HDP-Kamerleden Tayyip Temel en Murat Sarısaç sloten zich aan bij de onbepaalde, onomkeerbare hongerstaking om de wetteloze isolatie van Abdullah Öcalan op 7 maart op te heffen. Afgevaardigden van de Democratische Volkspartij (HDP), Dersim Dağ, Tayyip Temel en Murat Sarısaç zetten hun hongerstakingacties voort, ondanks de repressie. De HDP-leden die in Amed (Diyarbakir) worden vastgehouden, zijn eveneens nog steeds in hongerstaking.
ANF Nieuwsagentschap sprak met Tayyip Temel over de hongerstaking, de repressie en de aanhoudende arrestaties. Hij herinnerde eraan dat dergelijke processen vaak hebben plaatsgevonden in de geschiedenis van Koerdistan en dat die tijd van historisch belang is. De hongerstaking zou het lot van het land bepalen, aldus Temel, die uitlegde dat er in kritieke stadia in de geschiedenis herhaalde en revolutionaire acties hebben plaatsgevonden zoals hongerstakingen.
Temel herinnerde zich de hongerstaking in de gevangenis van Diyarbakir in 1982: “In 1982 begonnen Hayri en Kemal met het dood vasten in de Diyarbakir-gevangenis, toen waren er geen kansen en het Koerdische volk werd geconfronteerd met het gevaar van dood en vernietiging. Turkije beleefde een donker tijdperk. In zulke ernstige omstandigheden brachten de activisten, wiens lichamen dag na dag wegsmelten, nieuw licht in de samenleving. Deze historische actie blies de strijd en de samenleving nieuw leven in. De huidige fase doet sterk denken aan de tijd rond 1982. Hongerstakingen worden veroorzaakt door zulke kritieke omstandigheden.”
De fascistische coalitie heeft de Koerden de oorlog verklaard
De AKP / MHP-coalitie verklaarde de Koerden de oorlog, herinnerde Temel zich: “In het kader van dit oorlogsbeleid wilde de AKP / MHP-coalitie duizenden Koerden doden, gevangen zetten of verdrijven. Dit oorlogsplan wordt nu uitgevoerd. Vandaag worden alle vier delen van Koerdistan bedreigd. Erdoğan gaat van straat naar straat en verklaart dat de Koerden uit dit land zullen verdwijnen. Het land waarvan hij spreekt is Koerdistan, dat wil zeggen het thuisland en het land van de Koerden.
Erdoğan dwingt de Koerden om via dit beleid te migreren. De eisen van de hongerstakers zijn legitiem, het isolement van Abdullah Öcalan moet onmiddellijk worden beëindigd. Het isolement op Imralı betekent het isolement van het hele land. Deze isolatie wordt geïmplementeerd door bloedbaden, detenties, arrestaties en repressie.”
Over de hongerstaking zei Temel: “Op 1 maart begonnen alle gevangenen met een hongerstaking. Op 3 maart sloten onze plaatsvervanger Dersim Dağ, HDP-leden Salih Cansever, Ismet Yildiz, Sevican Yaşar, Salih Tekin en Bilal Özgezer zich aan bij de hongerstaking in het HDP-gebouw in Amed. “Plaatsvervangend collega Murat Sarısaç en ik zijn op 7 maart toegetreden tot het verzet. Laat ons de stem zijn van degenen wiens lichamen met de dag zwakker worden. Laten we de dood op deze manier voorkomen. Dit is een rechtvaardige en morele plicht.”
Het fascisme moet worden vernietigd
Temel zei het volgende over de politie-inval tegen de hongerstakers in Amed: “Politieagenten gewapend met geweren bestormden onze provinciale organisatie, ze braken de deuren en richtten hun wapens op activisten en parlementsleden. Honderden mensen kwamen de activisten steunen, maar de politie viel hen aan.
Wat er ook gebeurt, deze weerstand zal voortduren, net zoals de weerstand van onze gevangengenomen vrienden blijft bestaan. Wij, drie parlementsleden, zetten onze staking voort in de provinciale organisatie van de HDP in Amed. Ik roep iedereen op om de stem van dit verzet te worden. Het doel van dit verzet is om het onrecht op Imralı te beëindigen. Op Imralı wordt een gerechtelijke misdaad gepleegd. Öcalan moet zijn advocaten en zijn familie kunnen ontmoeten. Maar de staat is bang voor de ideeën van Öcalan. Het kan de relatie van Ocalan met de samenleving niet verdragen, dus het verdiept het isolement en valt de samenleving aan.”
Temel bekritiseerde het ontoereikende verzet buiten de gevangenissen en zei: “Omdat we onze plicht in de antifascistische strijd buiten niet hebben vervuld, hebben onze gevangen vrienden ingegrepen en hun lichamen ingezet. De gevangenen hebben het fascisme in het verleden doorbroken, en dat zullen ze weer vandaag doen. Zoals altijd spelen de gevangenen een historische rol, het is een oproep aan de samenleving die haar verantwoordelijkheden niet nakomt, het is een schreeuw en een oproep aan alle politici en intellectuelen, gericht aan de hele mensheid. Deze aantrekkingskracht lijkt op de weerstand van Hayri, Kemal en Mazlum.”
