- Zuid-Afrika
Op 8 februari 2025 kwam ILRIG, samen met de Jineoloji Academy, Abahlali baseMjondolo, Tembisa, en Eva Hoffman Abahlali Base Freedom Park Women’s Group, bijeen op een school die gerund wordt door de Malawische gemeenschap in Vusumuzi, Tembisa, een groot bezet gebied in het noorden van Johannesburg, dat voornamelijk bewoond wordt door zwarte arbeiders.
Voorafgaand aan de bijeenkomst gaven 4 vrouwen van bovengenoemde organisaties een presentatie over land- en ruimtevoorziening (bezettingsstrijd), vrouwencollectieven, communes en gezamenlijke samenwerkingsinspanningen in hun gemeenschap: Melita Ncobo van Abahlali baseMjondolo Tembisa; Phumza Dumbata, Necibe Qeredaxi en Lara Reddy hielden een videoconferentie om elkaar te leren kennen en voorbereidingen te treffen. Samen organiseerden we de bijeenkomst. Een andere organisatie die strijdt tegen gendergerelateerd geweld (Black Women Caucus) nam ook deel met energie, enthousiasme en positieve bijdragen.
Het is de moeite waard om op te merken dat er in Zuid-Afrika veel geweld, moord en seksueel geweld tegen vrouwen voorkomt, en het is altijd veiliger voor vrouwen om in groepen te reizen. Door transportproblemen in Zuid-Afrika en de bijzondere geografie van de apartheid is reizen erg moeilijk voor arme zwarte vrouwen.
De onderwerpen werden gemodereerd door Melita en vertegenwoordigers van organisaties en academies presenteerden over vrouwen, land, collectieven en de algemene strijd van vrouwen. Tijdens de workshop trok Jineoloji de aandacht van Johannesburgse vrouwen.
Lara Reddy zei: “Ik sprak met vrouwen uit Johannesburg en informeerde hen over wat ik had geleerd van het lezen van Öcalan en het onderwijs van de Academie voor Democratische Moderniteit, en van hun uitwisselingen vorig jaar met Zuid-Afrikaanse vrouwen, maar het leren van de Jineoloji Academie zelf was erg interessant en authentiek voor de vrouwen. De vrouwen stelden interessante vragen, hoewel ik het gevoel heb dat ze nog veel diepgaand, gericht onderwijs nodig hebben. De omgeving van vrouwen is anders, maar onze situaties zijn vergelijkbaar. Wij missen het niveau van autonome zelforganisatie dat Koerdische vrouwen hebben weten op te bouwen, en door dit diepe begrip van hoe vrouwen eerst werden gekoloniseerd in geest, lichaam en ziel, en de revolutie van vrouwen is tegen het kolonialisme door organisatie en onderwijs.”
Ondanks het neoliberale systeem hebben vrouwen en vrouwenorganisaties in Zuid-Afrika te maken met sociaaleconomische obstakels, armoede, geweld en patriarchaat. Dit maakt het analyseren van deze kwesties en de culturele en historische realiteit van Afrikaanse vrouwen een absolute noodzaak. Vooral die in Johannesburg, het economische centrum van Zuid-Afrika waar de meeste stedelijke werkende vrouwen wonen, van studentes tot vrouwen in de landbouw, van academische en professionele vrouwen tot vrouwen die verstrikt zitten in de strikken van het kapitalisme, van migrerende en onzekere arbeiders tot huisvrouwen – we hebben allemaal te maken met dezelfde gesel van patriarchaal geweld, waar we ook zijn, en ons land en onze bestaansmiddelen worden bedreigd.
Lara Reddy zegt: “De presentatie van Jineoloji opent wegen naar radicale democratie, democratisch confederalisme voor vrouwen en de mogelijkheden om rollen te zien en een derde weg voor te stellen, zelforganisatie, door het organiseren van gemeenschappen en vergaderingen en communicatienetwerken voor vrouwen op lokaal, regionaal en internationaal niveau. De strijd voor vrouwenemancipatie is universeel, maar begint op lokaal niveau.”
In het discussiegedeelte van het seminar wezen vrouwen erop dat er kleine stappen zijn om deze oude opvattingen opnieuw vorm te geven voor een nieuwe feministische toekomst, ervaring op te doen en te delen, te leren, vrouwen in gemeenschappen te ondersteunen, kameraadschap op te bouwen en samen te werken. Ze gaven aan dat er veel problemen zijn, patriarchale controle, diepe pijn van vrouwen door jeugdtrauma’s en ook historische en eeuwenoude pijn van apartheid, racisme, moord, armoede die het leven van zwarte vrouwen is – die in deze samenleving het meest te maken hebben gehad met uitbuiting en onderdrukking, maar ook de sterkste, meest veerkrachtige en meest opofferende vrouwen zijn.
Vrouwen dringen erop aan dat we ook de mannen onderwijzen die ons als “tweederangsburgers” behandelen en nog steeds ons gedrag en onze secties willen controleren, en die zich bedreigd voelen door onze bijeenkomsten.
Wat mij en de vrouwen aantrok in de richting van Jineoloji, in de patriarchale situatie van Zuid-Afrika, is de benadering van het feminisme niet vanuit een Westers kader wanneer ze zeggen: “Het is niet onze taak om mannen te veranderen, ze moeten zichzelf veranderen.” Omdat het patriarchaat ook voor mannen een destructieve en beperkende kracht is geweest en het ego van mannen gebouwd was op het bezit maken van vrouwen, moeten ze, toen de macht van vrouwen gestolen werd, golven maken en een revolutie ontketenen. De golven van verandering die komen door een diep begrip van onszelf, anderen en de ruimtes waarin we ons bevinden, en wanneer we onze plaats in de wereld vinden, kunnen we beginnen met worstelen om onze waarheid te bereiken.
In antwoord op de vraag van Jineoloji-academielid Necibe Qeredaxi aan Nosipho Twala, docent en onderzoeker bij Labour Research Service: “Waar beginnen we?” zei ze dat het vertellen van historische herinneringen en het organiseren van onszelf om in onze behoeften te voorzien, net zoiets is als de ongeschreven verhalen die grootmoeders ons vertellen rond vuur en voedsel, waarmee ze een zaadje planten voor zelforganisatie. Al deze ideeën in Jineoloji leiden vrouwen naar een beter begrip van zichzelf, maar ook een begrip dat ze niet apart staan, maar deel uitmaken van een geheel waarin we samen bouwen aan ons vrije leven en onze samenleving.
Bron: ANF