Het vormen van nieuwe diplomatieke kanalen in Syrië en Irak groeit aan momentum nu Islamitische Staat en El Nusra bijna zijn verslagen. Meeste analisten zien een dreiging in een verdwijning van Islamitische Staat en daarmee zullen de echte problemen in de samenleving ontstaan omdat de strijd tegen IS nieuwe actoren in de politieke arena heeft opgebracht. Door de Golf crisis is Qatar onder een embargo geplaatst. Volgens de UAE, Saudië-Arabië, Egypte en Bahrain support Qatar extreme groeperingen als de Hezbollah, Hamas en Iran. Iran is er van overtuigd dat de embargo op Qatar door een Saudië-coalitie een tactiek is om een eind te brengen aan de Iraanse invloed in de regio.
De strategie om Iran onder druk te zetten is niet alleen met diplomatische tactieken en sancties, maar ook door militaire acties. In Irak, Yemen, Libanon, Bahrain, Syrië en Shiitische gebieden in Saudië-Arabië zijn militaire en diplomatieke maatregelen genomen door de Golflanden en de VS om het invloed van Iran in deze regio af te breken. Voor de steun van de VS moest Saudie-Arabië wel de steun aan Jihadistische-salafistisch organisaties in Syrië afbreken. De toekomst van de conflict in Syrië is nog onbekend. Sommige rapporten wijzen erop dat Iran werkt aan raketten.
Iran werkt nauw samen met het Syrisch regime en heeft al gebieden in Syrië heroverd. Iran wil graag een militaire corridor en een energie pijpleiding van Tehran naar de Mediterraan en naar Beiroet. Maar dat moet diplomatisch mogelijk gemaakt worden. Want er is een groot hinder voor de plannen van Iran: de Koerdische strijdkrachten. Twee obstakels hinderen de Iraanse plannen: onafhankelijkheidsreferendum in Zuid-Koerdistan (Noord-Irak) en de autonomie van de Syrische democratische strijdkrachten in Rojava (Noord-Syrië).
Deze ontwikkeling heeft ertoe geleid dat een geheime alliance is ontstaan tussen Iran en Turkije. Voor het eerst sinds 1979 is een hoofdgeneraal van het Iraans leger op bezoek geweest in Turkije. Volgens Turkije hebben zij de Koerdische kwestie besproken en overleg gehad over het stoppen van de Koerdische guerrilla strijdkrachten. Beide landen hebben dezelfde interesses in het gebied. Beide landen willen de Koerdische strijdkrachten onderdrukken en hun expansionistische doelen nastreven.
De knoop tussen alle actoren in de strijd zal los komen nadat Deir al-Zor in Syrië is veroverd. Na Deir al-Zor zal Idlib een probleem vormen waar nu nieuwe jihadistische groepen actief zijn. Als regionale krachten besluiten Idlib aan te vavllen, moet Erdogan ook zijn rug toekeren naar de jihadistische groeperingen en zijn aandacht vestigen op het behouden van territoria, die hij heeft veroverd met de operatie Euphrates Shield. Deze operatie was gelanceerd tegen IS en de YPG in Noord-Syrië. Turkije wilde de invloed van de Koerdische strijdkrachten openbreken, waardoor Turkije zelfs jihadistische groeperingen heeft gesteund. Maar het invloed van de Koerdische en Syrische democratische strijdkrachten is niet gestopt. Wat Turkije zou moeten doen, is bedenken wat het land gaat doen als het grote verliezen heeft in Syrië.
