Jwan en Khalil Sido zijn twee jonge Koerdische mannen uit Rojava. Ze vroegen hun ouders en broers en zussen, die in Griekenland waren, om hen te volgen nadat ze in Ierland waren aangekomen als onderdeel van het relocatieprogramma van de regering in maart 2018.
De ouders van de jongens en twee jonge broers onder de 18 jaar werden aanvaard onder het programma maar hun zus Nermin werd geweigerd.
Het gezin vluchtte na de oorlog in het district Afrin uit hun huis en bracht zes jaar door in Turkije.
De twee broers brachten een paar maanden door in het Abbeyfield Hotel in Ballaghaderreen en wonen nu in Navan, Co Meath.
Volgens de bepalingen van de International Protection Act 2015 is hereniging beperkt tot echtgenoten, kinderen onder de 18 jaar en ouders, als de aanvrager jonger is dan 18. Tot 2016 hadden vluchtelingen in Ierland het recht om gezinshereniging aan te vragen bij grootouders, ouders, broers en zussen, kinderen, wijken of voogden krachtens de vluchtelingenwet van 1996.
De broers probeerden ook hun zus aan te melden om naar Ierland te komen in het kader van het Humanitarian Admission Program 2 (IHAP), dat twee oproepen heeft gedaan voor aanvragers en Ierse Ierse vluchtelingen, programma-vluchtelingen en mensen met internationale bescherming toestaat om directe familieleden te herenigen met familie in Ierland. Nermin kwam niet in aanmerking voor het programma omdat ze niet langer in Syrië of een buurland woont.
De broeders hebben een beroep gedaan op Ierse TD’s (parlementsleden) die op hun beurt een beroep hebben gedaan op de minister van Justitie om ministeriële discretie uit te oefenen om ervoor te zorgen dat Nermin niet achterblijft.
De strijd voor dit Koerdische gezin gaat door, ondanks de tegenslag.
