Een delegatie van verschillende internationale persvrijheidsgroepen was in Turkije om de staat van persvrijheid en de rechtsstaat in Turkije te evalueren, waarvan zij vinden dat deze zich nog steeds “in een crisis” bevindt.
De delegatie was een samenstelling van leden van Artikel 19, het Comité voor de Bescherming van Journalisten (CPJ), Europees Centrum voor Pers en Mediavrijheid (ECPMF), Europese Federatie van Journalisten (EFJ), Internationaal Persinstituut (IPI), PEN International, Noorse PEN, Reporters Without Borders (RSF).
Gedurende drie dagen hield de internationale persvrijheidsdelegatie vergaderingen met journalisten, het maatschappelijk middenveld, de rechterlijke macht en de autoriteiten om geplande hervormingen en de voortdurende aanpak van journalisten in Turkije te beoordelen.
Het initiatief werd gepromoot door het International Press Institute (IPI).
Een gerechtelijke hervormingsstrategie, door de Turkse regering aangekondigd in mei 2019 om tekortkomingen in het rechtsstelsel aan te pakken, zal niet geloofwaardig zijn, tenzij het de juridische onafhankelijkheid in zowel de wet als de praktijk garandeert en een einde maakt aan de vervolging van journalisten, zei de persvrijheidsdelegatie.
De delegatie voegde eraan toe dat de autoriteiten verheugd zijn over de hervorming. De delegatie benadrukte echter in vergaderingen met ambtenaren hoe de persvrijheid in het land sinds het opheffen van de noodtoestand in juli 2018 niet is verbeterd, hoe tientallen journalisten achter de tralies of onder reisverboden lijden als gevolg van een uitgebreide, politiek gemotiveerd optreden tegen de media, en hoe een daaropvolgende brede vangst van de rechterlijke macht de rechtsstaat en het recht van het publiek op toegang tot informatie geleidelijk en ernstig heeft geschaad.
In haar vergadering met het Grondwettelijk Hof zei de delegatie dat het hoogste gerechtelijke orgaan van Turkije prioriteit moet geven aan aanvragen betreffende gedetineerde journalisten en administratieve maatregelen die websites blokkeren, waaronder Wikipedia, die tweeënhalf jaar in Turkije is verboden. De vertragingen in deze gevallen schaden het fundamentele recht van het publiek op toegang tot informatie ernstig. Het uitte ook bezorgdheid over recente inconsistente uitspraken waarbij journalisten betrokken zijn.
