In de provincie Iğdır, die zeer vruchtbare grond heeft, worden veel soorten fruit, groenten en landbouwproducten verbouwd. De producten die in Iğdır worden verbouwd, zijn voldoende voor alle provincies van de regio.
Yusuf Abay, een chemicus en wandelaar, kent de omgeving als geen ander en merkte op dat ondanks de hoge geografie van Iğdır, het geleidelijk wordt verwoest.
Abay zei: “Iğdır ligt op een komvormige vlakte, omringd door de bergen van Alagöz (Elegez), Ararat-bergen, Zor-bergen en Aras-bergen. De vruchtbare Iğdır-vlakte, die wordt gevoed door de rivier de Aras, is ideaal voor vele soorten landbouw. Met een jaarlijkse neerslaggemiddelde van 250-260 mm is Iğdır een van de twee regio’s met de minste neerslag, samen met Tuz Gölü (Zoutmeer) en omgeving. Vanwege het microklimaat en de gemiddelde jaartemperatuur van 11-12 graden, is Iğdır een van de rijkste regio’s op het gebied van vegetatie en wilde dieren.
Uit een onderzoek bleek dat 49 procent van de vogelsoorten de Iğdır-vlakte slechts één keer per jaar bezoekt. Daarnaast is het mogelijk om endemische diersoorten zoals beverrat, 5-tenige jerboa, Iğdır woestijnrat, Kaukasische agama in Iğdır tegen te komen. Het herbergt ook wilde dieren zoals lynxen, luipaarden, bruine beren, wilde zwijnen en wolven. Naast de dieren in het wild, is het mogelijk om wilde fruitbomen tegen te komen, zoals berken, korenaren, krabpeer, krabappel, aalbes, rozenbottel en amandel in de hooglanden en valleibodems van Iğdır. De plantendiversiteit van de Iğdır-hooglanden, die is versierd met bloemen zoals berganemonen en narcissen, is ook erg rijk.”
Factoren die het woestijnproces benvloeden
Helaas wordt de stad, die rijk is aan planten- en dierendiversiteit, geleidelijk aan woestijnachtig, zei Abay, en legde de factoren uit die het woestijnvormingsproces beïnvloeden:
“Het district Aralık en de randen van de berg Ararat ten oosten van Iğdır hebben al het uiterlijk van een woestijn aangenomen. Dit is het op één na door winderosie meest getroffen gebied. De factoren die bijdragen aan woestijnvorming in deze regio zijn slechte vegetatie, slechte bodemstructuur en overbegrazing.
De Regenboogbergen, gelegen in het Tuzluca-district ten westen van Iğdır, is het tweede grote erosiegebied in de stad. Winderosie en overstromingen hebben in het verleden in beide gebieden tot verlies van mensenlevens en eigendommen geleid. Afgezien van deze locaties zijn de Erhacı-kliffen, de weiden van Halfeli en Hoşhaber geschikt voor winderosie. Het is mogelijk om de factoren die van invloed zijn op woestijnvorming in Iğdır als volgt op te sommen: de geografische ligging van het gebied, neerslagregime, wijdverbreide schapenteelt in de regio, gebrek aan geplande groenactiviteiten, het drogen van wetlands (moerassen) voor landbouwdoeleinden, zand en steen steengroeven, de vestiging van de stad op vruchtbare landbouwgrond en daarmee de achteruitgang van groen en bomen, de HEPP-projecten en dammen die langs de rivier de Aras zijn gebouwd.”
Abay benadrukte dat er dringend maatregelen moeten worden genomen om woestijnvorming en erosie in Iğdır en zijn districten te voorkomen, en concludeerde: “De Ebucehil-struiken in het erosiegebied van het district Aralık moeten worden beschermd en het teeltgebied moet worden uitgebreid. De berg Ararat en de Geven-planten eromheen moeten worden beschermd. Terwijl boeren bewust moeten worden gemaakt van erosie en woestijnvorming, moet overbegrazing worden vermeden door middel van geplande en bewuste landbouw. Nogmaals, het is van cruciaal belang om projecten zoals HEPP’s en dammen stop te zetten. Het is ook van cruciaal belang om weilandgebieden te verbeteren. Bodemonderzoek van de Regenboogbergen en verbetering van de vegetatie in de regio moet worden uitgevoerd. Baggeren is essentieel op locaties met winderosie om door overstromingen geërodeerde bodems vast te houden. Als er geen actie wordt ondernomen in Iğdır, zal het woestijnvormingsproces snel doorgaan.”
