- Zuid-Koerdistan
Het covoorzitterschap van de Uitvoerende Raad van de Unie van Koerdische Gemeenschappen (KCK) heeft een verklaring uitgegeven ter gelegenheid van ‘Wereld Kobanê Dag’.
De verklaring onderstreept de recente aanvallen van de Turkse staat op Rojava en haar civiele infrastructuur, maar ook de houding van de Turkse regering tegenover Hamas en ISIS.
De verklaring zei: “De staten en internationale organisaties kiezen geen oprechte en eerlijke aanpak, ze benaderen de oorlog in Gaza volgens hun belangen. Ten eerste, de AKP-MHP regering en Tayyip Erdoğan volgen een dergelijke aanpak. Ze beweren dat ze tegen de aanvallen op Gaza zijn, maar ze aarzelen niet om Rojava en de Koerden aan te doen wat Gaza wordt aangedaan.”
De volledige verklaring luidt als volgt:
“Na de bevrijding van Kobanê [van ISIS] werd 1 november uitgeroepen tot ‘Werelddag van Kobanê’ en later werd 2 november uitgeroepen tot ‘Werelddag van Rojava’. Sindsdien worden beide gevierd door de volkeren van de wereld. Ongetwijfeld is de revolutie in Rojava het resultaat van de gezamenlijke strijd en het werk van de volkeren van het Midden-Oosten en de wereld. Het verzet en de overwinning in Kobanê was ook het resultaat van dit gemeenschappelijke verzet en strijd van de volkeren. Daarom wordt de revolutie sterk gesteund door de volkeren van het Midden-Oosten en de wereld.
We willen iedereen nogmaals feliciteren met deze zeer belangrijke revolutie en verzet van onze tijd en onze sterke solidariteit betuigen met de revolutie in Rojava. Wij sturen onze groeten aan de patriottische en revolutionaire mensen van Rojava en Koerdistan. Ter gelegenheid van deze belangrijke dag uiten wij onze dankbaarheid aan allen die solidair zijn met de revolutie in Rojava, die weerstand bieden, de strijd voortzetten en grote offers brengen. We willen ook respectvol en dankbaar alle martelaren van de democratische revolutie herdenken. We herdenken hen en in het bijzonder allen die martelden in het verzet van Kobanê, en we herbevestigen onze toewijding aan de martelaren en onze belofte van succes. De overwinning van de revolutie in Rojava en het verzet in Kobanê is te danken aan het verzet en de opofferingen van duizenden internationale kameraden zoals Arîn, Avesta, Gelhat, Ulaş en Lêgerîn. Zij en hun kameraden zullen altijd herinnerd en levend gehouden worden als symbolen van deze revolutie en dit verzet.
Toen Kobanê werd aangevallen door IS, mobiliseerden de volkeren en revolutionairen van het Midden-Oosten en vele delen van de wereld, vooral de mensen van de vier delen van Koerdistan, zich voor de bevrijding van Kobanê en sloten zich aan bij het verzet van Kobanê. Zo groeide het verzet en werd IS verslagen en Kobanê bevrijd. De bevrijding van Kobanê van IS zorgde ook voor de bescherming en het voortbestaan van de revolutie in Rojava. Want met de val van Kobanê zou de revolutie gewurgd en ten val gebracht worden. Maar dit werd voorkomen door het gezamenlijke verzet van de volkeren. Hoewel IS gesteund werd door allerlei reactionaire krachten, vooral de fascistische AKP-MHP regering, was de verdediging van Kobanê succesvol en overleefde de revolutie in Rojava. Het werd gered van de bezetting en liet duidelijk zien waartoe het gezamenlijke verzet van de volkeren in staat is. Het verzet en de overwinning van Kobanê hebben iedereen laten zien dat er geen hogere macht is dan solidariteit en de gemeenschappelijke strijd van de volkeren, en dat geen enkele technische en materiële macht superieur is aan de wil van de volkeren en de passie voor het vrije leven die deze wil onthult. Het lijdt geen twijfel dat deze wil en deze passie de hele wereld zullen bevrijden van de overheersing van de kapitalistische moderniteit. Het is deze wil waardoor de democratische moderniteit zal worden herwonnen.
De echte macht achter IS was de AKP-MHP regering. Het was de AKP-MHP regering die IS de Koerden, Rojava, Êzidi’s [Yazidi’s] en Kobanê liet aanvallen. IS volgt dezelfde mentaliteit als de AKP-MHP regering en handelt volgens haar beleid. Vandaag de dag is het de AKP-MHP regering die IS bestuurt en probeert nieuw leven in te blazen. Het is bekend dat na de bevrijding van Kobanê, toen het duidelijk werd dat de revolutie in Rojava niet kon worden uitgeschakeld door IS, de AKP-MHP regering direct ingreep en begon met de bezettings- en annexatieaanvallen tegen Rojava. Efrîn, Serêkaniyê en Girê Spî werden bezet en geannexeerd en de aanvallen op Rojava in het algemeen namen toe en duren tot vandaag voort.
