Na de oproep van het Comité voor Jeugd en Sport om de invasieaanvallen van de Turkse staat op Efrîn te veroordelen, trokken honderden mensen uit Manbij naar het kruispunt van Kure El-Erdiyê van waar zij hun protestmars begonnen.
De optocht werd vergezeld door mede-voorzitters en plaatsvervangende bestuurders van Manbij Uitvoerende en Wetgevende Vergaderingen, leden van lokale comités, militaire en civiele instellingen, alsmede een delegatie van de Jeugd- en Sportraad van het Cizirê Kanton.
De massa marcheerde naar het Stadsplein van Manbij, met foto’s van de Koerdische leider Abdullah Öcalan, affiches en banners om de invasiepogingen van de Turkse staat te veroordeelden. Vlaggen van de Arabische Jeugdbeweging, Manbij Militaire Raad, Binnenlandse Veiligheidsstrijdkrachten en de Vrouwenraad van Manbij vullen de scène met prachtige kleuren, aldus een lokale verslaggever.
Marcherend naar het stadsplein riep de menigte slogans als ‘Weg met de Turkse Invasie’, ‘We zijn met hart en ziel met u, Efrîn’ en ‘Wij zijn één, de Syrische mensen zijn verenigd’.
Farûq El-Maşî hield een toespraak in de naam van de Democratische Burgerlijke Administratie van Manbij en zijn naasten, waarin hij de aanslagen van de Turkse staat veroordeelde. Hij verklaarde dat ze Efrîn nooit als deel van Syrië zouden accepteren, en vervolgde: “Wij zijn de mensen van Manbij bij Efrín, zij zijn onze broeders. Manbij zelf is helaas nooit vrij geweest van aanslagen en terreur van de AKP.”
Farûq El-Maşî benadrukte het project dat de AKP op gewelddadige wijze in de regio onderneemt en zei: “Het project van de AKP in de regio betekent ondersteuning voor ISIS en de hervatting van het Ottomaanse tijdperk”.
Co-voorzitter van het Kanton Cizirê ,Youths and Sports Council, Hemrîn Elî, medevoorzitter van Manbij Jeugd- en Sportcomité, Sozan Salih en Meha Elî als een van de bestuurders van de Manbij Vrouwenraad hielden daarna speeches waarin ze de Aanvallen van de Turkse staat op Efrín en Shehba veroordeelden en bevestigden de absolute samenwerking van de elementen van Noord-Syrië om een front te vormen om zich te verdedigen tegen de Turkse invasie.
De menigte eindigde daarna de demonstratie met het zingen van slogans en revolutionaire liedjes.
