In het Ottomaanse rijk werden onregelmatige estafette squadrons naar het leger gestuurd, hiervoor organiseerde Erdoğan jihadistische milities. Cemil Bayık, covoorzitter van de Uitvoerende Raad van de Vereniging der Koerdische Gemeenschappen (KCK ) analyseert de situatie rond Libië en het Midden-Oosten in een tv-interview op de Koerdische zender Stêrk TV.
Cemil Bayik (KCK) sprak op Stêrk TV over de Libische conferentie in Berlijn, de rol van Turkije in het internationale conflict en de NAVO als een instelling voor kapitalistische moderniteit in het Midden-Oosten. Andere onderwerpen waren het isolement van Abdullah Öcalan, de aanvallen op Rojava, Şengal en alle andere delen van Koerdistan, de polarisatie en brutalisering van de samenleving in Turkije en het embargo tegen het Mexmûr-vluchtelingenkamp door de Zuid-Koerdische KDP. We publiceren een gedeelte van het tv-interview met de covoorzitter van de Uitvoerende Raad van de Vereniging der Koerdische Gemeenschappen (KCK).
Libië staat op de agenda. Er werd een wapenstilstand aangekondigd, maar later werd verklaard dat het niet zou worden erkend. De media melden dat de Turkse staat jihadisten naar Libië heeft getransporteerd. Hoe beoordeelt u de ontwikkelingen in Libië?
Libië is een belangrijke plaats, daar is olie en gas. Libië is ook een brug tussen Afrika en het Midden-Oosten en heeft een speciale plaats aan de Middellandse Zee. Dat is de reden voor de oorlog en de chaos in het land. Iedereen wil macht krijgen in Libië, ze willen daar zelfs hun hegemonie beginnen. Waar Turkije nu ook heen gaat, de problemen houden daar niet op. Het brengt alleen maar oorlog en chaos. Dit is ook in de praktijk bewezen. Om deze reden zijn er geen resultaten van de Libische conferentie in Berlijn. Of de deelnemers aan de conferentie accepteren uiteindelijk de wensen van Turkije, dan pas is er een resultaat. De realiteit van Turkije is bekend.
De jihadisten die vanuit Syrië naar Libië gaan, worden gecontroleerd door Turkije. Dit is ook bekend. Iedereen zegt dat Turkije deze jihadisten traint en naar Libië stuurt. Zo ja, waarom worden er geen maatregelen tegen genomen? Als oorlog niet gewenst is in Libië, als vrede echt gewenst is, moet Turkije worden gestopt. Maar dat willen ze niet. Voor zover bekend, stuurt Turkije jihadisten naar Libië. Om geen publieke onwil op te wekken, zeggen ze dat Turkije jihadisten naar Libië brengt. Ze doen dit om hun echte gezicht te verbergen. Waarom werkt Erdoğan voor Libië? Omdat de Moslimbroederschap aan de macht is in Tripoli. Ze zijn getroffen in Egypte en Syrië en Turkije wil hen beschermen in Libië.
De buurlanden van Libië zijn tegen de interventie van Turkije. Deze houding is correct. Turkije wil de oorlog in Libië uitbreiden. Het heeft Syrië vernietigd en grote slachtingen gepleegd. Nu wil ze hetzelfde doen in Libië. Het beleid van Turkije is een bezettingsbeleid. Het wil de oorlog in het Midden-Oosten vergroten en hegemonie creëren. Sommige Arabische staten zien dit en protesteren. Ik geloof dat als de Arabische staten een nog sterkere reactie vertonen, Turkije geen resultaten zal bereiken.
Erdoğan zou de jihadistische militieleden het Turkse burgerschap hebben toegekend. Wat is uw mening hierover?
Erdoğan organiseert deze milities zoals de Akıncı (Turks voor “stroper”, waren de irreguliere lichte cavalerie-eenheden van het Ottomaanse leger en waren de legereenheden die voorop liepen tijdens veldtochten. Zij waren verantwoordelijk voor diefstal en slavenhandel van de Ottomanen]. Hij bewapent ze en stuurt ze naar waar hij ze nodig heeft. In Turkije krijgen ze hun staatsburgerschap om zich tegen tegen de Koerden en democratische krachten in te zetten. Ze zullen worden ingezet in Syrië, Irak, Libië en indien nodig morgen naar elders worden gestuurd. Om deze reden krijgen ze burgerschap. De Akıncı bestonden in het Ottomaanse rijk. Ze werden vooruitgestuurd, plunderden de landen en braken hun wil. Toen kwam het Ottomaanse leger en bezet deze plaatsen. Vandaag wil Erdoğan een nieuw Ottomaans rijk creëren en zijn Akıncı zijn de jihadisten. Jihadisten worden getraind en verzonden in Turkije.
Vroeger werd gezegd dat een Arabische NAVO werd opgericht, nu wordt gezegd dat de Arabische landen in de NAVO moeten worden opgenomen. Wat betekenen deze plannen voor het Midden-Oosten, wat denkt u dat de NAVO van plan is?