Met de nieuwe aanvallen die begonnen op 5 oktober is het duidelijk geworden dat het echte doel van de AKP-MHP regering genocide is. Bij deze aanvallen zijn tientallen productie- en woonfaciliteiten, scholen en ziekenhuizen, gebedshuizen en dammen gebombardeerd en honderden mensen gedood en ernstig gewond. Dit is een duidelijke genocide. Tayyip Erdoğan en Hakan Fidan hebben dit openlijk verklaard en hebben dit gedaan voor de ogen van de wereld. Maar de staten en internationale instellingen hebben niet gereageerd op deze openlijke genocidale aanvallen. Dit heeft duidelijk gemaakt dat de staten en internationale instellingen economische en politieke relaties hebben met de genocidale AKP-MHP regering en dat ze hun stem niet verheffen tegen de genocidale aanvallen op Rojava vanwege hun belangenrelaties.
Een soortgelijke aanpak zien we bij de aanvallen op Gaza en de Palestijnse kwestie. De staten en internationale organisaties kiezen niet voor een oprechte en eerlijke aanpak, ze benaderen de oorlog in Gaza volgens hun eigen belangen. Allereerst de AKP-MHP regering en Tayyip Erdoğan. Ze beweren dat ze tegen de aanvallen op Gaza zijn, maar ze aarzelen niet om Rojava en de Koerden aan te doen wat Gaza wordt aangedaan. Dit is een grote schaamteloosheid en hypocrisie. Ze proberen dit voor ieders ogen te doen. Maar terwijl dit gebeurt, hebben deze ontwikkelingen de AKP-MHP en Tayyip Erdoğan ontmaskerd en de waarheid beter door iedereen begrepen.
Zoals we kunnen zien, is de dreiging voor Rojava niet verdwenen. De revolutie wordt bedreigd en aangevallen door de krachten van de kapitalistische moderniteit. Door de revolutie uit te schakelen willen ze het verlangen en de strijd van het volk voor een vrij leven onderdrukken en vernietigen. De Turkse staat en de AKP-MHP regering proberen de revolutie uit te schakelen en de Koerdische genocide uit te voeren vanwege hun anti-Koerdische mentaliteit. Maar de krachten van de kapitalistische moderniteit zitten ook achter deze aanvallen en dit beleid. Omdat de revolutie een vrije leefruimte is, gecreëerd door de gemeenschappelijke strijd van de volkeren. De staten willen niet dat zo’n ruimte bestaat. Daarom verzetten ze zich niet tegen de aanvallen van de Turkse staat op Rojava. Integendeel, ze steunen ze. De Turkse staat valt Rojava aan en pleegt genocide met de steun die het krijgt van de VS, de NAVO, Europa en andere staten en met de wapens die het van hen koopt. Daarom zijn deze machten partners in de genocide die plaatsvindt in Rojava. Ze kunnen deze verantwoordelijkheid niet ontlopen.
De ontwikkelingen hebben bewezen dat de revolutie in Rojava alleen beschermd kan worden door de gezamenlijke strijd en het verzet van de volkeren. Zoals we kunnen zien, zijn de soevereine machten met elkaar in conflict en in oorlog. Wereldoorlog 3 vindt plaats tussen de machten van de kapitalistische moderniteit. Het is een oorlog die wordt veroorzaakt door het conflict van soevereiniteit en macht. Als onderdeel hiervan willen de Turkse staat en de AKP-MHP regering dit proces aangrijpen om Rojava te vernietigen en de Koerdische genocide uit te voeren. Dit is hun enige beleid en het doel dat ze willen bereiken met hun aanvallen. De enige manier om dit te stoppen is dat de volkeren en alle democratische krachten een sterker standpunt innemen en zich verzetten met een begrip van solidariteit en gemeenschappelijke strijd. De omstandigheden vereisen dat we de geest van eenheid, solidariteit en verzet die tijdens het verzet in Kobanê werd ontwikkeld, herstellen en ontwikkelen. 1 november Wereld Kobanê Dag en 2 november Wereld Rojava Dag moeten gevierd worden met dit historisch besef en deze verantwoordelijkheid. De volkeren van het Midden-Oosten en de wereld, in het bijzonder het volk van Rojava en Koerdistan, vrouwen, jongeren, socialisten, democratische krachten en allen die zich verzetten tegen uitbuiting moeten de Rojava Revolutie krachtig steunen in de geest van verzet en solidariteit.”