Het Centraal Uitvoerend Comité van de Democratische Volkspartij (HDP) heeft een verklaring uitgegeven ter gelegenheid van de herdenking van de Gezi-opstand in Istanbul, zeven jaar geleden: “De AKP reageerde gewelddadig op de vreedzame oppositie en de democratische burgerlijke ongehoorzaamheid van de bevolking die aanvankelijk protesteerden tegen het kappen van bomen in het centrum van Istanbul en het gebrek aan betrokkenheid van het vok bij de herstructureringsplannen. Deze agressieve golf van geweld kostte elf mensen het leven en duizenden raakten gewond. Terwijl het optreden van de regering steeds brutaler werd, steeg de stem van het democratische publiek tot landelijk niveau en creëerde een onvergelijkbare geest van verzet.
De AKP reageerde heftig op de vreedzame tegenstrijdigheid en democratische burgerlijke ongehoorzaamheid van de mensen die aanvankelijk protesteerden tegen het kappen van bomen in het centrum van Istanbul en het gebrek aan betrokkenheid van de bevolking bij de herstructureringsplannen.”
De voorwaarden voor verzet zijn ongewijzigd
“Hoop kun je zaaien en oogsten. Het verzet van Gezi was een collectieve beweging van hoop”, vervolgde de verklaring:
“Onze sociale realiteit en de stappen naar de waarheid zijn dus getransformeerd in één enkele stap. In die zin zal het licht dat in de duisternis wordt verlicht altijd blijven bestaan en ons verdere pad verlichten.
De betekenis die het voor ons heeft, dat wil zeggen voor de volkeren, de gemarginaliseerden, degenen die leren te strijden, degenen die gevormd zijn door hun werk, degenen die blijven bestaan door grote offers en zich rond een boom verzamelen, is onbekend voor degenen die de macht hebben. Bomen zijn sinds Gezi de taal van het leven voor ons. Miljoenen mensen hebben deze taal gesproken en zullen deze blijven spreken.
Zoals bekend zijn de omstandigheden waaronder deze weerstand is ontstaan niet veranderd. De noodzaak om te strijden voor democratie, vrede en gelijkheid is onverminderd gebleven en zelfs toegenomen omdat de regering niet gerechtigheid en vrijheid heeft bevorderd, maar onrechtvaardigheid, spanning, polarisatie, geweld, conflict en wetteloosheid. Terwijl de staat de oorlog verklaart aan zijn eigen burgers en er een dagelijks ritueel van maakt op straat, zullen wij die voor waardigheid vechten, blijven praten over waardigheid en niet zwijgen.
Tegen de aanvallen van de regering, wiens beleid bestaat uit omkoping, wiens gerechtigheid bestaat uit corruptie, wiens taal vergiftigd is en wiens geweten blind is, verklaren wij dat het park, de bomen, het water, de lucht, de rivier, de aarde en het leven van ons allemaal is”.
Aan het einde van haar verklaring herinnert de HDP aan de mensen die hun leven verloren in het Gezi-verzet en zei: “We zullen ze niet vergeten en we zullen ze niet laten vergeten.”
Gezi protesten
De Gezi-protesten begonnen in mei 2013 tegen een gepland bouwproject op het terrein van het Gezi Park, dat direct grenst aan het centrale Taksim-plein in Istanbul. De lokale protesten groeiden snel uit tot een landelijke verzetsbeweging tegen het autoritaire beleid van de toenmalige premier en nu president Recep Tayyip Erdoğan nadat de politie de beweging had bestraft. Uiteindelijk werden de protesten bloedig onderdrukt – elf mensen stierven, duizenden raakten gewond.
