De strijd van de familie Şenyaşar voor gerechtigheid gaat naar het Turkse parlement

  • Turkije

De familie Şenyaşar, die in 2018 drie familieleden verloor in een brute aanval die werd uitgevoerd door lijfwachten en familieleden van de voormalige afgevaardigde van de Rechtvaardigheids- en Ontwikkelingspartij (AKP) İbrahim Halil Yıldız, hebben hun strijd voor gerechtigheid geïntensiveerd door hun protest naar de Turkse Grote Nationale Vergadering te brengen. Emine Şenyaşar, de matriarch van de familie, samen met haar overlevende zoon, Ferit Şenyaşar, die nu parlementslid is voor Şanlıurfa (Riha) onder de Volkspartij voor Gelijkheid en Democratie (DEM-partij), hielden een demonstratie op de trappen van het Parlement en eisten gerechtigheid en aansprakelijkheid voor de dood van hun dierbaren.

Voordat ze hun protest naar het Parlement verplaatsten, had de familie Şenyaşar al een lange demonstratie gehouden voor het Ministerie van Justitie in Ankara. Ze riepen op tot de onmiddellijke arrestatie en vervolging van degenen die verantwoordelijk zijn voor de moorden, die hun familie verwoest achterlieten. Ondanks de aanvankelijke beloften van het ministerie om gerechtigheid na te streven, is er geen tastbare actie ondernomen, waardoor de familie blijft aandringen op het afleggen van verantwoording op een hoger niveau.

Emine Şenyaşar, die al meer dan zes jaar het voortouw neemt in deze strijd, uitte haar angst en vastberadenheid tijdens een persconferentie in het Parlement voordat het protest begon. Ze richtte zich rechtstreeks tot president Recep Tayyip Erdoğan met een emotioneel pleidooi: “Ik zal desnoods in het Parlement slapen. Waarom ben je zo wreed? Hebben jullie geen kinderen? Jullie hebben mijn huis verwoest en mijn kind opgesloten. Wat wilden jullie van hem?” Haar woorden benadrukten de persoonlijke tol die deze onopgeloste zaak heeft geëist van haar en haar familie.

Emine onderstreepte ook haar precaire gezondheidstoestand, verklaarde dat ze een operatie nodig heeft en vreest dat ze die niet zal overleven. “Ik wil mijn zoon zien voor de operatie. Laat mijn kind vrij. Er is geen garantie dat ik de operatie overleef; ik zou kunnen sterven. Daarom vraag ik om zijn vrijlating. Ik zit al zes jaar voor de rechtbank om gerechtigheid te vragen,” smeekte ze, terwijl haar stem brak van emotie.

Op dezelfde persconferentie riep Ferit Şenyaşar op om collectief op te staan tegen het onrecht in Turkije. “Geen enkele macht kan een georganiseerde samenleving stoppen. Ik doe deze oproep vanaf het podium van het parlement; laten we samen opkomen voor gerechtigheid. Mijn moeder heeft haar eis voor gerechtigheid wereldkundig gemaakt. Jarenlang heeft ze het alleen maar over gerechtigheid gehad. Zou iemand van jullie zo’n onrecht tegen je moeder kunnen accepteren?” Zijn woorden vonden weerklank in een bredere oproep tot eenheid en verzet tegen systemische tekortkomingen in het rechtssysteem.

Ondanks deze bezorgdheid erkende Kurtulmuş de ernst van de benarde situatie van de familie Şenyaşar en verzekerde Ferit Şenyaşar dat hij persoonlijk een ontmoeting met president Erdoğan zou faciliteren. Daartoe stuurde hij zijn privésecretaris naar het kantoor van Ferit Şenyaşar om gedetailleerde informatie te verzamelen over het bloedbad en de daaropvolgende rechtsgang.

De voortdurende wake van de familie Şenyaşar voor het kantoor van de voorzitter blijft publieke steun en aandacht trekken, en dient als een grimmige herinnering aan de onopgeloste zoektocht naar gerechtigheid in Turkije. Totdat hun eisen zijn ingewilligd en het publieke geweten is gekalmeerd, heeft de familie gezworen hun protest voort te zetten binnen de grenzen van de wet.

Bron: Medyanews