- Noord-Koerdistan
Door de hevige regen en storm die in Hatay toesloeg, is het leed van de slachtoffers van de aardbeving opnieuw toegenomen. Vooral in het district Samandağ overstroomden de door AFAD gestichte tentensteden en werden de tenten onbruikbaar. Na een week geleden dezelfde grieven te hebben ervaren, protesteerde het publiek opnieuw tegen het feit dat de autoriteiten geen voorzorgsmaatregelen hadden genomen.
‘Er kwam geen ambtenaar om te helpen!’
De door AFAD gebouwde tentenstad in Samandağ Deniz Mahallesi liep onder water. De slachtoffers van de aardbeving, die probeerden hun weinige bezittingen uit de tenten te redden en op eigen kracht het water af te voeren, protesteerden. Een van de overlevenden van de aardbeving, Filiz Baştürk, benadrukte dat de tenten waren verwoest door de regen en vertelde aan ANF Nieuwsagentschap: “Het regende, de tent werd zo nat. Al onze bezittingen werden nat, we hadden niets meer. Er kwam geen ambtenaar te hulp. Hier staan we er alleen vor. We weten niet waar we moeten slapen. Een week geleden hadden we dezelfde situatie. Maar er werd geen oplossing gevonden. Nu hebben we een container nodig.”
‘Tenten staan op de verkeerde plek!’
Süleyman Başaran, die de kiezels ophoogde zodat zijn tent niet opnieuw zou overstromen, benadrukte dat degenen die deze tenten hadden opgezet schuldig waren. Başaran legde uit dat ze het middelste deel van de grond moesten ophogen voordat ze de tenten konden opzetten en zei: “De rechter- en linkerkant van dit gebied zijn hoger dan waar de tenten staan. Daarom wordt het midden van het veld als het regent een poel. Nu hebben we containers nodig, want dit is niets anders dan de ellende waarin we leven”, zei hij.
‘Tenten zijn overvol’
Shirin Daduk zei dat de tenten overvol zijn. Zes mensen verbleven in een tent, zei Daduk, eraan toevoegend: “We zijn met zes mensen op een kleine plaats. Alsof dat nog niet genoeg was, liep de tent nu onder water door de regen. Het gevaar bestond dat de tenten wegwaaiden door de storm. Ze vroegen ons om de tenten veilig te stellen. Maar waarmee gaan we ze beveiligen? Als er maar een container was, zouden we niet beter zijn.”
Sevim Yatkın, wiens tent ook overstroomde, zei: “Als de staat ons een handje had geholpen, een grote container had meegebracht of onze tenten op hoge grond had opgezet, zou deze plek niet zijn overstroomd.” Daduk zei: ‘Moge God mijn vijand niet zoveel pijn doen.
Aardbevingsoverlevende Gönül Demir, wiens dochter voor 90 procent gehandicapt is, protesteerde tegen de safwezigheid van de staat. “Niemand geeft om de bevolking hier. Er kwamen hier geen ambtenaren. Ze willen mensen doden net zoals ze ze lieten sterven bij de aardbeving. Niemand kwam zeggen wat ben je aan het doen? Ben je dood of leef je nog? Ik heb een gehandicapte dochter en ik heb de hele nacht geworsteld. Ik probeer stenen aan de zijkanten van de tent te leggen, zodat hij niet wegwaait.”
