Internationale wetten regelen de behandeling van politieke gevangenen in alle landen die toetreden tot de Verenigde Naties, naast afzonderlijke nationale wetten met betrekking tot de doelstellingen van de politieke gevangene.
Aangenomen wordt dat politieke gevangenen in termen van rechten toegang hebben tot de media, hun advocaat en familie, naast de communicatie met de buitenwereld.
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 1948 en het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten van 1966 bevestigen dat het recht op leven een inherent recht is van elke persoon. Niemand mag willekeurig van zijn leven worden beroofd, zelfs niet in geval van nood, zoals vermeld in artikel 4 / A. Op basis hiervan kunnen we een politieke gevangene definiëren als elke persoon die werd gearresteerd of wiens vrijheid in beslag werd genomen zonder gerechtelijke beslissing vanwege hun verzet aan de heersende autoriteit in mening, overtuiging of politieke overtuiging, of sympathie met zijn tegenstanders.
De Turkse staat negeert echter alle internationale wetten en convenanten, omdat het het isolement van PKK-leider Ocalan dag na dag aanscherpt, willekeurig beleid voert tegen hem en alle internationale wetten schendt, zoals (oneerlijk proces, ongepaste gevangenisstatus, willekeurige arrestatie en detentie).
De covoorzitter van de Unie van Advocaten in de regio Al-Jazeera, Khadija Al-Ibrahim, merkte op dat de Turkse staat het internationale recht tegen de PKK-leider schendt en zei: “De wetten en sancties die hem zijn opgelegd door de Turkse regering en de Turkse rechterlijke macht schendt de internationale wetten.” Ze merkte op dat de Turkse rechterlijke macht gepolitiseerd is in de zaak Ocalan. Al-Ibrahim verklaarde dat: “Het isolement dat aan Ocalan wordt opgelegd, waardoor zijn advocaat en zijn familie hem niet kunnen ontmoeten en zijn rechten geschonden worden, zijn misdaden volgens het internationaal recht, mensenrechtenorganisaties en internationale normen. De misdaden van Turkije tegen Ocalan als politicus, leider en een internationale filosoof ondermijnen de menselijke waardigheid volgens de bepalingen van het internationaal recht.”
Alle internationale resoluties en aanbevelingen met betrekking tot de rechten van gevangenen bepalen het recht om zo snel mogelijk verklaringen af te mogen leggen, het recht op zelfverdediging, het recht om informatie te verkrijgen over zijn rechten, communicatie met de buitenwereld, het recht om de familie te informeren over zijn situatie, familie bezoeken en het recht om dicht bij de familie te zijn, in overeenstemming met de standaardregels voor de behandeling van gevangenen zonder discriminatie.
Ondanks dit alles hebben internationale organisaties die zijn aangesloten bij de Verenigde Naties, het Europees Comité ter Voorkoming van Marteling en Onmenselijke en Vernederende Behandeling en internationale mensenrechtenorganisaties hun rol nog niet vervuld ten aanzien van het Turkse beleid tegen Abdullah Ocalan en alle overige politieke gevangenen.
De detentie van Ocalan op het eiland Imrali heeft een negatieve invloed op zijn gezondheid
Ze verwees naar de schendingen van de Turkse staat die schadelijk zijn voor de gezondheid van leider Abdullah Ocalan, en zei: “Het vasthouden van Ocalan op Imrali heeft een negatieve invloed op zijn gezondheid vanwege de hoge luchtvochtigheid die zijn gezondheid schaadt. De Verenigde Naties en de internationale mensenrechten organisaties kunnen druk uitoefenen op de Turkse staat om hem naar een gezonde plek over te brengen.”
Al-Ibrahim benadrukte de noodzaak voor het Comité ter Voorkoming van Geweld en Foltering om periodieke bezoeken af te leggen aan politieke gevangenen in overeenstemming met het oprichtingshandvest, en merkte op: “Deze organisaties zouden hun bezoeken aan het eiland Imrali moeten intensiveren als reactie op de oproepen van de democratische autoriteiten , en rapporteren over de isolatie van Ocalan.”
Het rapport over Ocalan van het Comité ter Voorkoming van Geweld en Foltering vergoelijkt de Turkse regering
Khadija Al-Ibrahim vestigde de aandacht op het laatste rapport van het Internationaal Comité tegen Foltering in 2019 en legde uit: “Ondanks alle schendingen van Turkije tegen de leider en de eisen van zijn familie en cliënten om hem te ontmoeten, mensenrechtenorganisaties bracht het Comité ter Voorkoming van Geweld en Foltering een terughoudend rapport uit dat werd gepubliceerd in de publieke opinie en organisaties in de wereld. De Verenigde Naties staan onder controle van de Turkse regering.”
Ze voegde eraan toe: “Deze organisaties worden verondersteld de gedetineerden volledig te monitoren en verslag uit te brengen over hun omstandigheden, aangezien ze er de macht over hebben. In werkelijkheid zijn ze ver van de waarheid verwijderd.”
Turkije vaardigt uitzonderlijke wetten uit en schendt de rechten van politieke gevangenen
Mahmoud Khalo, lid van de Unie van Advocaten van de regio Al-Jazeera, wees erop dat de meeste landen veel wetten, artikelen en protocollen hebben ondertekend over de noodzaak om politieke gevangenen al hun rechten te verlenen, zoals het ontmoeten van een advocaat en familie en contact houden met buiten.
Khalo verklaarde dat Turkije uitzonderlijke wetten uitvaardigt die de rechten van politieke gevangenen schenden, en zei: “Dit is de eerste keer dat ik een isolement zie bij de politieke veroordeelde, er mogen hem geen uitzonderlijke wetten worden opgelegd. In internationaal recht of mensenrechtenorganisaties bestaat niet zoiets als (isolatie) als een vorm van straf of geweld.
Khalo stelde: “Het is het recht van elke advocaat om dagelijks een verzoek in te dienen bij het Openbaar Ministerie en zijn cliënt te ontmoeten, maar Turkije vaardigt uitzonderlijke wetten uit die de mensenrechten en de rechten van politieke gevangenen schenden.”
Op 23 september vaardigde de tweede executierechter van Bursa een beslissing uit die de advocaat van Ocalan en drie andere gedetineerden gedurende een periode van zes maanden belet hun cliënten in de gevangenis van Imrali te ontmoeten, waarbij zijn beslissing werd toegeschreven aan de pleitende tekst die Ocalan in 2009 voorlegde aan het Europees Hof voor Rechten van de Mens.
Turkije’s doel van isolatie is politiek
Khalo vestigde de aandacht op de wetten van de Turkse rechtbank: “In Turkije zien we dat een burgergevangene die is gearresteerd op beschuldiging van drugs, diefstal en moord alle rechten heeft, zoals het ontmoeten van hun advocaat en familie, meer dan een politieke gevangene, en dit laat zien dat je in Turkije alle misdaden kunt plegen en veel dingen kunt doen, behalve werk op het gebied van politiek.” Hij merkte tevens op dat Turkije zich realiseert dat de PKK-leider de crisis in het Midden-Oosten kan oplossen en alle internationale beleidsmaatregelen kent, waardoor het een sterk isolement oplegt. Turkije probeert de mensen te distantiëren van het gedachtegoed van de leider over de huidige fase, en het doel van Turkije is politiek.
Bron: ANHA
