Droogte treft wijngaarden in Noord-Koerdistan

  • Noord-Koerdistan

In Noord-Koerdistan (Bakur) is het druivenoogstseizoen begonnen. Geconfronteerd met door droogte verbrande druiven, zijn de dorpelingen begonnen met het verzamelen van wat er nog over is van de oogst om er melasse en walnotenworst van te maken.

Nu het weer kouder wordt, zijn de dorpen al begonnen met de voorbereidingen voor de winter. Door de economische crisis en de gevolgen van de droogte worden de voorbereidingen dit jaar in een kortere periode uitgevoerd dan in voorgaande jaren. Gezinnen die op het platteland wonen, werken in september en oktober hard om de winter beter door te komen.

De inwoners van het dorp Bağyolu in het district Hazro (Hezro) begaven zich in oktober opnieuw naar hun wijngaarden, zoals ze dat elk jaar doen. In het verleden gebruikten ze de geoogste druiven om melasse, fruitleer en walnootworst te maken. Dit jaar werden ze echter niet getrakteerd op een overvloedige oogst, maar op de ernstige gevolgen van de droogte. Door het ongewoon warme weer werden de druiven donker en verschrompelden ze aan de wijnstokken, waardoor de oogst aanzienlijk kleiner uitviel. Na twee dagen werken in de wijngaarden uitten de dorpelingen hun bezorgdheid dat de schade volgend jaar nog groter zou kunnen zijn.

De opbrengst daalde, er kon geen fruitleer worden gemaakt

Mürvet Yıldeniz zei dat het werk dat ze doen weliswaar zwaar is, maar ook waardevol, en benadrukte de belangrijke rol van vrouwen bij de druivenoogst.

Ze vertelde dat ze elk jaar hun ketels klaarmaken en hun vuren aansteken in de wijngaard, en beschreef de oogst als een traditie die is doorgegeven door hun voorouders. Volgens Yıldeniz verzorgen ze de wijngaard tijdens de andere maanden en beginnen ze met het plukken van de druiven zodra de hitte afneemt. Yıldeniz vervolgde: “Eerst oogsten we de druiven en daarna persen we ze. We koken het druivensap (şire) de hele dag door. Ondertussen bereiden we de walnoten voor de walnotenworst. Voor zowel de melasse als de walnotenworst koken en roeren we de druiven urenlang. Nadat we klaar zijn met de melasse, maken we de walnotenworst en het fruitleer. Vroeger maakten we ook ‘kesme’ (een traditioneel druivenconcentraat), maar omdat de opbrengst is gedaald, kunnen we dat niet meer maken. We smeren het fruitleer uit op schone doeken, leggen het neer en laten het drogen.

Weinig opbrengst ondanks grote inspanningen

Yıldeniz zei ook: “We werken allemaal heel hard, en we doen dat zodat we de winter comfortabeler kunnen doorkomen. We zijn niet gewend om dingen van buitenaf te kopen of afhankelijk te zijn van producten uit de winkel. We consumeren liever wat we zelf produceren, en daarom is de moeite die we hierin steken het waard. We komen de winter door met de melasse, fruitleer en walnotenworst die we maken. Als we meer hebben dan we nodig hebben, delen we het met mensen om ons heen. Dit werk is veeleisend en kost veel moeite. Degenen die na ons komen, zullen deze traditie voortzetten. Zelfs als onze druivenoogst laag is, kopen we nog steeds geen kant-en-klare producten van buitenaf, maar kopen we druivensap en maken we alles weer zelf.”

Droogte verbrandde de druiven

Alihan Kuşlu zei dat ze niet langer dezelfde smaak konden vinden in de druivenoogst en vestigde de aandacht op de impact van droogte op al hun producten. Kuşlu zei dat meer dan de helft van hun druiven aan de wijnstok was verbrand en vervolgde: “We doen dit werk al sinds jaar en dag. Helaas is dit jaar de helft van onze druiven verbrand door droogte en extreme hitte. De druiven bleven aan de wijnstok hangen, waardoor we het grootste deel ervan niet konden gebruiken. Vooral de laatste jaren hebben we vaker met deze situatie te maken gehad. Vroeger bleven we twee of drie dagen in de wijngaarden, maar de druiven hebben niet meer dezelfde smaak als vroeger. Als het klimaat verandert, verandert ook de natuur. We hadden dit jaar veel druiven, maar net als de andere groenten en pistachenoten zijn ze allemaal verbrand. We halen niet meer de opbrengst die we vroeger hadden. Volgend jaar zal het nog erger zijn. Er moet een oplossing worden gevonden.”

Bron: ANF