- Noord-Koerdistan
De afdeling in Van (Tr.Wan) van de Mensenrechtenvereniging IHD heeft op 30 augustus, de Internationale Dag van de Slachtoffers van Gedwongen Verdwijningen, een uitgebreide verklaring gepubliceerd. Tijdens een persconferentie op zaterdag presenteerde de organisatie tien belangrijke eisen om ervoor te zorgen dat de zaken juridisch en sociaal worden afgehandeld.
IHD-vertegenwoordiger Serpil Sezer herinnerde eraan dat gedwongen verdwijningen een lange geschiedenis hebben in Turkije. Intellectuelen waren het slachtoffer van deze praktijk tijdens de Armeense genocide in 1915. Later, tijdens de militaire coup van 1980 en vooral in de jaren negentig, kreeg het opnieuw een systematisch karakter. “Alleen al in 1994 waren er meer dan 500 gedocumenteerde beschuldigingen van gedwongen verdwijningen”, aldus Sezer. Zij benadrukte dat dit een misdaad tegen de menselijkheid was die niet onderhevig was aan verjaring.
Naar aanleiding van de Internationale Dag van de Slachtoffers van Gedwongen Verdwijningen somde de IHD haar eisen als volgt op:
▪ De uitvoering van de uitspraken van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) en het Turkse Constitutionele Hof,
▪ De opheffing van beperkingen op het recht om te demonstreren op het Galatasarayplein in Istanbul,
▪ De erkenning van de verantwoordelijkheid van de staat voor gevallen van gedwongen verdwijningen,
▪ Openbaarmaking van het lot van de verdwenen personen en de teruggave van hun stoffelijke resten aan hun families.
▪ Een einde aan de straffeloosheid voor daders en verantwoordelijken.
▪ Het opstellen van duidelijke wettelijke voorschriften die gedwongen verdwijningen definiëren als een misdaad tegen de menselijkheid, deze voorkomen en bestraffen.
Daarnaast riep de IHD Turkije op om het VN-Verdrag ter bescherming van alle personen tegen gedwongen verdwijningen en het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof te ondertekenen en ten uitvoer te leggen.
De IHD benadrukte dat ook de samenwerking met internationale instellingen, zoals de VN-werkgroep inzake gedwongen verdwijningen, moet worden geïntensiveerd. Bovendien moeten mensenrechtenorganisaties zoals de IHD zelf of het initiatief Saturday Mothers in hun werk worden ondersteund en niet worden belemmerd.
De IHD riep ook internationale organisaties zoals de Verenigde Naties, de Raad van Europa en de Europese Unie op om meer druk uit te oefenen op Turkije om ervoor te zorgen dat gevallen van gedwongen verdwijningen worden onderzocht en dat de verantwoordelijken ter verantwoording worden geroepen.