Als we kijken naar de schendingen van rechten in de Syrische regio’s Idlib, Azaz, Jarablus, Bab, Afrin, Serêkaniye en Girê Spî, die onder bezetting staan van het Turkse leger en hun huurlingen, kunnen we ons voorstellen hoe een mogelijke invasie de regio zal beïnvloeden.
In dit deel van onze artikelenreeks zullen we het hebben over wat er is gebeurd in de bezette regio’s, van demografische veranderingen tot marteling, van rechtenschendingen jegens kinderen en vrouwen tot natuurlijke vernietiging, en welke duistere toekomst de bezetting belooft voor deze regio’s.
Wat gebeurt er in bezette gebieden?
Kanton Afrin: Talloze misdaden zijn begaan in Afrin, dat al 5 jaar onder de bezetting van de Turkse staat en zijn huurlingengroepen staat, waaronder bloedbaden, verkrachtingen, martelingen en orgaanhandel. In de afgelopen 5 jaar zijn 663 mensen doodgemarteld, 8.644 mensen ontvoerd, Koerdische namen van dorpen, andere nederzettingen en tientallen historische plaatsen verwijderd en de natuur van de regio verwoest. Vijf jaar lang is 12 hectare aan tuinen en bossen platgebrand door de binnenvallende huursoldaten. 367.000 bomen zijn gekapt en meer dan 13.500 bomen zijn verbrand. Huurlingen van verschillende nationaliteiten en hun families vervingen de nederzettingen van meer dan 300 duizend mensen uit Afrin, die gedwongen werden te migreren als gevolg van het beleid van demografische verandering. De stad Afrin, ooit beschreven als de veiligste regio in Syrië en de thuisbasis van degenen die de vervolging in Idlib ontvluchten, wordt momenteel door de Turkse staat gebruikt als proeftuin voor de verspreiding van terrorisme. Het Turkse leger heeft meer dan 50 militaire basissen in de dorpen en centra van de districten Cindirêsê, Şiyê, Raco, Mabata, Shera en Sherawa in het kanton Afrin. Vanuit deze militaire basissen worden voortdurend gebieden beschoten die niet bezet zijn en waar vluchtelingen verblijven.
Serêkaniyê en Girê Spî: Meer dan 400.000 burgers moesten migreren na de aanslagen die op 9 oktober 2019 begonnen. Naarmate de misdaden van de Turkse staat en zijn huurlingen toenamen, werden meer mensen gedwongen te migreren. Een verklaring van het Serêkaniyê Migrantencomité van Noord- en Oost-Syrië op 8 oktober 2022 zei: “185 mensen zijn ontvoerd. 325 mensen werden gemarteld. Minstens 5 mensen werden gedood door marteling. 92 gedetineerden, van wie er 48 gevangenisstraffen tot 13 jaar en levenslange gevangenisstraf kregen, werden overgebracht naar Turkije. Terwijl 11 mensen werden geëxecuteerd, werden 56 mensen op andere wijze gedood.”
In Serêkaniye, waar meer dan 72 explosies plaatsvonden, kwamen 145 burgers, onder wie vrouwen en kinderen, om het leven. Meer dan 300 mensen raakten gewond.
Andere regio’s: Ook in het bezette Idlib, Azaz, Bab en Jarablus vinden intense schendingen van rechten plaats. In deze regio’s traint de Turkse staat leden van extremistische groeperingen, waaronder ISIS en Al Qaeda, en zet ze in verschillende delen van het Midden-Oosten in. De media hebben talloze documenten vrijgegeven over de groepen die in 2020 naar Karabach en Libië zijn gestuurd.
Schendingen tegen kinderen en vrouwen
Misdaden zoals marteling, verkrachting en gedwongen dienstplicht van kinderen en vrouwen worden vaak gepleegd in bezette gebieden. Verschillende internationale organisaties hebben rapporten gepubliceerd over de misdaden die in de regio zijn gepleegd. In haar rapport van maart 2021 over misdaden tegen kinderen onthulde de Mait Law Organization in Egypte dat 1.316 kinderen onder dwang waren gerekruteerd.
Kanton Afrin: 96 vrouwen zijn de afgelopen 5 jaar doodgemarteld in Afrin. Honderden vrouwen werden ontvoerd door door Turkije gesteunde huurlingen en onderworpen aan verkrachting en marteling. Ook kinderen worden onder dwang gerekruteerd nadat ze gehersenspoeld zijn door de ideologie van de “radicale islam”.
Serêkaniyê en Girê Spî: Volgens een verklaring van het Serêkaniyê-migrantencomité van Noord- en Oost-Syrië, van 8 oktober 2022, zijn 511 mensen, van wie 68 vrouwen en 42 kinderen, gearresteerd en zijn sindsdien 11 vrouwen vermoord het beroep. We publiceerden ook een rapport op 11 januari 2021, dat het Turkse leger oorlogstraining gaf aan kinderen onder de 18 jaar op scholen in Serêkaniyê en Girê Spî onder het voorwendsel van “mijnopruiming”.
