Hongerstaking in Bazel eist sluiting isoleercellen

  • Zwitserland

Een hongerstaking die in verschillende steden in Europa werd gehouden uit solidariteit met gevangenen die zich verzetten tegen de implementatie van isolatiecellen van het “goede type” in gevangenissen in Turkije en Koerdistan, werd deze keer gehoude in Bazel. De driedaagse hongerstaking, die op 20 juni begon, werd georganiseerd onder leiding van het Bazel Educatie, Kunst en Cultuurcentrum (BEKSAM).

 

Isoleercellen zijn instrumenten van politieke vernietiging

Op de eerste dag van het protest benadrukte Hüseyin Torun, co-woordvoerder van de Zwitserse Federatie van Arbeidsmigranten (IGIF), dat isoleercellen niet alleen een vorm van fysieke opsluiting zijn, maar ook een systeem van politieke isolatie. Torun verklaarde: “Dit systeem is erop gericht om de wil van revolutionaire gevangenen te breken, hun organisatorische banden te verbreken en de herinnering aan het verzet uit te wissen.”

Leden van de Federatie van Socialistische Jongerenverenigingen (SGDF) werden op 2 juni in Turkije gearresteerd en vier van hen zijn nog steeds in hongerstaking. Maja, een gevangene in Hongarije, wordt sinds 5 juni vastgehouden in een isoleercel voor mannen en is mishandeld.

Eisen werden aangekondigd

Deelnemers aan het protest in Bazel riepen op tot een gezamenlijke strijd tegen het isolatiebeleid in Turkije en in heel Europa. Tijdens de hongerstaking zijn er verschillende informatieve evenementen en paneldiscussies gepland. De demonstranten hebben hun eisen in vijf hoofdpunten samengevat:

  • De onmiddellijke sluiting van welbepaalde gevangenissen in Turkije,
  • Een einde aan alle isolatiepraktijken tegen politieke gevangenen,
  • De onmiddellijke vrijlating van de vastgehouden leden van de SGDF,
  • De uitlevering van de Duitse antifascist Maja aan Duitsland en een einde aan haar mishandeling,
  • Een einde aan het uitleveringsbeleid tegen antifascisten, vooral in Turkije en Hongarije.

Geen dood zonder graf, maar verzet

In de slotverklaring van het protest werden isoleercellen van het puttype beschreven als een vorm van “dood zonder graf” en werd een oproep gedaan aan het Europese publiek om het stilzwijgen te doorbreken. Woordvoerder Torun van IGIF zei: “Wat nodig is tegen deze praktijken is niet alleen verzet van binnenuit de gevangenissen, maar ook een georganiseerde houding van buitenaf. Het ontmaskeren en ontmantelen van het isoleersysteem is een internationale verantwoordelijkheid.”

Bron: ANF