In Damascus is een nieuwe regering gevormd onder leiding van Ahmet al-Sharaa. Zoals bekend werd al-Sharaa tot president benoemd tijdens een militaire bijeenkomst. Een door de HTS benoemde commissie stelde een voorlopige grondwet op, terwijl een andere commissie het nationale congres bijeenriep. Al deze acties hebben plaatsgevonden zonder enig overleg met de bevolking. Er is sprake van een ware coupmentaliteit, waardoor het Syrische volk voor een voldongen feit wordt geplaatst.
De bevoegdheden die Ahmet al-Sharaa heeft gekregen zijn bijna onbeperkt. Ze hebben de president soortgelijke bevoegdheden gegeven als tijdens het Ba’athistische systeem. De voorlopige grondwet is niet besproken door intellectuelen, juristen of politieke kringen. Grondwetten worden echter verondersteld sociale overeenkomsten te zijn. Ze moeten rijpen na maanden van publiek debat en de rechten van alle segmenten van de samenleving omvatten. Toch geeft de HTS alles vorm volgens haar eigen kader en negeert daarbij grote delen van de samenleving. Het ergste is dat ze opzettelijk georganiseerde groepen uitsluiten.
De aangekondigde regering zal Syrië jarenlang regeren. Veel partijen, andersdenkenden en minderheden ontbreken echter in de regering. Er heerst een volledig monolithische mentaliteit. HTS legt beslag op de hele erfenis van Syrië en de verworvenheden van de revolutie. Het doet alsof deze revolutie alleen de verdienste is van HTS. In werkelijkheid verzetten en vochten Koerden Koerden, Druzen, Assyriërs, Syrische intellectuelen en brede lagen van de samenleving tegen het Ba’athisme. Terwijl HTS invloedrijk was in Idlib, gedraagt het zich nu alsof heel Syrië zijn basis is en dat niemand anders een rol in het bestuur verdient.
Het pad dat HTS volgt is zeker antidemocratisch. Het vervangt het Ba’athistische systeem door zijn eigen systeem en gebruikt coup-achtige methoden. Er is geen ruimte voor een democratisch debat; er is geen transparantie of openbaar bestuur. Beslissingen worden achter gesloten deuren genomen en aan het volk opgelegd. De HTS heeft de door de staat gecontroleerde media van het Ba’athistische regime overgenomen en gebruikt deze om het publiek, intellectuelen en andersdenkenden het zwijgen op te leggen. De samenleving wordt gestuurd door eenzijdig beleid en propaganda.
Berichten over bloedbaden tegen Alawieten hebben wereldwijd weerklank gevonden. Er werd aangekondigd dat er een commissie was aangesteld om deze bloedbaden te onderzoeken. De persoon die de commissie heeft aangesteld is echter Ahmet al-Sharaa zelf, d.w.z. dezelfde persoon die de aanvallen en operaties tegen de Alawieten heeft goedgekeurd. Wie gelooft dat deze commissie een onafhankelijk onderzoek zal uitvoeren en haar bevindingen op transparante wijze aan het publiek zal presenteren? Deze commissie had moeten worden opgericht onder toezicht van de Verenigde Naties. Maar zoals op alle gebieden te zien is, speelt de HTS zijn eigen spel volgens zijn eigen regels.
Er is een overeenkomst getekend met het Autonoom Bestuur. Bijna een derde van de Syrische bevolking woont in autonome regio’s, waar de mensen zichzelf besturen. Deze regio’s hebben een bepaald organisatieniveau. De nieuw gevormde regering is echter niet eens besproken met de autonome regio – er is geen enkele gedachtewisseling geweest. De Druzische gemeenschap heeft ook een verklaring afgelegd: “Deze regering vertegenwoordigt ons niet.” Ook zij zijn niet geraadpleegd over de regering. De situatie van de Alawieten is duidelijk. Assyrisch-Syrische, Armeense en andere gemeenschappen zijn ook uitgesloten van deze beslissingen. Hoe kan de door Ahmet al-Sharaa aangekondigde regering dan beweren het Syrische volk te vertegenwoordigen?
De Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Europese landen volgen de ontwikkelingen in Syrië op de voet en het lijkt erop dat ze de regering in Damascus erkennen als hun tegenhanger. HTS staat echter nog steeds op de lijst van terroristische organisaties en het embargo tegen HTS is niet opgeheven. Dit suggereert dat deze landen de HTS nog steeds niet volledig vertrouwen. Toch kijken ze passief toe hoe de HTS in Syrië een extreem, gecentraliseerd en despotisch bewind vestigt dat gebaseerd is op sektarisme. Hun stilzwijgen over de door HTS aangekondigde voorlopige grondwet is zeer verontrustend. Dit grondwetsontwerp staat haaks op een democratisch Syrië. Het wijst religie aan als de basis van de grondwet en schrijft voor dat de president een moslim moet zijn.
Het is onduidelijk welke afspraken HTS heeft gemaakt met de VS en het Verenigd Koninkrijk of welke verplichtingen het is aangegaan. Deze buitenlandse mogendheden moedigen het Autonoom Bestuur en andere strijdkrachten echter aan om met HTS in zee te gaan en zelfs overeenkomsten te sluiten. Maar in plaats van een democratische staat op te richten, bouwt HTS aan een fanatiek regime gebaseerd op sektarisme en religie. Het is duidelijk dat deze staat nog monolithischer, repressiever en prohibitiever zal zijn dan het Ba’ath-regime. Zoals het gezegde luidt: “Dorp in zicht heeft geen gids nodig” – de bedoelingen van de HTS met de staat die het wil oprichten zijn duidelijk. Syriërs die zich verzetten tegen de vorming van een regime dat erger is dan het Ba’athisme moeten actie ondernemen voordat het te laat is.
Het Syrische volk is niet goed georganiseerd en de HTS grijpt deze kans aan om zijn eigen organisatie te versterken. Omdat het volk jarenlang onder Ba’athistische onderdrukking heeft geleefd, heeft het geen sterke democratische cultuur ontwikkeld. Daarom moeten Syrische intellectuelen en pro-democratische krachten snel mobiliseren. Organisatie kan echter niet zonder bewustzijn. In dit opzicht moet het onderwijzen en verlichten van het publiek een topprioriteit zijn. Een wijdverspreide politieke en ideologische strijd moet onverwijld worden gelanceerd in Syrië.
Bron: Ronahi