- Oost-Koerdistan
Kolbars zijn Koerdische burgers die met gevaar voor eigen leven grenshandel drijven in de moeilijke geografische omstandigheden van Oost-Koerdistan. Kolbars zijn vaak het doelwit van het Iraanse regime en blijven vechten voor hun leven vanwege de barre leefomstandigheden en aanvallen van het regime.
Sina Rostampour, een jonge kolbar uit Baneh, provincie Koerdistan, werd vandaag doodgeschoten door Iraanse grenswachten in de grensgebieden van Baneh.
Het Kurdistan Human Rights Network (KHRN) meldde dat Rostampour in de vroege ochtenduren werd gedood nadat hij zonder waarschuwing van dichtbij was neergeschoten in de bergachtige regio Sourkev.
Rostampour was de vader van een jong kind.
Volgens KHRN zijn er vorig jaar 63 Koerdische kolbars gedood en 233 anderen gewond geraakt door de troepen van het Iraanse regime. Kolbars werden meestal gedood of gewond als gevolg van direct vuur van Iraanse veiligheidstroepen.
Achtergrond
Oost-Koerdistan is door de jaren heen steeds dieper in armoede gedaald door bewust beleid van het Iraanse regime en is een van de armste regio’s van Iran. Vergeleken met andere regio’s is er in dit gebied aanzienlijk minder geïnvesteerd en is de ontwikkeling bewust afgeremd. Landbouw en industrie mochten zich niet ontwikkelen en als gevolg daarvan steeg de werkloosheid tot de hoogste in Iran.
Geconfronteerd met een beleid van discriminatie, onderdrukking en verarming, is het smokkelen van goederen geen keuze maar een must om te overleven.
Kolbar komt van de Koerdische woorden “kol” (rug) en “bar” (lading). Kolbars verdienen hun brood met het dragen van ladingen langs de gevaarlijke grenslijn. Hun vracht bestaat uit sigaretten, mobiele telefoons, kleding, huishoudelijke artikelen, thee en zelden alcohol. Ze lopen door gevaarlijk terrein om deze handel tussen Zuid- en Oost-Koerdistan voort te zetten. De goederen die ze brengen worden tegen hoge prijzen verkocht in Teheran, maar de kolbars die er hun leven voor riskeren worden zeer bescheiden betaald.
De tussenpersonen die de leveringen aannemen en kopers vinden in de steden worden kasibkars genoemd. Kolbars en kasibkars variëren van 13 tot 70 jaar oud. Sommigen hebben alleen de lagere school afgemaakt, anderen zijn universitair geschoold. Ze dragen ladingen, omdat ze geen ander werk kunnen vinden.