De covoorzitter van de Uitvoerende Raad van de Vereniging der Koerdische Gemeenschappen(KCK), beantwoordt vragen van journalist Ciwan Tunç over ontwikkelingen in het Midden-Oosten en het Koerdische hostel van de Turkse staat in een programma op de Koerdische zender Sterk TV.
In het tweede deel van het programma behandelt de heer Bayik de politieke vernietigingscampagne in Bakur (Noord-Koerdistan) en het belang van de Koerdische nationale eenheid voor een oplossing van de Koerdische kwestie.
Hoogtepunten uit de opmerkingen van Bayık zijn als volgt:
Algemene oplossing van de Koerdische kwestie
Voor een oplossing van de Koerdische kwestie kunnen we ons niet slechts op één deel richten, we moeten heel Koerdistan in ogenschouw nemen en de democratisering van het Midden-Oosten. Bakur (Noord-Koerdistan) is essentieel voor een oplossing. Zolang het probleem niet is opgelost in Bakur, is er ook geen oplossing voor de andere delen. Dit is zowel in Rojava (West-Koerdistan) als in het referendum over onafhankelijkheid in Bashur (Zuid-Koerdistan) duidelijk geworden. Het is Turkije dat het meest vijandig staat tegenover de Koerden en hen wil vernietigen. Er is ook geen vooruitgang in de andere delen. De Koerden moeten hun strijd vanuit dit feit beginnen.
Een ander belangrijk punt voor de Koerden is nationale eenheid. Zolang nationale eenheid niet als basis wordt genomen, kan de Koerdische kwestie niet worden opgelost. Vandaag vindt de Derde Wereldoorlog plaats. Er zijn grote gevaren, maar tegelijkertijd zijn er grote kansen op succes. Als de Koerden resultaten willen bereiken, moeten ze nationale eenheid bereiken. Hier zijn voorwaarden mogelijk. Mensen in alle vier delen van Koerdistan en de mensen die in het buitenland wonen, willen Koerdische eenheid. De politieke partijen moeten deze wens zien en uitvoeren.
De situatie in Zuid-Koerdistan
In dit verband zou ik ook iets willen zeggen over Bashur (Zuid-Koerdistan). De mensen daar hebben veel voor Rojava gedaan. Ik groet ze. Jonge mensen zijn naar Rojava gegaan en hebben deelgenomen aan het verzet, sommigen zijn martelaar geworden. In Bashur is een boycotcampagne tegen Turkse producten gestart, meerdere keren is de bijeenroeping van een Koerdisch congres geëist. Het volk verzet zich tegen de bezetting en de slachtingen van de Turkse staat.
Het echte probleem in Bashur ligt bij de politieke partijen. Soms doen ze goede uitspraken, maar soms zijn hun uitspraken gebaseerd op internationale staten. Dit betekent dat ze nog steeds onder invloed zijn van deze staten. Ze moeten zich ervan bevrijden. Ze moeten geleid worden door de eisen van het volk. Als ze dit doen, zal er geen obstakel meer zijn voor nationale eenheid. Het is de hoogste tijd voor het nationale congres.
De opkomst van een wereldwijde beweging
Hoe meer Koerden hun nationale eenheid ontwikkelen, hoe meer democratie in het Midden-Oosten moet worden ontwikkeld. Het model van de democratische natie moet verder worden ontwikkeld. Elke prestatie voor de Koerden betekent ook een prestatie voor de hele regio en de mensheid. De Koerdische kwestie is een wereldprobleem geworden. Het gaat niet alleen om vier staten en het Midden-Oosten, maar het is nu een universele kwestie. De beweging die nu opkomt en zich ontwikkelt, is ook een wereldwijde. We zien dit in de wereldwijde solidariteit met Rojava. De mensen tonen solidariteit met het verzet en verzetten zich tegen de invasie en de slachtingen van de Koerden. Op dit punt is er echter een onvolkomenheid.
We moeten deze onvolkomenheid aanpakken en het wegnemen. Wat is het? Mensen strijden alleen voor Rojava. Maar ze moeten ook iets doen voor Bakur. De Turkse staat heeft hetzelfde beleid in Rojava als in Bakur. De invasie van Rojava vindt ook plaats in Bakur en Bashur. In Bakur worden politici gearresteerd, gemeenten worden toegeëigend, duizenden mensen worden gevangen gezet, alle Koerdische instellingen worden gesloten, Koerdische plaatsnamen en liedjes worden verboden, Koerden worden gedwongen te migreren en geassimileerd. Elk middel voor politieke activiteit wordt geëlimineerd. Op deze manier zijn ze van plan door te gaan met de Koerdische genocide. Dit alles gebeurt op dagelijkse basis voor de ogen van de hele wereld.
Een wereld om in te leven
Solidariteit met Rojava zonder gelijktijdige solidariteit met Bakur tegen de Turkse staat – er ontbreekt iets in zo’n strijd. Dit zwakke punt moet worden verholpen. En we moeten deze realiteit begrijpelijk maken. In het verleden werden slachtingen van Koerden algemeen aanvaard, maar vandaag heeft de Koerdische kwestie zich over de hele wereld verspreid. Alle liberale en democratisch ingestelde mensen in de wereld komen op voor de Koerden. Ze zien hoop in de strijd van de Koerden, een wereld waarin ze kunnen leven. De jarenlange strijd en de hoge prijs die de Koerden betalen, zijn niet tevergeefs. De strijd heeft zijn doel gediend. Voor de Koerden betekent dit een grote winst, die we moeten waarnemen.
Het uitgangspunt voor de Koerdische genocide is Bakur. Iedereen die alleen opkomt voor Rojava en zich niet verzet tegen wat de Turkse staat in Bakur doet, bedriegt zichzelf. Exclusieve solidariteit met Rojava leidt niet tot een oplossing. Als de vernietigingscampagne tegen de Koerden in Bakur wordt stopgezet, kan de Turkse staat geen slachtingen meer uitvoeren in andere delen van Koerdistan. Zolang er geen weerstand is tegen de genocidale praktijken in Bakur, zal Turkije hiervan profiteren en de andere delen bezetten. Als het gevaar moet worden afgewend in Rojava en Bashur, moet actie worden ondernomen tegen het gevaar in Bakur.
Stilte legitimeert de Turkse politiek
Men moet Turkije vragen waarom het Koerdische politici arresteert, politieke activiteiten verbiedt, gemeenten in beslag neemt en alles wat van de Koerden en Koerdistan is, geëlimineerd. Turkije zegt dat het niets tegen de Koerden heeft. Zelfs Koerdische plaatsnaamborden worden verwijderd, is dat niet gericht tegen de Koerden? Ze dagen de Koerdische taal, Koerdische liederen en de Koerdische cultuur uit. Ze willen dat iedereen zich baseert op de Turkse cultuur, de Turkse taal en zichzelf dus ontkent. Ze willen dat iedereen voor Turkije de Turken en werkt. Is dat geen vijandige houding tegenover de Koerden? Hoe kunnen de Koerden dit ooit accepteren en erover zwijgen?
Zolang de stilte heerst, zal Turkije zijn vernietigingsbeleid in Bakur en ook in de andere delen van Koerdistan voortzetten. Turkije wordt ondersteund door de NAVO en andere landen, maar wordt in feite aangemoedigd door stilte. Dit legitimeert het beleid van de Turkse staat. Dit moet worden aangepakt. Dan zal de Koerdische nationale eenheid zich ontwikkelen en zal de strijd verbeteren op basis van zijn essentiële doel. Zo kan het vernietigingsbeleid tegen de Koerden niet worden voortgezet.
