Het Onderwijscomité van Koma Civakên Kürdistan (Unie van Koerdische Gemeenschappen – KCK) heeft een schriftelijke verklaring uitgegeven ter gelegenheid van 15 mei, de Dag van de Koerdische taal.
De verklaring werd gepubliceerd door ANF Nieuwsagentschap en luidt als volgt:
“In de loop van de vorige eeuw is het Koerdische volk onderworpen aan een grote genocide, zowel fysiek als op cultureel niveau, in het bijzonder gericht tegen hun moedertaal. Toen het systeem van natiestaten in de regio werd geïmplementeerd, was het gebaseerd op racisme en monisme; binnen dit kader werd alleen al het bestaan van het Koerdische volk als een bedreiging gezien. Om deze “bedreiging” te elimineren, voerden ze een genocide-, assimilatie- en vernietigingsbeleid uit tegen het Koerdische volk, en de Koerdische taal werd uitgeroeid in de vier landen, Syrië, Iran, Irak en Turkije, die Koerdistan koloniseerden. De natiestaten die Koerdistan koloniseerden hebben geprobeerd één van de oudste volkeren van Mesopotamië en één van de oudste talen ter wereld te vernietigen, volgens hun mentaliteit van ‘één vlag, één taal, één natie, één staat’.”
De verklaring voegde eraan toe: “Tegen het beleid van genocide en vernietiging heeft het Koerdische volk in de vier delen van Koerdistan een ongeëvenaarde strijd gevoerd en een zware prijs betaald om hun bestaan te behouden. Vooral in het noorden van Koerdistan stond het volk, dat ontkenning, vernietiging en armoede was opgelegd, onder leiding van de leider van het volk, Abdullah Öcalan, opnieuw op met de kracht van hun oude cultuur en verscheurde het doodskleed. Onder het leiderschap van de PKK werd het bestaan van het Koerdische volk beschermd en veilig gesteld met de arbeid van duizenden martelaren voor de vrijheid van Koerdistan. De Koerdische Vrijheidsbeweging heeft met succes haar historische verantwoordelijkheid en plicht vervuld om het bestaan, de cultuur, de identiteit en de taal van het Koerdische volk te beschermen. De strijd voor bestaan en vrijheid is een nieuwe fase ingegaan!”
De verklaring ging verder: “Decennialang werd door de verwaarlozing van de Koerdische natie op brute wijze geprobeerd hun cultuur en taal te vernietigen. Dankzij de Koerdische Vrijheidsstrijd zijn deze pogingen mislukt. De Koerdische taal is een van de oudste en rijkste talen ter wereld en heeft eeuwenlang weerstand geboden tegen onderdrukking en obstakels. Ehmedê Xanî, Feqiyê Teyran, Melayê Cizîrî, Celadet Elî Bedirxan en vele andere grote traditionele zangers, kunstenaars, dichters, schrijvers en intellectuelen hebben een uniek mondeling en schriftelijk erfgoed nagelaten aan het Koerdische volk.
De vernietiging en vernietiging van talen is een ernstige misdaad tegen de mensheid. De Koerdische taal wordt nog steeds niet officieel erkend; het beleid van negeren, verbieden, belegeren en assimileren van de Koerdische taal met verschillende middelen en methoden gaat door. Het opdringen van de taal van de natiestaat aan het Koerdische volk gaat door in heel Koerdistan en in elke regio waar Koerden wonen. Het monistische beleid heeft als doel de Koerden te assimileren, de Koerdische taal te ontbinden en op termijn te vernietigen.
De Koerdische taal is niet zomaar een taal; het is de ziel van het Koerdische volk. Onze taal is het teken van ons bestaan en onze meest heilige waarde. Het heeft onze cultuur en geschiedenis beschermd tegen uitroeiing; onze taal is de eerste voorwaarde van ons bestaan, het grootste bastion van vrijheid dat onze samenleving beschermt. In de geschiedenis, telkens wanneer de vijanden van de Koerden de Koerden wilden vernietigen, wendden ze zich eerst tot de Koerdische taal, verboden ze de Koerdische taal en wilden ze de Koerdische samenleving uitroeien door hun taal te versmelten tot hun eigen taal. Dit beleid van ontbinding en assimilatie gaat vandaag de dag nog steeds door. Het verbod op de Koerdische taal is nog steeds niet opgeheven. De Koerdische taal is nog steeds niet de officiële onderwijstaal geworden.”
De verklaring onderstreept dat “de leider van het volk, Abdullah Öcalan, het ontwikkelingsniveau van de taal definieert als het ontwikkelingsniveau van het leven en zegt: ”Hoe meer een samenleving haar moedertaal heeft ontwikkeld, hoe meer ze haar levensniveau heeft ontwikkeld.” De ontwikkeling en de verhoging van het levensniveau zijn verbonden met de vrijheid van het Koerdische volk en alle waarden van Koerdistan.
De strijd om de Koerdische taal de officiële taal en onderwijstaal te maken vereist inspanning en een serieuze houding. Opnieuw is het hoogste niveau van waakzaamheid vereist, zodat geen enkele macht het Koerdische volk opnieuw in de klauwen van culturele genocide kan brengen. Men moet beseffen dat de bescherming van de taal een stellingname is tegen assimilatie, de bescherming van de taal is de bescherming van de cultuur, en de bescherming van de taal is de bescherming van Koerdistan. De bescherming van taal is de bescherming van de erfenis van het verleden en de verworvenheden van de toekomst. Elke natie bestaat op basis van haar unieke taal. Net zoals bomen groeien met hun wortels, zal het Koerdische volk groeien met hun taal.”
De verklaring bevestigde opnieuw dat “het recht op onderwijs in het Koerdisch een legitiem en natuurlijk recht is; iedereen moet dit recht beschermen en de strijd opvoeren om van de Koerdische taal de officiële taal te maken. Op deze historische dagen, ter gelegenheid van 15 mei, de Dag van de Koerdische taal, buigen we met respect en dankbaarheid voor de martelaren van de vrijheidsstrijd in Koerdistan. Opnieuw roepen we onze mensen op om hun taal te beschermen met de filosofie dat “elk Koerdisch woord een zaak voor ons is”, om hun kinderen Koerdisch te leren en om de zaak van de taal als een nationale zaak te omarmen.
Wij feliciteren alle mensen van Koerdistan, de werkers en verdedigers van de Koerdische taal met de Dag van de Koerdische Taal.”
Bron: ANF