Hande Köse van het vrouwenplatform van Ankara benadrukt het recht van vrouwen op zelfverdediging. “Vrouwen vermoorden om niet gedood te worden”, legt ze uit.
Na de arrestatie van Melek Ipek, die haar man en kwelgeest in Antalya doodde ter verdediging van haar leven en kinderen, ging een golf van protesten van vrouwen en vrouwenorganisaties door Turkije en Noord-Koerdistan. In een interview met ANF nieuwsagentschap behandelt Hande Köse van het vrouwenplatform van Ankara het recht op zelfverdediging en de dimensie van geweld tegen vrouwen.
Köse benadrukt het belang van het recht op zelfverdediging en zegt: “Ik zou willen zeggen dat vrouwen doden om zelfmoord te vermijden. Het is belangrijk te benadrukken dat vrouwen die mannen doden die geweld tegen hen plegen en zo hun recht op zelfverdediging uitoefenen, niet gestraft dienen te worden omdat het eigenlijk de taak van de staat is om geweld tegen vrouwen te voorkomen. Geweld tegen vrouwen kan niet alleen worden voorkomen door individuele zelfverdediging door vrouwen. Om deze reden wordt de strijd van vrouwen in het sociale leven gevoerd als een georganiseerde strijd. Vrouwen zullen alle vormen van geweld in het sociale leven bestrijden door zich te verenigen, te organiseren en hun eisen steeds luider te laten worden. Als vrouwenplatform van Ankara zullen we de collectieve eisen van alle vrouwen, waar we ook zijn, onmiskenbaar blijven stellen.”
De overheid legitimeert geweld
Femicide is geen klassenkwestie, merkt Köse op en legt de toename van femicide uit: “Vrouwen ervaren geweld op alle gebieden van de samenleving, op openbare plaatsen, in het onderwijssysteem, in het beroepsleven en in de politiek, of ze worden blootgesteld aan een hoog risico op geweld. In de huiselijke sfeer wordt het werk van vrouwen onzichtbaar gemaakt. Vrouwelijke arbeiders zijn de eersten die onder het voorwendsel van de crisis worden ontslagen. De veroordeling van vrouwen tot een dergelijk precair leven in alle sectoren van de samenleving leidt tot een toename van geweld tegen vrouwen. Bovendien legitimeert het vrouwonvriendelijke beleid van de regering geweld tegen vrouwen. In processen rondom feminicide vinden er altijd strafverminderingen plaats vanwege “goede sociale prognoses”, en de overheid verspreidt vrouwenhatersretoriek. Deze twee punten zijn de belangrijkste redenen voor de toename van geweld. Daarom verdedigen we allereerst de noodzaak van volledige implementatie van het Verdrag van Istanbul* inzake de bescherming van vrouwen tegen geweld en wet nr. 6284 op alle gebieden.”
Wet nr. 6284 verbiedt gewelddadige criminelen om hun slachtoffers te benaderen en biedt beschermende maatregelen voor slachtoffers, variërend van materiële ondersteuning tot een nieuwe identiteit. Deze wet werd gehandhaafd na een lange strijd door vrouwenorganisaties.
De strijd van vrouwen zal toenemen
Köse bevestigt dat geweld tegen vrouwen door de pandemie zichtbaarder is geworden en kondigt aan dat de vrouwenstrijd, die in 2020 al flink is gegroeid, in de nabije toekomst nog sterker zal worden. Ze legt uit: “Vrouwen zijn hu n baan kwijtgeraakt onder het voorwendsel van de pandemie, hun rechten zijn beroofd. De last van huishoudelijk werk nam aanzienlijk toe, evenals huiselijk geweld.
Vrouwen en kinderen zijn de grootste slachtoffers van de pandemie. Tegelijkertijd waren het echter ook de vrouwen die in deze tijd hun protesten de straat op gingen en hun strijd uitbreidden. Daarom wordt 2021 een jaar waarin de vrouwenstrijd alleen maar zal toenemen. Het Vrouwenplatform van Ankara zal blijven strijden, de eisen van vrouwen overal onder de aandacht brengen en de strijd van vrouwen voeren met de nadruk op de uitvoering van de Verdrag van Istanbul in alle delen van de samenleving. Ik hoop dat 2021 een jaar wordt waarin alle vrouwen hun eisen luider en gepassioneerder stellen dan ooit tevoren.”
*Het AKP / MHP-regime in Turkije probeert de ratificatie van het Verdrag van Istanbul ter bestrijding van geweld tegen vrouwen, ongedaan te maken. Met het argument van “bescherming van het gezin” moet de belangrijke prestatie van de wereldwijde vrouwenbeweging worden geëlimineerd. Maar hier is al maanden een wijdverbreid verzet tegen.
“We handhaven ons recht op zelfverdediging” – Noord-Koerdistan
