Journaliste Nagihan Akarsel, lid van het Jineoloji Onderzoekscentrum en de redactieraad van het Jineoloji Journal, werd op 4 oktober 2022 vermoord tijdens een gewapende aanval in Sulaymaniyah (Silêmanî) in de Koerdische regio van Irak. Van journalistiek tot jineoloji-studies, ze werd een inspiratiebron voor alle vrouwen in de strijd voor de waarheid. Toch is er drie jaar na haar dood nog steeds niemand berecht of verantwoordelijk gesteld voor de aanslag.
Als iemand die via haar werk in de jineologie de waarheid over vrouwen nastreefde, blijft Nagihan Akarsel met haar geschriften, gedichten en romans de vrijheidsstrijd van vrouwen belichten.
Figen Aras, schrijfster voor het tijdschrift Jineoloji, beschreef Nagihans strijd en de impact die ze achterliet: “We konden dezelfde zoektocht naar de waarheid voelen in haar gedichten en romans. Uit haar geschriften bleek duidelijk dat ze vierentwintig uur per dag bezig was met de vrijheid van vrouwen. Dat was heel waardevol. Nagihan was een kameraad die de huidige situatie onderzocht, vragen stelde en ook geschiedenis bestudeerde, omdat ze de noodzaak voelde van filosofische en wetenschappelijke interpretaties om een verband te leggen tussen geschiedenis en het heden. Ze werd op brute wijze vermoord.”
Aras verklaarde dat de mentaliteit achter de moord op Nagihan de vijandigheid van de door mannen gedomineerde denkwijze ten opzichte van vrouwen aan het licht bracht en zei: “De door mannen gedomineerde denkwijze vertoont grote vijandigheid jegens vrouwen die nadenken, die vragen stellen, die op zoek zijn naar hun eigen waarheid en hun eigen naam. Omdat Nagihan energie had. Deze energie had een diepgaande invloed op andere vrouwen die haar lazen en volgden. Het was een zeer creatieve en zeer hoopvolle energie.”
Nagihan was een inspiratiebron voor ons allemaal
Figen Aras benadrukte dat Nagihans geschriften vrouwen herinnerden aan hun vrije identiteit en zei: “Degenen die Nagihan lazen, konden de vrije vrouw in zichzelf en hun eigen zoektocht zien. Ze had een zeer oprechte stem, een pen die hoop gaf. De waarden die ze op het gebied van jineoloji creëerde, waren een grote inspiratie voor ons allemaal. Toch veroorzaakte haar martelaarschap eerst enorme woede onder ons. Het was heel waardevol om deze woede om te zetten in organisatie, in schrijven en spreken, en in leven door middel van de filosofie van Jin Jiyan Azadî (Vrouwen, Leven, Vrijheid).”
Figen Aras zei dat “Nagihans leven een pad volgde dat vrijheid en socialiteit verenigde met de natuur” en voegde eraan toe: “Geen van haar geschriften sloot ooit de natuur of de samenleving uit, noch ontbrak het hen aan ethiek of esthetiek. De schoonheid van haar ziel en hart vloeide over in haar pen, in de oprechtheid van haar schrijven. Het is een groot verlies, ook voor de geschiedenis van de vrouwen. Maar zulke creatieve pennen, zulke creatieve kameraden, sterven nooit echt. Hun martelaarschap wordt een erfenis voor degenen die achterblijven, een erfenis om de strijd nog krachtiger te omarmen.”
Nagihan was altijd bezig met creëren en vragen stellen
Figen Aras verklaarde dat een van Nagihans grootste dromen en inspanningen was om een vrouwenbibliotheek op te richten in Sulaymaniyah. Aras merkte op dat deze droom na het bloedbad werkelijkheid werd en dat duizenden vrouwen van die bibliotheek hebben geprofiteerd. Aras vervolgde: “Nagihan was iemand die voortdurend inspanningen leverde, voortdurend produceerde, voortdurend vragen stelde en voortdurend bezwaar maakte. Maar daar bleef het niet bij. Ze vroeg ook: ‘Hoe zou een alternatief leven eruit moeten zien? Hoe kan de schoonheid van het leven waar we over spreken echt worden gerealiseerd?’ Ze bracht deze claim naar voren met haar lichaam, haar wil, haar ziel, door haar tijd te geven en de ruimte waarin ze leefde te bevrijden.”
Ze richtten zich op de identiteit van de vrije vrouw
Aras sprak over het aanvallen van vrouwen en de systematische aanslagen en zei: “Het systeem, de staat, of welke structuur het ook mag zijn, heeft een diepe angst voor de identiteit van de leidende vrouw. Omdat het vertrouwen dat door baanbrekende vrouwen wordt gecreëerd, de beloften die ze doen en de arbeid die ze verrichten, alle vrouwen inspireren.
De aanvallen worden uitgevoerd om deze inspiratie te blokkeren, om de overige vrouwen bang te maken, te intimideren en weg te halen uit de strijd. Er kan geen andere reden zijn voor de moord op Nagihan.”
Nagihans nalatenschap wekte meer interesse in jineologie
Figen Aras merkte op dat na Nagihans martelaarschap de interesse van vrouwen in vrijheid en in jineoloji-studies nog meer toenam. Aras zei: “Nadat Nagihan was vermoord, ontstond er naast het gevoel haar te omarmen een nog sterkere nieuwsgierigheid naar technologie, een verlangen om te lezen, vragen te stellen en zich te engageren.
In het derde jaar van Nagihans martelaarschap zijn wij vrouwen verplicht om beloften te doen, om jineoloji te lezen, te bespreken en te promoten, om onze eigen wetenschap en onze eigen levensfilosofie te onthullen en om de identiteit van een vrij leven naar voren te brengen.
Nagihan streed voor de komst van vreedzame dagen
Figen Aras sloot haar toespraak af met een verwijzing naar de boodschappen van Abdullah Öcalan: “We hadden graag gezien dat Nagihan deze dagen had meegemaakt. Maar zij had al gestreden, zodat deze dagen konden komen. Het is onze plicht om onze strijd voor een democratische en vreedzame samenleving voort te zetten en vol te houden.”
Bron: ANF