- Turkije en Noord-koerdistan
Gevangenissen in Turkije zijn plekken geworden waar rechten systematisch worden geschonden, vooral tegen politieke gevangenen. De bedreiging voor het bestaan van ernstig zieke gevangenen is existentieel. 1564 gevangenen staan als ziek geregistreerd bij de mensenrechtenorganisatie IHD, 651 als ernstig ziek. Toch wordt hun vrijlating geweigerd op basis van rapporten van het onder politieke controle staande Forensisch Medisch Instituut (ATK). Volgens de Mensenrechtenvereniging IHD zijn er in 2022 78 gevangenen in hechtenis overleden en in 2023 minstens 42. Terwijl protesten en eisen voor de vrijlating van zieke gevangenen worden genegeerd, hebben putschistisch-fascistische commandanten nu gratie gekregen van Tayyip Erdoğan vanwege hun gezondheidstoestand en leeftijd. Dit toont openlijk de dubbele standaard van het Turkse gevangenissysteem.
Dilek Sönmez Demir, medevoorzitter van de Solidariteitsvereniging van Familieleden van Gevangenen in de Marmara-regio (MATUHAYDER), sprak met het Nieuwsagentschap Mezopotamya (MA) over de situatie van de gevangenen.
“De zieke gevangenen worden aan hun lot overgelaten”
Demir herinnerde eraan dat er duizenden zieke gevangenen in gevangenissen zitten en benadrukte dat veel van deze gevangenen niet voor zichzelf kunnen zorgen. Ze hekelde het feit dat politiek zieke gevangenen opzettelijk worden achtergelaten om te sterven: “Onlangs nog werd Ergün Akdoğan in het ziekenhuis opgenomen en geopereerd in de Tekirdağ gevangenis van het F-type omdat hij ‘gevallen’ zou zijn. Hij stierf onder verdachte omstandigheden.
Er zijn veel gevangenen die net als hij hun leven hebben verloren. Ziet de regering dat niet? Een ander voorbeeld: Abdulkadir Kuday, een ernstig zieke gevangene in de Metris gevangenis. Hij weegt slechts 41 kilogram en vecht om te overleven. De regering wil het Koerdische volk choqueren door voorbeelden te maken van politieke gevangenen. Het is alsof ze zeggen: ‘Koerden hebben geen recht op leven’.”
Dubbele standaarden
Demir bekritiseerde vooral de gratieverlening aan putschistische generaals: “Je kunt geen verschillend beleid voeren tegenover Koerden en Turken. Je kunt niet de een doden en de ander in leven laten.”
Demir sprak ook over de rol van de zogenaamde gevangeniscomités, die bekentenissen van berouw eisen van politieke gevangenen aan het einde van hun vaak 30-jarige gevangenisstraf en hen anders weigeren vrij te laten: “De huidige gevangeniscomités verhinderen de vrijlating van gevangenen onder verschillende voorwendselen. Deze comités zijn niet onafhankelijk. Als we kijken naar de situatie sinds de introductie van dit orgaan, zullen we ons realiseren dat er willekeurige beslissingen worden genomen. De facto zijn deze commissies een bedreiging voor het leven van zieke gevangenen.”
“Niet wegkijken!”
Demir riep de aandacht van families, politieke partijen en niet-gouvernementele organisaties op om een einde te maken aan de schendingen van de rechten in gevangenissen en verklaarde: “Er moet een gezamenlijke strijd worden gevoerd tegen de bestaande onderdrukking. Niemand die zichzelf democraat noemt en een geweten heeft, kan onverschillig blijven tegenover dit onrecht. We moeten de stemmen van gevangenen horen en versterken, vooral de stemmen van zieke gevangenen.”
Bron: ANF