddellijk worden neergeschoten boven het luchtruim van Kirkuk, maar rustig kunnen vliegen en aanvallen boven Makhmur, dan onthult dit de aanpak van de Iraakse regering. Volgens de ondertekende overeenkomst met de Turkse bezettingsmacht zijn ze op de hoogte van de aanvallen en accepteren ze deze. Als de Iraakse regering niet de geschiedenis in wil gaan als een regering die een overeenkomst heeft getekend met een buitenlandse mogendheid met een geschiedenis van genocidale misdaden die de invasie van haar eigen land legitimeert, dan moet ze deze overeenkomst opzeggen en onmiddellijk annuleren.
Deze overeenkomst en de verklaringen van de Iraakse minister van Defensie over onze beweging, die de afgelopen dagen op de agenda kwamen, hebben geen andere functie dan het legitimeren van de invasie- en annexatieaanvallen van Turkije. In plaats van Irak te verdedigen tegen de invasieaanvallen van Turkije, verdedigt de minister van Defensie de speciale oorlogsargumentatie die door het bezettende Turkse leger naar voren wordt gebracht, zodat de houding van het Iraakse volk daartegen zich niet ontwikkelt en zo de aanvallen legitimeert. Het is opmerkelijk dat deze aanvallen op Makhmur volgden op recente verklaringen van de Iraakse minister van Defensie.
Allianties en overeenkomsten met Turkije zullen geen ontwikkeling brengen maar bloedbaden, geen veiligheid maar oorlog en vernietiging. Degenen die het tegendeel beweren, zouden eens moeten kijken naar de situatie in Syrië en wat het Bashar al-Assad, die door Erdogan zijn broer wordt genoemd, heeft opgeleverd. Hoe kunnen Erdogan en Turkije, dat tijdens de moeilijkste dagen van Irak zijn consulaat openhield in het centrum van ISIS en Irak geen enkele hulp bood, vandaag bijdragen aan de veiligheid van Irak?
We roepen de Iraakse staat en regering op om een standpunt in te nemen tegen de aanvallen en oorlogsmisdaden van Turkije tegen burgers, in het bijzonder de vluchtelingen in het Makhmur-kamp, en om onmiddellijk afstand te doen van de overeenkomst die ze hebben ondertekend met de fascistische, genocidale ISIS-steuner Erdogan. We roepen ook de VN en haar Iraakse missie UNAMI op om haar verplichtingen na te komen, om de gebeurtenissen niet langer te bekijken vanuit het perspectief van de KDP en de fascistische Erdogan, om de veiligheid van de vluchtelingen in Makhmur op dezelfde manier te benaderen als de veiligheid van vluchtelingen in andere delen van de wereld, en om stappen te ondernemen om het recht op leven van onze mensen in het kamp te beschermen.”
Bron: ANF