HDP, DTK, HDK en DBP hielden een persconferentie in het Taksim Hill Hotel om zowel de 20ste herdenking van de internationale samenzwering van 15 februari, als de 100ste dag van de hongerstaking van Leyla Güven te vieren.
De vergadering werd bijgewoond door HDP-covoorzitters Pervin Buldan en Sezai Temelli, HDK-cowoordvoerders, DTK-voorzitters, DBP-managers, vertegenwoordigers van verschillende HDP-districten, maatschappelijke organisaties en HDP Istanbul-afgevaardigden.
Tijdens de vergadering zei HDP-medevoorzitter Buldan: “Op 15 februari 1999, 20 jaar geleden vandaag, werd de heer Öcalan naar Turkije gebracht als het resultaat van een internationale samenzwering. Vandaag, 20 jaar later, zijn we hier om te analyseren wat er in deze 20 jaar is gebeurd. We zijn hier om te analyseren wat we in 20 jaar hebben gezien en de verwachtingen van de Turkse samenleving voor de volgende periode.”
Hoewel de heer Öcalan al 20 jaar in de gevangenis van Imrali verblijft, voegde Buldan eraan toe, “heeft hij heeft boeken, gedachten, analyses en theorieën geproduceerd op zoek naar de democratisering van Turkije en het Midden-Oosten. De heer Öcalan heeft zeer belangrijke analyses en reflecties voor de vrede, vrijheid en de toekomst van Turkije geproduceerd. We hoeven alleen maar naar deze boeken te kijken om dit te zien.”
Buldan herinnerde eraan hoe “tussen de jaren 2011-2015, als gevolg van de vergaderingen van de politieke comités met de heer Öcalan binnen de kennis en goedkeuring van de staat, we zeer belangrijke ontwikkelingen hebben meegemaakt.”
Dit proces, zei ze, “Begon met een wapenstilstand die door zou gaan tot het democratiseringsproces gegarandeerd was door het Dolmabahçe Protocol, maar werd afgekapt op 5 april 2015, waarna het isolement nog verder is uitgediept.”
Het onderhandelingsproces in 2011-2015 gaf mensen hoop
Buldan voegde toe: “Het onderhandelingsproces tussen 2011-2015 was belangrijk vanuit alle oogpunten, vooral voor de mensen in Turkije en de samenleving, maar helaas is dit proces beëindigd. Tijdens dat proces, en vooral tijdens de wapenstilstand, voelden de Turken hoop voor de toekomst, voelden ze zich zelfverzekerd en moeders huilden niet meer.”
Toch herinnerde Buldan eraan dat “op de allerlaatste ontmoeting, de heer Öcalan, ons had gewaarschuwd”, als dit onderhandelingsproces niet wordt uitgevoerd in aanwezigheid van waarnemers, zal het worden bevroren en zul je niet in staat zijn om hier weer te komen”. Inderdaad, dit is wat we hebben gezien. Sinds die bijeenkomst hebben we geen toelating gekregen om waarnemers binnen te halen en een einde te maken aan het proces, omdat de Staat het isolement tegen de heer Öcalan heeft verdiept en heeft voorkomen dat de delegatie hem weer zou gaan bezoeken.”
Buldan herinnerde eraan hoe sinds het einde van de gesprekken Turkije opnieuw een periode van duisternis heeft doorgemaakt die niet alleen de Koerden treft, maar alle volkeren van Turkije.
‘Öcalan en Koerden versloegen de samenzwering’
Wat er gebeurde tijdens deze 20 jaar, zei Buldan is in feite het volgende: “Mr. Öcalan versloeg deze twintig jaar van samenzwering met zijn gedachten. De Koerden zijn erin geslaagd dit proces van samenzwering te vernietigen. Zoals we uit de verklaringen begrijpen, zijn de gedachten van de heer Öcalan over vrede, democratie en vrijheid belangrijk voor de toekomst van dit land.”
‘Onze toekomst zal niet rooskleurig zijn als we isolatie niet tegengaan’
Buldan herhaalde dat “we de kwestie van isolatie niet alleen zien als een kwestie die Koerden treft. We hebben gezegd dat deze kwestie een kwestie is voor alle mensen in Turkije en de samenleving. Wat vandaag gehandhaafd moet blijven, is de toekomst van onze kinderen, samen met het verwijderen van isolatie. Dus vandaag, als we geen solidariteitsnetwerk kunnen creëren, een verenigd front om isolatie tegen te gaan, zullen we geen mooie toekomst tegemoet gaan.”
Hongerstakingen
HDP-covoorzitter Buldan herinnerde eraan dat “vandaag de 100e dag is waarop onze geliefde parlements-vriend Leyla Güven in hongerstaking is Gedurende 100 dagen hebben Güven en meer dan 300 mensen in Turkije en Europa in hongerstaking gestaan, waardoor hun lichaam in gevaar is gebracht.
Deze mensen eisen niet iets illegaals of onbereikbaars. Ze vragen Turkije om te voldoen aan zijn eigen wetten. ”
Buldan herinnerde eraan dat de heer Öcalan onlangs toestemming had gekregen om zijn broer gedurende 15 minuten te ontmoeten, maar dit, zei ze, betekent niet het einde van isolatie.
Leyla Güven en de andere hongerstakers, zeiden Buldan, eisen in feite het einde van isolatie, wat betekent dat de rechten van Öcalan hersteld worden.
“Vandaag, – zei Buldan – zullen onze afgevaardigden een persconferentie houden voor het huis van Leyla Güven. Onze afgevaardigden en kiezers die vanuit andere provincies naar Leyla Güven in Diyarbakir wilden komen , hebben drie dagen te maken gehad met druk en obstakels omdat de politie probeerde te voorkomen dat ze Amed bereikten.”
Sadak: Öcalan begrijpen
Selim Sadak van DTK zei: “Er zijn nog steeds bloedvergieten. De regering brengt nog steeds haar staat tot oorlog met de Koerden. Als de heersers van Turkije de heer Öcalan begrepen hadden en de onderhandelingen tot een ander einde brachten, zou Turkije vandaag een ander land zijn.”
Arslan: Öcalan is de wil van miljoenen
DBP medevoorzitter Mehmet Arslan zei: “Deze samenzwering is ook een complot van krachten die proberen te voorkomen dat de Koerden, Turken, Arabieren en andere volkeren samenleven in Koerdistan. In feite is deze samenzwering een spel dat is ontworpen om coëxistentie te voorkomen. Meneer Öcalan is noch een gewone gevangene, noch een gewone politicus. Hij is een politieke actor, die wordt aanvaard als de wil en leider van miljoenen Koerden en de volkeren van het Midden-Oosten.”
Şenol: Tijdens het onderhandelingenproces waren de verwachtingen hooggespannen
HDK-medewoordvoerder Sedat Şenol zei: “Vandaag, de dag dat meneer Öcalan 20 jaar in Imralı gevangen zit, wordt hij onderworpen aan foltering, is hij beroofd van zijn meest democratische en wettelijke rechten, omdat sommige mensen zijn ideeën en project voor democratie en internationale rechten niet leuk vinden. Tijdens het onderhandelingsproces voelden we ons allemaal beter, de hoop was groots. De architect hiervan was meneer Öcalan. De HDK roept iedereen op te handelen.”