Deze geruchten zijn er inderdaad, maar we weten niet wat er mis is. Als dergelijke geruchten zich voordoen, moeten we ons ervan bewust zijn waarop ze zijn gebaseerd. Toen de Sovjets instortten, heeft het kapitalisme gepropageerd dat er geen alternatief is voor het kapitalistische systeem en dat het altijd zal blijven bestaan. De hegemonie van het kapitalisme zou over de hele wereld moeten regeren. Hiervoor is een nieuwe strategie ontwikkeld, de zogenaamde nieuwe wereldorde.
Om deze strategie over de hele wereld te verspreiden, moet eerst het Midden-Oosten worden veroverd. De NAVO is een instelling van kapitalistische moderniteit en heeft de taak om systeembelangen in het Midden-Oosten te laten gelden. Na de val van de Sovjet-Unie zocht de NAVO naar nieuwe vijanden. Vroeger was het socialisme, nu moet de NAVO terrorisme bestrijden. Er is terrorisme in het Midden-Oosten en we bestrijden het, zeggen ze.
Wie vertegenwoordigt de kapitalistische moderniteit? De Verenigde Staten. De Verenigde Staten erkennen geen andere politieke wil in het Midden-Oosten. Degenen die hun eigen wil hebben, moeten zich overgeven. De interventie vond al in de jaren negentig plaats. Abdullah Öcalan werd als een obstakel beschouwd omdat hij een politieke wil vertegenwoordigde. Dat was een probleem dat moest worden opgelost. Het internationale complot tegen Abdullah Öcalan houdt verband met deze strategie. Om deze reden is Abdullah Öcalan geïsoleerd. Het isolement is niet alleen Turkije, maar het systeem. Het Imrali-systeem (gevangenis in de zee van Marmara waar Ocalan in isolatie zit) is ontwikkeld door het systeem van kapitalistische moderniteit. Abdullah Öcalan is geïsoleerd, zodat de wil van het volk gebroken kan worden. Alleen het systeem van kapitalistische moderniteit mag een wil hebben.
MIT zou een rapport hebben ingediend bij Erdoğan. Het rapport zegt dat de economie is ingestort, dat er armoede en werkloosheid is, dat sociale rechtvaardigheid afneemt en dat een enorme sociale explosie zich kan ontwikkelen. Wat zegt u over dit rapport en de gevallen van verkrachting, geweld en moord in Koerdistan?
De reden voor de toenemende politieke, ethische en economische problemen in Turkije is de oorlog die de Turkse staat voert tegen de Koerden. De Turkse staat hanteert een genocidebeleid. Om de Koerden en alles wat van Koerdistan is, van de aarde weg te vagen, gebruikt hij al zijn mogelijkheden in de oorlog. Om deze reden zijn er steeds meer problemen in Turkije. Totdat dit beleid is afgeschaft, zullen de problemen niet stoppen en zullen ze nog groter en dieper worden. Het volk van Turkije moet dat begrijpen. De Koerden, links Turkije, democraten, intellectuelen, kunstenaars begrijpen het elke dag beter. Maar de hele bevolking zou het moeten begrijpen. Als mensen van de problemen af willen komen, moeten ze zich verzetten tegen het Koerdische beleid van de Turkse staat. Je moet zeggen dat het genoeg is. Dan kan Turkije zich van deze problemen bevrijden.
De vorige regeringen van Turkije hebben hun mensen overal gehuisvest, maar nooit zoals de de AKP / MKP. Ze zien iedereen die hen niet dient als een vijand. Als verraders en tegenstanders van Turkije worden alle middelen van deze mensen weggenomen. Veel van de fondsen in Turkije gaan naar de AKP en MHP. Alle buitenstaanders blijven met lege handen achter. Er vindt een grote polarisatie plaats in Turkije. De samenleving is nog nooit zo verscheurd in de geschiedenis van Turkije als vandaag. De AKP / MHP-regering breidt de oorlog in binnen- en buitenland uit om aan de macht te blijven en een Koerdische genocide uit te voeren. Ze ziet dat ze zonder oorlog de macht dreigt te verliezen. Waarom? Omdat de strijd van het de Koerdische strijders en Koerdische volk een historisch verzet is. Ze vechten niet alleen voor zichzelf, maar voor heel Turkije en de regio.
Als de Koerden, de democratische krachten hun alliantie tegen Erdoğan en Bahçeli versterken, kunnen ze succesvol zijn. Wat is het probleem? Hierin zitten geen leiders. De CHP-oppositie is voor iedereen zichtbaar. Het kan er niet in slagen oppositie te zijn. De strijdkrachten kunnen niet worden samengebracht en Erdoğan en Bahçeli profiteren hiervan. Als de democratische krachten samenkomen en er een strijd ontstaat, kunnen ze Erdoğan en Bahçeli omverwerpen.
