Gearresteerde HDP-medevoorzitters en parlementsleden eisen dat een commissie Imrali moet bezoeken en dat internationale instellingen zich verzetten tegen het isolement. De verklaring is tevens aan burgers gericht: “Degenen die vrede en een oplossing willen, zullen deze kwestie miet naast zich neerleggen.”
Gedetineerde HDP co-voorzitters en parlementsleden hebben een gezamenlijke verklaring afgelegd over het isolement dat is opgelegd aan Abdullah Öcalan.
“Deze zorgen zijn niet ongegrond”
De verklaring is als volgt:
“We beleven dagen waarin onze zorgen over de veiligheids- en gezondheidsomstandigheden van de heer Abdullah Öcalan in Imrali toenemen. Het verergerde isolement dat begon op 5 april 2015, zo’n 2,5 jaar geleden, vond plaats tot de heer Öcalan op 11 september 2016 een familielid ontmoette voor een Eid-bezoek. Sindsdien is er meer dan een jaar verstreken en heeft niemand binnen zijn familie of zijn advocaten hem ontmoet.
De AKP-regeringen hebben de oproepen van de advocaten tot nu toe 670 keer afgekeurd. Er zijn geen familiebezoeken. Mr Öcalan is geen gewone veroordeelde. De Koerdische bevolking verwacht van hem persoonlijk over zijn gezondheid te horen. Dit isolatiebeleid veroorzaakt ernstige zorgen bij onze mensen en deze zorgen zijn niet ongegrond. Onder omstandigheden waarbij alle rechten van het Koerdische volk worden genegeerd en geconfisqueerd, wekt de verklaring van de officier van justitie over de gezondheids- en veiligheidsvoorwaarden van dhr. Öcalan geen vertrouwen en lijkt geenszins geloofwaardig.
Eisen
I. We bevinden ons in een periode waarin zorgen groeien en de verwachtingen elke dag toenemen. We verwachten dat de regering en de staatsinstellingen de nodige bereidheid en aanpak zullen tonen die een einde zullen maken aan het isolement. Er moeten onmiddellijk stappen worden genomen.
II. Het isolatiebeleid betekent spanningen, polarisatie en conflicten. Het betekent regionale vijandigheid tegenover de Koerdische bevolking. Het betekent staan tegen alles wat met de Koerd te maken heeft. Maar het is niet alleen dat. Het betekent ook dat men zich verzet tegen het begrip voor alle mensen, geloven en culturen van deze landen die samen leven in gelijkheid, en de punten met betrekking tot de democratisering van Turkije in de 10-puntsverklaring die de heer Öcalan heeft voorbereid voor het Dolmabahçe-akkoord.
We verwachten dat het democratische publiek en onze mensen dit probleem zullen ondersteunen. Omdat meneer Öcalan een belangrijke persoon is die serieuze bijdragen heeft geleverd aan vrede en een oplossing met zijn geest, ideeën en suggesties, met zijn hele wezen, en die de problemen zal oplossen door middel van regionale en lokale vreedzame en democratische stappen in de komende periode. Van degenen die vrede en een oplossing willen, kan niet verwacht worden dat ze dit probleem verwerpen.
III. We roepen de CPT en andere internationale instellingen op: Blijf niet stil in het licht van deze onrechtvaardigheid.
IV. We roepen het Parlement op: de sleutel tot het leven in vrede als vrije burgers met gelijke rechten binnen het land en in economische, sociale, culturele, commerciële en diplomatieke betrekkingen met de Koerdische bevolking in het buitenland, is in handen van de heer Öcalan. Het Parlement zou enkele stappen moeten ondernemen om een actieve, vreedzame en democratische benadering te ontwikkelen, politieke partijen zouden een grootschalig initiatief voor vrede en een oplossing moeten bezitten en beheren.
Het gezin, advocaten of een politiek comité moeten het Imrali-eiland meteen bezoeken. Zonder dat, zal geen enkele verklaring ons of onze volken tevreden stellen, en zorgen zullen niet weggaan, maar verdiepen in de tijd. Het inhumane isolement moet dringend eindigen. ‘
De medevoorzitters en parlementsleden die de verklaring hebben afgegeven, zijn:
Selahattin Demirtaş – Edirne Prison
Figen Yüksekdağ – Kandıra Prison
İdris Baluken – Sincan Prison
Çağlar Demirel – Kandıra Prison
Selma Irmak – Kandıra Prison
Gülser Yıldırım – Kandıra-gevangenis
Burcu Çelik – Sincan Prison
Abdullah Zeydan – Edirne Prison
Ferhat Encü – Kandıra Prison