- Noord-Koerdistan
De ecologische beweging van Mesopotamië start opnieuw met haar project “Een boom voor het leven” om Koerdistan te bevrijden van de ecologische vernietigingsmanie van de Turkse staat. De nieuwe bomen zullen worden opgedragen aan de slachtoffers van de aardbeving van 6 februari.
“Mesopotamië staat voor een apocalyps” – de Tevgera Ekolojiyê ya Mezopotamyayê, de ecologische beweging in Mesopotamië, waarschuwde precies een jaar geleden hiervoor en deed een dringende oproep tot deelname aan een herbebossingscampagne. “Oorlogen om natiestaten in de regio waar het mondiale kapitalistische systeem aan de macht is, veranderen in conflicten over territorium en natuurlijke hulpbronnen”, verklaarde de beweging destijds, waarmee ze de aandacht vestigde op de aantasting van het milieu door de kapitalistische moderniteit en de impact ervan op het Midden-Oosten en met name in Koerdistan.
Creëer nieuwe bossen en zet monoculturen om in soortenrijke gemengde opstanden
Sindsdien moedigt de ecologiebeweging de Koerdische bevolking aan om collectief en in solidariteit met de campagne “Een boom voor het leven” de vernietiging van hun milieu tegen te gaan. De herbebossingscampagne heeft tot doel nieuwe inheemse bossen te creëren of monoculturen om te zetten in soortenrijke gemengde opstanden. Op deze manier levert het project een belangrijke bijdrage tegen bossterfte en ecologische vernietiging in Koerdistan, maar ook in Turkije, en voor een beter klimaat. Naast het creëren van nieuwe bestaansmiddelen voor mens, dier en plant, bindt herbebossing CO2 en levert het een belangrijke bijdrage aan CO2-compensatie.
Plant een boom en laat het leven bloeien
Net als vorig jaar ging het project van de Mesopotamische ecologische beweging in 2023 opnieuw van start op 1 april. Maar er is één verschil: de herbebossingscampagne van dit jaar, waarbij ook de Komeleya Ekolojiyê-vereniging gevestigd in Amed (tr. Diyarbakır) aanzienlijk betrokken is, vindt plaats ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de verwoestende aardbevingsreeks in het Turks-Syrische grensgebied ongeveer twee maanden geleden, waarvan het epicentrum in Koerdistan lag. De slogan hiervoor is: “Tu jî darekê biçîne, jiyanê şîn bike” – in het Engels: plant een boom en laat het leven bloeien.
Systematische ecocide, door het hele land
Zoals de beweging uitlegt, loopt de projectperiode tot 10 april. “Onze oproep is niet alleen gericht op de bevolking. Ook doen we een beroep op milieugroeperingen, maatschappelijke organisaties en andere groeperingen om mee te werken aan de herbebossing van ons land. We worden geconfronteerd met de poging van het systeem om het leven in zijn geheel uit te roeien door middel van een beleid van ontbossing. Ze spreekt van een systematische ecocide die de Turkse staat in het hele land nastreeft, maar vooral in de Koerdische regio’s. Het regime verwoest daar al decennia lang het milieu.
Systematisch kwaad dat zich voedt met oorlog en winst
Of het nu gaat om brandstichting in bossen en dorpen, irrationele damprojecten of de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen als politiek dwangmiddel: sinds de oprichting tot op de dag van vandaag heeft de Republiek Turkije geen enkele maatregel tegengehouden om “succesvol” te zijn in “counterinsurgency”. Naast de massale vernietiging van bossen, waarvan de meeste werden vernietigd tijdens de hete fase van de oorlog in Koerdistan in samenhang met een systematisch verdrijvingsbeleid, moesten de afgelopen jaren duizenden en duizenden bomen wijken voor de uitbreiding van de militaire infrastructuur . “Onze leefgebieden en bossen worden gekapt voor de veiligheid van een systematisch kwaad dat zich voedt met oorlog en winst. Het wiel van vernietiging is voortdurend in beweging. Maar net zoals er wordt ingegrepen in de bossen – en dat gebeurt nu in het hele land – is er ook handel in steden, landelijke gebieden en landbouwgebieden.”
Sociale moord op slachtoffers van aardbevingen
De ecologiebeweging in Mesopotamië benadrukt dat er een staatspraktijk is ontstaan die overheden in staat stelt te handelen als corporaties die de natuur en daarmee de huizen van miljoenen bepalen. “Dit is een poging om ons collectieve geheugen uit te wissen. Het lelijke gezicht van het kapitalisme doordringt alle aspecten van het leven door hiërarchische beslissingen die afwijken van de ecologische realiteit die door bedrijven en staten is gecreëerd. De reeks aardbevingen van 6 februari is een uitstekend voorbeeld van hoe kapitalistische hebzucht en gebrek aan controle het menselijk leven negeren en hoe een heel systeem dit toelaat. Er werd een sociale moord gepleegd op tienduizenden mensen en dieren die een vermijdbare dood stierven onder het puin. In plaats van aardbevingsveiligheid hebben de corrupte heersers de belangen van de op winst beluste bouwlobby op zich genomen. En zelfs nu, met de haastig aangekondigde wederopbouwmaatregelen van de regering, die noch democratisch, noch ecologisch, en zeker niet sociaal kunnen zijn, erkennen we dat de vijand niet de aardbeving is.”