- Brussel
De Turkse staat en de daaraan gelieerde gewapende groepen blijven aanvallen uitvoeren op de autonome bestuursgebieden in Noord- en Oost-Syrië. Bij deze lucht- en grondaanvallen worden burgers, waaronder vrouwen en kinderen, opzettelijk als doelwit gekozen en gedood. Sinds het begin van de bezetting zijn er systematisch oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid gepleegd in de bezette regio’s Afrin (Efrîn), Girê Spî en Serêkaniyê.
De misdaden van de Turkse staat in Noord- en Oost-Syrië en de bezette gebieden werden onderzocht door het Permanente Volkstribunaal (PPT), dat op 5 en 6 februari bijeenkwam in Brussel, België. Op deze zitting, die plaatsvond onder de naam “Rojava Volkstribunaal”, maakte Gabrielle Lefevre, een gerenommeerd Belgisch journaliste en mensenrechtenactiviste, deel uit van de jury.
ANF Nieuwsagentschap sprak met journaliste Gabrielle Lefevre, die het Midden-Oosten grondig kent, over de misdaden van de Turkse staat in Noord- en Oost-Syrië, het Rojava-model en het stilzwijgen van de internationale gemeenschap tegenover deze gebeurtenissen.
U maakte deel uit van de jury van het Rojava Volkstribunaal, dat op 5 en 6 februari in Brussel, België, werd gehouden. Wat zou u zeggen over het belang en het doel van dit tribunaal?
Zolang de internationale gemeenschap niet in staat is om het internationaal recht te handhaven, in het bijzonder de mensenrechten, en gezien het feit dat de situatie in Rojava catastrofaal is, het niveau van genocide nadert, een realiteit die nauwelijks bekend is en nauwelijks wordt verspreid, dient het PPT als de stem van burgers en onderdrukte volkeren.
Dit is een tribunaal van wereldburgers die de slachtingen in Rojava en de overheersing van volkeren door een staat verwerpen. Het is een rechtbank voor hen die geen andere middelen hebben om zich te verdedigen, voor gemeenschappen die op zijn minst de solidariteit van andere volkeren en individuen nodig hebben. Dit maakt het PPT buitengewoon belangrijk.
Ik heb het werk van het tribunaal tientallen jaren gevolgd en ik kan zeggen dat het een cruciale rol speelt in het blootleggen van onrecht en de extreme onderdrukking die mensen wordt aangedaan.
Misdaden die neerkomen op genocide worden gepleegd
U heeft eerder een voorlopige verklaring afgelegd over de beslissing van het tribunaal. Heeft u de uitspraken van het tribunaal afgerond?
We hebben al een voorlopige uitspraak gedaan over het standpunt van het tribunaal. Op dit moment werken we samen met de andere rechters aan de definitieve uitspraken, die grondig zullen worden onderbouwd met gedetailleerde motiveringen.
Onze voorlopige conclusies waren echter heel duidelijk. Elke zaak die werd gepresenteerd en ondersteund door de aanklagers werd ondersteund door solide bewijs. Er is ondubbelzinnig vastgesteld dat er oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en daden die het niveau van genocide benaderen, plaatsvinden. Deze situatie vertoont opvallende parallellen met wat er in Palestina gebeurt. Als dit ongecontroleerd doorgaat, zal de voltooiing van deze genocide onvermijdelijk zijn. Daarom is internationale interventie noodzakelijk, anders zullen we getuige zijn van een genocide die zich hulpeloos voor onze ogen ontvouwt.
Een van de grootste tekortkomingen van de democratie vandaag de dag is haar onvermogen om genocides te voorkomen. Toch beschikken we over al het benodigde bewijs. Ik heb persoonlijk het bewijsmateriaal dat door de aanklagers werd gepresenteerd geverifieerd via onafhankelijke bronnen, en alles werd bevestigd als zijnde waar.
Wat nog verontrustender is, is dat de regerende autoriteiten in Turkije, waaronder de president en ministers, soms openlijk opscheppen op sociale media over acties die onmiskenbaar crimineel zijn, door ze ten onrechte te framen als “antiterrorisme-operaties”. Deze bewering is volledig misleidend. Hun eigen bekentenissen dienen echter als verder bewijs dat deze misdaden wel degelijk plaatsvinden. Op dit moment hebben we te maken met een arrogante macht die denkt de publieke perceptie te kunnen manipuleren. Ze zijn actief bezig met het vormen van de Turkse publieke opinie en het preventief pareren van internationale kritiek.
Rapporten bevestigen de misdaden
Baseert u uw conclusies over oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid alleen op het bewijs dat is gepresenteerd door aanklagers en advocaten in het tribunaal? Was het moeilijk voor u om tot deze beslissing te komen, of heeft u andere bronnen geraadpleegd?
