In de stad Amed (Diyarbakir) werd vrijdag een rapport van de mensenrechtenorganisatie IHD over geweld tegen vrouwen in Noord-Koerdistan gepresenteerd. De evaluatie van de Ortsverein in Amed laat zien dat: Tussen 25 november 2017 en 23 november 2018 zijn 53 vrouwen gedood in het openbaar domein als gevolg van l mannelijk geweld binnenshuis en mannelijk geweld in openbare ruimte.
Het rapport werd gepresenteerd op een persconferentie op het IHD-terrein. Advocaat Derya Yıldırım, tevens hoofd van het IHD-kantoor in Amed en lid van de Vrouwencommissie, zei in een openingsverklaring dat vrouwen met veel vormen van geweld worden geconfronteerd. Naast seksueel, cultureel, psychologisch en fysiek geweld, komt geweld tegen vrouwen ook voor in de vorm van pesten. Het beleid van de Turkse staat verhindert dit geweld niet, integendeel; ze promoten en faciliteren deze, stelde Yıldırım.
Staatsbeleid bevordert geweld
De mensenrechtenactivist wees vervolgens op de sluiting door de overheid van veel vrouwenfaciliteiten en vervolgde: “De vele vrouwen die stierven in conflictgebieden zijn een uitdrukking van de toename van geweld in de samenleving. Later werden trustees benoemd en de vrouwelijke leidinggevenden gedetineerd. Een andere vorm van geweld is het ontslag door noodbesluiten. We zien dat geweld zoals naaktfouillering in gevangenissen en mishandeling, evenals geweld in alle andere gebieden, gestaag toeneemt. Het patriarchale begrip van de staat is het duidelijkst in zijn gedrag tegenover vrouwen.”
Mensenrechtenactivist Yüksel Aslan Acer wees op de toename in gevallen van moorden en aanvallen van vrouwen. Tussen 2012 en 2016 was er al een toename in vermoedelijke sterfgevallen onder vrouwen. Dus kwamen er in de genoemde periode minstens 33 gevallen van verdachte sterfgevallen voor. Wat betreft de dood en verwonding van vrouwen door huiselijk geweld, zo is ook het aantal toegenomen. Dit aantal stijgt bijzonder snel sinds 2014, zei Acer.
374 moorden op vrouwen in Noord-Koerdistan
In de afgelopen zes jaar zijn in Noord-Koerdistan 374 vrouwelijke moorden en 220 gevallen van verwondingen geregistreerd door de IHD. Er zijn ook 50 geregistreerde gevallen van seksueel geweld. Het is echter waarschijnlijk dat deze cijfers alleen betrekking hebben op het topje van de ijsberg, omdat ze alleen de door IHD geverifieerde berichten weerspiegelen.
Regeringsverklaringen promoten geweld
Het IHD-rapport bevat een citaat uit een rapport van de Deskundigengroep van de Raad van Europa over de preventie van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld (GREVIO). Derya Yıldırım zei: “Het rapport roept ernstige bezorgdheid op over de persistentie van diepgewortelde, beperkende en stereotiepe opvattingen over de rol van vrouwen die de Turkse samenleving blijven infiltreren, ook op het hoogste politieke en bestuurlijke niveau, en geweld tegen vrouwen promoten. Als de recente richtlijnen niet worden herzien op basis van gendergelijkheid, bestaat het gevaar dat de inspanningen van Turkije om discriminerende clichés te weerstaan over de rol en verantwoordelijkheden van vrouwen en mannen in het gezin en in de samenleving ondermijnd worden.”
Turkse justitie seponeert zaken van daders van geweld tegen vrouwen
De toename van schendingen van vrouwenrechten is ook een uiting van hun gebrek aan adequate bescherming en juridische hervormingen: “De gevallen van geweld tegen vrouwen, seksuele intimidatie en aanranding van seksueel geweld die worden doorgegeven aan de rechterlijke macht worden niet effectief geïdentificeerd; Veel van deze gevallen worden geseponeerd en we hebben nog steeds te maken met gevallen van geweld tegen vrouwen, waarin mannen strafvermindering krijgen voor vermeende ‘ongerechtvaardigde provocatie’ door de vrouw of voor ‘goed gedrag’.
Het patriarchale geweld en de systematische verspreiding van geweld in de openbare ruimte, ondersteund door het op macht gebaseerde staatsbeleid, bevordert het doden van vrouwen en voorkomt dat ze worden afgeschrikt. Aanslagen op vrouwen worden toegekend door de rechterlijke macht, volgens Derya Yıldırım: “In plaats van maatregelen te nemen die de huidige situatie veranderen, bevorderen de huidige gerechtelijke uitspraken geweld en nieuwe gevallen van moord en verkrachting van vrouwen.”
