Koerden van over de hele wereld voeren hun protesten tegen het Turkse isolatiebeleid op Abdullah Ocalan op. Op zaterdag 23 februari vond er een Koerdische demonstratie plaats in Amsterdam.
In navolging van de hongerstaking van Leyla Guven, die 108 dagen geleden een hongerstaking startte, hebben inmiddels honderden Koerden in Turkse gevangenissen maar ook daarbuiten zich aangesloten bij de hongerstaking.
Zo’n 500 Koerden en hun vrienden verzamelden zich bij het Waterlooplein en marcheerden richting het Museumplein. De demonstranten riepen leuzen als: ” Vrijheid voor Ocalan, Vrede in Koerdistan”, “Dictator Erdodgan” en ” Lang leve Leyla”. Op het Museumplein werd een minuut stilte gehouden waarna een speech volgde waarin werd opgeroepen tot een einde van de eenzame opsluiting van Abdullah Ocalan.
De demonstranten deelden informatiefolders uit aan het publiek met de volgende tekst:
Op 7 november 2018, ging Leyla Güven, de onlangs uit de gevangenis vrijgelaten HDP-afgevaardigde en covoorzitter van het Democratisch Volkscongres (DTK), voor onbepaalde tijd in hongerstaking. Haar eis is om een einde te maken aan het isolement van de Koerdische politieke vertegenwoordiger Abdullah Öcalan. Zij eist een einde aan de isolatie die universele mensenrechten van de VN schendt, en een einde aan de oorlog. Haar eisen worden ondersteunt door 300 hongerstakers binnen en buiten de gevangenissen van Turkije, Zuid-Koerdistan, Groot-Brittannië, Nederland , Canada, Oostenrijk en Duitsland.
De heer Öcalan heeft de laatste zeven jaar geen bezoeken van zijn advocaten en gezin mogen ontvangen. Dit is niet alleen een ernstige schending van de fundamentele mensenrechten, maar dit maakt ook deel uit van de onwettige proliferatie van repressies en bloedbaden door de AKP-MHP-regering, die -onder leiding van president Erdoğan- sinds 6 april 2015 tegen opposities, democraten en Koerden gericht is.
Duizenden academici zijn beschuldigd om hun wens voor vrede en hebben hun academische titels en banen verloren. Mensenrechtenactivisten, journalisten, kortom, alle tegenstanders worden blootgesteld aan repressie. Duizenden mensen zijn sindsdien gearresteerd en ondergaan nog steeds martelingen. Daarnaast is er de oorlog tegen Koerden, Arameeërs en Arabieren in Syrië, wat in strijd is met het internationale recht. Voor de ogen van de wereld werd Afrin bezet. Şengal, het leefgebied van Yazidische Koerden en Zuid-Koerdistan worden gebombardeerd. Burgers verliezen hun leven.
Als vredesactivisten zijn onze eisen voor democratie, vrijheid, gelijke rechten, vrouwenvrijheid en een einde aan de oorlog hetzelfde. We vragen het publiek om op te treden als bemiddelaar en voorstander van deze eisen, ten einde om de regering en de verantwoordelijke instellingen tot handelen te bewegen.
