De inwoners van Afrin werden gedwongen om hun huizen te verlaten en naar Shehba te verhuizen na de bezetting van Afrin door de Turkse staat in 2018. Sindsdien vecht de bevolking tegen de aanvallen van de Turkse staat en zijn bendes. Eind 2024 lanceerde Hayat Tahrir al-Sham (HTS) zijn aanval op het Assad-regime, terwijl bendes gesteund door de Turkse staat Shehba aanvielen. Op 1 december moesten de mensen Shehba verlaten omdat de veiligheid niet meer gegarandeerd was. Journaliste Roj Deniz sprak met ANF over het verzet waarvan ze getuige was.
De inwoners van Afrin werden gedwongen om hun huizen te verlaten en naar Shehba te verhuizen na de bezetting van Afrin door de Turkse staat in 2018. Sindsdien vechten de mensen tegen de aanvallen van de Turkse staat en zijn bendes. Eind 2024 lanceerde Hayat Tahrir al-Sham (HTS) zijn aanval op het Assad-regime, terwijl bendes gesteund door de Turkse staat Shehba aanvielen. Op 1 december moesten de mensen Shehba verlaten omdat de veiligheid niet meer gegarandeerd was. Journaliste Roj Deniz sprak met ANF over het verzet waarvan ze getuige was.
Terwijl het Syrische regime zich op 27 november snel terugtrok zonder zich te verzetten tegen de aanvallen van Hayat Tahrir al-Sham, handhaafde de bevolking van Afrin, op de vlucht voor Shehba, haar geest van verzet tegen de aanvallen van de door Turkije gesteunde bendes. De mensen van het kanton, georganiseerd als onderdeel van de Revolutionaire Volksoorlog, gaven de strijd geen dag op. Vanaf 2018 hielden ze vol om weerstand te bieden ondanks de barre omstandigheden, want hun uiteindelijke doel was om terug te keren naar Afrin. Op 1 december 2024 besloot het zelfbestuur Shehba te verlaten omdat de veiligheidsomstandigheden niet meer gegarandeerd waren.
‘De dreiging tegen Shehba is nooit geëindigd’
Journalist Roj Deniz zei dat toen de oorlog zich uitbreidde naar het westen van Aleppo: “de zes dorpen van Sherawa – Bircqasê, Kilotê, Başemrê, Zirnatê, Meyasê, Gundê Mezin,- evenals Nubul en Zehra lagen in een strategische positie. Ze liggen ten westen van Aleppo. Daarom werden ze altijd bedreigd.”
Verzet nooit gestopt
Journalist Deniz vervolgde: “Deze zes dorpen worden bedreigd sinds de dag dat we Afrin verlieten in 2018. Terwijl de ene kant omsingeld was door de bezettende Turkse staat, was de andere kant, waar Nubul en Zehra liggen, omsingeld door het Syrische regime. Daarom was er altijd verzet in deze dorpen. Ze werden altijd bedreigd en de leefomstandigheden waren erg moeilijk.”
Journalist Deniz zei: “We hebben geprobeerd om de stem van de mensen van Afrin te zijn sinds de bezetting. We schreven over hun lijden, we vingen hun tranen op met onze camera’s, we legden hun gelach vast. We vertelden over het verzet van de strijders in Sherawa.”
Deniz benadrukte dat “we ons realiseerden dat we bij elke veranderende situatie een andere rol moesten spelen. Daarom besloot ik naar de frontlinie te gaan. Zoals ik al zei, werden deze 6 dorpen altijd bedreigd, maar de laatste tijd was de dreiging nog groter geworden. Deze dorpen waren van groot belang voor de Turkse staat omdat ze strategisch gelegen waren en Turkije ze nodig had om zijn toekomstige militaire plannen uit te voeren. De inname van deze zes dorpen betekende de bezetting van Nubul en Zehra.”
Journalist Deniz onderstreepte dat de Turkse staat sinds 2018 heeft geprobeerd om deze dorpen te veroveren en voegde eraan toe: “Dankzij het verzet dat werd uitgevoerd door de Afrin Liberation Forces (HRE) en de mensen, slaagde de Turkse staat er echter niet in om deze 6 dorpen te veroveren totdat de mensen Shehba verlieten.”
Op 27 november 2024 trokken de troepen van het regime zich terug uit hun posities in Shehba, Nubul en Zehra zonder enige weerstand, zei journalist Deniz, eraan toevoegend: “We waren er uit de eerste hand getuige van dat het Syrische regime zich terugtrok zonder zelfs maar een kogel af te vuren, met achterlating van hun tanks, artillerie en andere militaire uitrusting.”
Alleen de mensen van Shehba en de HRE bleven over na de terugtrekking, zei journalist Deniz: “Vele malen werd er vals nieuws verspreid over de evacuatie van Sherawa en Til Rifat. Wij bevonden ons onder de mensen en waren in staat om deze valse informatie te ontmaskeren. Er was een groot verschil tussen wat we met onze ogen zagen en de leugens die door de Turkse staat werden verspreid. Terwijl de strijders aan het front vochten, begroette het volk op de achtergrond het verzet met groot enthousiasme.
Het was onmogelijk om op deze momenten overspoeld te worden door angst. Aan de ene kant klonk het geluid van kogels. Aan de andere kant versterkte het enthousiasme van de mensen onze vastberadenheid om door te gaan. We konden er zelfs niet aan denken om een stap terug te doen. Dit moreel en enthousiasme hield aan tot 1 december. De beslissing om ons terug te trekken werd genomen voor de veiligheid van de mensen, om een nieuw bloedbad te voorkomen en om een tweede Afrin te voorkomen.”
‘Mensen hebben de hoop niet verloren om terug te keren naar hun land’
Journalist Deniz zei: “Veel families die in Sherawa wonen konden niet vluchten omdat ze de middelen niet konden vinden en bleven leven onder een ernstige bedreiging. We hadden de kans om alle ontberingen te verslaan en het lijden en verzet van de mensen van dichtbij mee te maken. De mensen van Afrin moesten opnieuw migreren vanuit Shehba, waar ze zich sinds 2018 verzetten. De mensen hadden het moeilijk omdat ze hoopten terug te kunnen keren naar Afrin. Opnieuw werden ze gedwongen om te migreren, maar ze hebben hun hoop niet verloren. Ze bleven zich verzetten. De mensen die vanuit Shehba migreerden, gingen richting Tabqa en Raqqa. Sommigen reisden naar het kanton Cizre. De mensen van Afrin probeerden zich snel te reorganiseren. Ze toonden hun vastberadenheid en bleven zeggen dat hun verzet zal doorgaan tot ze terugkeren naar Afrin.”
Journalisten vertellen over de aanvallen op Shehba en het verzet van de bevolkingin Afrin – DEEL 1