Andere regio’s: sommige mediakanalen meldden dat huurlingen die banden hadden met de Turkse staat, met geweld kinderen rekruteerden in andere bezette regio’s van Syrië. Het Afrin Activists Network deelde documenten die onthulden hoe de huurlingengroep Jabhat al-Shami kinderen rekruteerde onder de 18 jaar.
Demografische verandering
Kanton Afrin: Huurlingen en hun families vestigden zich op plaatsen waar de ontheemde Afrin-mensen vóór de invasie woonden. De namen van steden, dorpen, steden en buurten werden veranderd. Turks is de educatieve en officiële taal geworden. Openbare ruimtes waren bedekt met Turkse vlaggen.
Het Azadi-plein in het stadscentrum van Afrin werd veranderd in het Atatürk-plein; Newroz-plein naar Salaheddin-plein; het Niştimani-plein tot het 18 maart-plein en het Kawa Hesinkar-plein tot het Olijftak-plein. De naam van het dorp Qestel Miqdad werd veranderd in Selçuk Tent, het dorp Kotana in Zafer Tent en het dorp Kurzêle in Cafer Tent. Het uithangbord van het Avrin-ziekenhuis, geschreven in het Arabisch en Koerdisch, werd ook veranderd in het Turks. Bovendien zijn de borden van winkels en straten nu alleen nog in het Turks. Er zijn Turkse identiteitskaarten uitgegeven aan degenen die in de regio wonen en de munteenheid is veranderd in Turkse lira. Scholen zijn aangesloten bij het Turkse Ministerie van Onderwijs en leerlingen zijn verplicht Turkse schooluniformen te dragen. Al deze personen met Turkse identitietskaarten kunnen hun stem uitbrengen op Erdogan’s AKP partij.
Historische plaatsen in het kanton Afrin werden ook vernietigd en historische artefacten werden gestolen en naar Turkije gebracht. Volgens het directoraat Historische locaties van Afrin zijn 59 historische locaties vernietigd en zijn de artefacten binnenin gestolen. Met de financiële steun van de Moslimbroederschap werden meer dan 20 koloniale huizen gebouwd in Afrin waar meer dan 500.000 huurlingenfamilies zich vestigden.
Serêkaniyê en Girê Spî: Volgens een verklaring van het Serêkaniyê Migrantencomité van Noord- en Oost-Syrië op 8 oktober 2022, “kon meer dan 85 procent van de inwoners van Serêkaniyê niet naar hun huizen terugkeren, en vervingen 2.500 migrantengezinnen de oorspronkelijke bewoners. 55 Iraakse ISIS-families werden hervestigd in de geconfisqueerde huizen in Serêkaniyê. Na de bezetting werden in de twee bezette gebieden meer dan 5.500 huizen en meer dan 1.200 winkels geconfisqueerd. 55 dorpen werden geëvacueerd. Meer dan een miljoen acres (100 duizend hectare) land werd in beslag genomen.
Til Xelef, de eerste stadsnederzetting in de geschiedenis, daterend uit 6000 voor Christus, werd verwoest. Er is ook informatie dat er opgravingen zijn uitgevoerd in religieuze plaatsen en kerken.
Turkije en zijn huurlingen hebben een groot aantal historische artefacten gestolen tijdens de opgravingen in de historische plaatsen genaamd “Medinet El Faw” en “El Sebi El Ebyed”.
Wat zullen nieuwe bezettingsaanvallen brengen?
Turkije bezette de steden Jarablus, Bab en Azaz na een militaire operatie genaamd ‘Operatie Eufraatschild’ op 24 augustus 2016, Afrin na een militaire operatie genaamd ‘Operatie Olijftak’ op 20 januari 2018, en Serêkaniyê en Girê Spî na een militaire operatie genaamd ‘Operation Peace Spring’ (‘Vredesbron’)op 9 oktober 2019. De Turkse staat heeft de Syrische crisis verdiept tijdens zijn 7-jarige bezetting. In de ban van de neo-Ottomaanse ideologie probeert de Turkse staat een terreurland te creëren in overeenstemming met zijn eigen belangen door de stabiele, vreedzame en veilige omgeving in Noord- en Oost-Syrië te verstoren.
De invasie van een andere regio door de Turkse staat, die sinds 1 juni Noord- en Oost-Syrië bedreigt, betekent dat er nieuwe ernstige schendingen van rechten zullen ontstaan. De Turkse staat is niet verantwoordelijk gehouden voor de misdaden die het tot nu toe heeft begaan. Integendeel, de onverschilligheid voor Turkse agressie maakt de weg vrij voor nieuwe misdaden. De volkeren van Noord- en Oost-Syrië ontwikkelen hun zelfverdedigingsmechanisme zodat wat er in de bezette regio’s gebeurt, niet doordringt in deze regio’s.