De feiten zijn onmiskenbaar en het bewijs is duidelijk. Er zijn talloze rapporten van grote internationale organisaties, waaronder de Verenigde Naties (VN), Human Rights Watch (HRW) en Amnesty International. Deze instellingen kunnen niet gekocht of gemanipuleerd worden; ze hebben hun geloofwaardigheid en expertise al tientallen jaren bewezen. Naast het eigen onderzoek van het tribunaal hebben we de rapporten van deze organisaties grondig bestudeerd. De bevindingen kwamen volledig overeen met het bewijs dat door de aanklagers werd gepresenteerd.
Verzet tegen bezetting
Turkse functionarissen beweren dat ze een strijd voeren tegen “terrorisme” in Noord- en Oost-Syrië. Dit verhaal wordt herhaaldelijk gebruikt om deze misdaden te rechtvaardigen. Wat vindt u van deze aanpak?
Dit is precies dezelfde retoriek die de Israëli’s gebruiken tegen Palestijnse verzetsstrijders. Verzet tegen bezetting wordt bestempeld als terrorisme. Wat er gebeurt in Syrië, en in het bijzonder in Rojava, is een strijd tegen een bezettingsmacht. Het is geen terrorisme. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden Europese verzetsstrijders die zich verzetten tegen de Duitse bezetting door de nazi’s ook bestempeld als terroristen. Maar in werkelijkheid waren het vrijheidsstrijders. In bepaalde situaties wordt verzet, inclusief gewapend verzet, een noodzaak.
Turkije is direct verantwoordelijk
Sommige mensenrechtenorganisaties, waaronder de organisaties die u noemde, suggereren in hun rapporten dat de misdaden die in de bezette gebieden worden gepleegd de verantwoordelijkheid zijn van door Turkije gesteunde gewapende groepen en niet van de Turkse staat zelf. Stelt het feit dat deze misdaden door dergelijke groepen worden gepleegd Turkije vrij van het internationaal recht?
Deze milities, of wat wij “proxystrijders” noemen, worden rechtstreeks door Turkije beschermd. Ze zijn bewapend, hebben het bevel en leggen rechtstreeks verantwoording af aan de Turkse staat. In werkelijkheid is het de Turkse minister van Defensie die deze strijdkrachten coördineert en organiseert. Het feit dat de bezette regio’s door Turkije worden bestuurd, dat alles in het Turks verloopt, dat de Turkse lira de officiële munteenheid is en dat de veiligheid, of beter gezegd de onderdrukking, wordt afgedwongen door milities die onder rechtstreeks bevel van de Turkse regering handelen, maakt de situatie onmiskenbaar duidelijk.
Bovendien behoort het krachtige militaire materieel dat wordt gebruikt (drones, gevechtsvliegtuigen) toe aan het Turkse leger, zoals blijkt uit de bevindingen van het openbaar ministerie. Deze milities zijn geen onafhankelijke actoren; ze functioneren als verlengstukken van het Turkse leger of als overblijfselen van radicale militante groeperingen die nu onder Turks bevel opereren.
Erdoğan put kracht uit internationale stilte
Zoals je al zei, richt de Turkse staat zich opzettelijk op burgers en burgerlijke nederzettingen, wat een directe schending is van het internationaal recht. Toch blijft de internationale gemeenschap grotendeels zwijgen. Hoe interpreteert u deze stilte en straffeloosheid tegenover Turkije?
Dit is precies wat de PPT wil benadrukken: bewustwording. Het huidige geopolitieke landschap is echter zo complex dat zelfs de VN machteloos is, en president Erdoğan weet dit heel goed.
Erdoğan blijft met ongelooflijke sluwheid en roekeloosheid het internationaal recht trotseren en tegelijkertijd de druk op Rojava opvoeren. Zijn doel is om het democratische, zelfbesturende model in Rojava, dat gebaseerd is op gendergelijkheid, te ontmantelen. Dit model vormt een directe bedreiging voor het autoritaire, religieus gedreven en conservatieve Turkije dat hij voor ogen heeft.
De internationale gemeenschap heeft al laten zien dat ze absoluut niet in staat is om genocide in Palestina te voorkomen of om het Israëlische expansionisme te stoppen bij het hertekenen van territoriale grenzen. Libanon heeft geleden en lijdt nog steeds, terwijl Syrië gedeeltelijk bezet blijft door Israël, en dit alles gebeurt volledig straffeloos.
Tegelijkertijd voert Turkije aan de andere kant van Syrië zijn aanvallen uit op een meer heimelijke manier, maar het volgt dezelfde principes en schendt de meest fundamentele en heilige wetten van de beschaving. De Conventies van Genève en het internationale recht als geheel worden volledig genegeerd. Deze waarden worden met voeten getreden op dezelfde roekeloze manier als we zien bij Israël, dat wordt gesteund door de Verenigde Staten, en een visie van een wereld waarin alleen de sterkste, rijkste en machtigste de wet dicteren terwijl fundamentele rechten worden genegeerd. Dit is precies wat er bijna overal gebeurt. Daarom moeten wij, als burgers, de mensen er met alle mogelijke middelen aan herinneren dat wij, het volk, de ware dragers en verdedigers van de wet zijn.