- Zwitserland
In Lausanne, waar in 1923 het Verdrag van Lausanne werd ondertekend, is het startschot gegeven voor een tweedaags artistiek en politiek evenement getiteld “New World Embassy: Kurdistan” ging van start in Lausanne, waar in 1923 het Verdrag van Lausanne werd ondertekend, waardoor Koerdistan in vier delen werd verdeeld en het Koerdische volk een eeuw van vernietiging en ontkenning werd opgelegd.
New World Embassy: Kurdistan (Nieuwe Wereldambassade: Kurdistan) is een artistiek project van Nilüfer Koç van het Koerdisch Nationaal Congres (KNK) en kunstenaar Jonas Staal, dat wordt gepresenteerd door het Vidy Lausanne Theatre. Het neemt de vorm aan van een grootschalige installatie die gedurende twee opeenvolgende dagen zal functioneren als een alternatieve ambassade voor de Koerdische volkeren, die zich vandaag de dag onder de bezetting van vier verschillende natiestaten bevinden: Bakur (Noord-Koerdistan, Turkije), Rojhilat (Oost-Koerdistan, Iran), Başȗr (Zuid-Koerdistan, Irak) en Rojava (West-Koerdistan, Syrië).
Ephemerale ambassade van een nieuwe wereld
Deze ‘ephemerale ambassade van een nieuwe wereld’, gericht op Koerdistan, maakt deel uit van de herdenkingen rondom het Verdrag van Lausanne, dat ook de weg opende naar de fysieke, taalkundige en culturele genocide van de Koerden.
Het evenement zal participatieve workshops, films en ronde tafelgesprekken organiseren waarbij politici, experts en kunstenaars samenkomen om vragen te bespreken met betrekking tot democratie zonder staat en solidariteitsculturen.
Workshop over ‘Staatloze Democratie’
Een van de workshops van vandaag, getiteld “Staatloze Democratie”, waaraan onder anderen Nilüfer Koç, Amerikaanse politieke econoom en algemeen coördinator van de Progressive International, David Adler, en de Zwitserse mensenrechtenactiviste Elisabeth Decrey Warner deelnamen, besprak hoe de ideeën van de Koerdische PKK-leider Abdullah Öcalan zijn ontstaan op basis van Democratisch Confederalisme in de vier delen van Koerdistan.
De workshop behandelde de verdeling en deling van Koerdistan door nationale staten dankzij het Verdrag van Lausanne in 1923, waarbij werd benadrukt dat het project van Democratisch Confederalisme beoogde om deze mentaliteit van nationale staat juist te elimineren. Er werd ook benadrukt dat de eenheid van de vier delen van Koerdistan vandaag de dag wordt bedreigd.
De workshop besprak ook de strijd van vrouwen, een onmisbaar onderdeel van het project van Democratisch Confederalisme, en evalueerde de totstandbrenging en voortzetting van de revolutie in Rojava.
Workshop over ‘Strijd van Vrouwen voor Eenheid’
Een andere workshop, geleid door Nazma Akter, een vakbondsactiviste uit Bangladesh en oprichter van de Awaj Foundation, schetste een beeld van de huidige situatie van vakbonden en arbeiders in Bangladesh.
De workshop “Strijd van Vrouwen voor Eenheid” behandelde de onderdrukking van vrouwen door het kapitalistische systeem en benadrukte het belang van het project Democratisch Confederalisme als de uitweg voor vrouwen om zich te bevrijden van deze onderdrukking.
De reeks workshops zal worden voortgezet met “Staatloze Dekolonialiteit”, met de deelname van journaliste-schrijfster Necibe Qeredaxi uit Zuid-Koerdistan, advocate en politiek adviseur Varshka Gandikota uit India en schrijfster Fatima Quassak uit Frankrijk.
De ambassade zal opereren als een “staatloze ambassade”
De scheiding van historisch Koerdistan kan deels worden teruggevoerd tot het Verdrag van Lausanne uit 1923, dat in Zwitserland werd ondertekend en het merendeel van het Koerdische thuisland aan het moderne Turkije toekende. Het oprichten van deze “staatloze ambassade” in Lausanne is dan ook een poging om deze historische onrechtvaardigheid aan te pakken, maar ook om de alternatieve ideeën van zelfbeschikking te vertegenwoordigen die de Koerdische volkeren hebben ontwikkeld als reactie op hun bezetting en scheiding. De visionaire Abdullah Öcalan’s visie op een “staatloze democratie” bijvoorbeeld, die de patriarchale, nationalistische en kapitalistische mentaliteit van staatsvorming bekritiseert, wordt vandaag de dag toegepast in verschillende delen van Koerdistan en kan worden beschouwd als een essentieel alternatief voor de crises van het interstatelijke systeem.
Net zoals de Koerden een “staatloze democratie” hebben bedacht, zal deze ambassade opereren als een “staatloze ambassade”. Het geeft prioriteit aan volksdiplomatie – culturele diplomatie – boven staatsdiplomatie en brengt vertegenwoordigers uit de verschillende delen van Koerdistan samen, samen met progressieve politici, inheemse volkeren, solidariteitsbewegingen en culturele werkers van allerlei aard. Samen bespreken ze met het publiek wat het betekent om de praktijk van democratie te scheiden van de staat, hoe staatloze dekolonisatie er in de praktijk uitziet, de noodzaak van culturen van solidariteit en de mogelijkheid van een staatloze werelddemocratie.
Openbare bijeenkomsten waar staatloze diplomaten samenkomen
Op de openingsdagen van het evenement zullen “diplomatieke kringen” worden gehouden, die persoonlijk kunnen worden bijgewoond of via livestream in de middag en avond – beide worden ondersteund door drietalige Koerdisch-Frans-Engelse simultane vertaling. De diplomatieke kringen nemen de vorm aan van openbare bijeenkomsten waarbij staatloze diplomaten samenkomen om te onderzoeken in hoeverre staatloze democratie kan dienen als een alternatief paradigma om de huidige crises van toenemend autoritarisme, economische onzekerheid en ecologische ineenstorting het hoofd te bieden. Deze bijeenkomsten worden gevolgd door gezamenlijke diners met het publiek, die meer intieme uitwisselingen en het opbouwen van relaties mogelijk maken. De ochtendsessies van beide dagen bieden leden van het publiek de mogelijkheid om deel te nemen aan intensieve workshops over onderwerpen als gemeenschappelijk zelfbestuur, sociale ecologie en staatloze campagnes.
Muziek, films, tentoonstelling
Rondom de New World Embassy: Kurdistan zal het theater een programma van muziek door Koerdische artiesten organiseren en een selectie van films vertonen. Dit aspect van ‘culturele diplomatie’ biedt de mogelijkheid om meer te leren over de geschiedenis van de Koerdische strijd en hun alternatieve visie op een democratie zonder staat.
Tegelijkertijd zal Plateforme 10 de tentoonstelling Stateless States van Jonas Staal huisvesten, die een staatloze mondiale politiek voorstelt. Met behulp van architecturale modellen van alternatieve ambassades en parlementen, kaarten die de claims voor zelfbeschikking van verschillende staatloze bewegingen illustreren en video’s, zoekt Stateless States naar de traditionele opvatting van de staat ten gunste van een nieuwe staatloze mondiale cultuur.