Op 5 juni werd op initiatief van het European Forum for Freedom and Peace (EFFP) een internationale campagne gelanceerd onder de titel ‘I want to visit Abdullah Öcalan’ (‘Ik wil Abdullah Öcalan bezoeken’), waarin werd opgeroepen om persoonlijke bezoeken aan Öcalan in de Imralı-gevangenis toe te staan. De campagne werd gestart naar aanleiding van de ‘Oproep tot vrede en een democratische samenleving’ van de Koerdische leider op 27 februari, waarna de PKK een eenzijdig staakt-het-vuren afkondigde en kort daarna een congres bijeenriep, waarop werd besloten om de gewapende strijd tegen de Turkse staat te beëindigen.
In hun verklaring ter gelegenheid van de lancering van de campagne riepen de organisatoren het internationale publiek op om het huidige proces voor democratie en vrede in Turkije te steunen door middel van de oplossing van de Koerdische kwestie: “Zowel de oproep van de heer Öcalan als de acties van de PKK hebben een historische kans gecreëerd voor een vreedzame oplossing van de Koerdische kwestie. Het is duidelijk dat deze kans niet alleen een sterke basis biedt voor vrede, maar ook voor de verwezenlijking van vrijheid, gelijkheid, rechtvaardigheid en democratie – met andere woorden, voor een echte oplossing. Wij, de oprichters van het Europees Forum voor Vrede en Vrijheid, zijn vastbesloten ervoor te zorgen dat deze grote kans niet wordt verspild.”
Als onderdeel van de campagne zijn officiële verzoeken ingediend bij het Turkse ministerie van Justitie. Daarnaast zijn er videoboodschappen gedeeld op sociale media om de oproep te ondersteunen.
In een verklaring op 5 augustus zei het EFFP het volgende:
Als Europees Forum voor Vrijheid en Vrede hebben we op 5 juni de campagne “Ik wil Öcalan bezoeken” gelanceerd. Toen we deze campagne lanceerden, klonk nog steeds de echo van de “Oproep tot vrede en een democratische samenleving” die Abdullah Öcalan, de oprichter en leider van de PKK, die al 26 jaar door de Turkse staat in isolatie wordt vastgehouden op het eiland Imrali, op 27 februari had gedaan.
Naar aanleiding van deze oproep heeft de PKK een eenzijdig staakt-het-vuren afgekondigd en kort daarna een congres bijeengeroepen, waar werd besloten om de gewapende strijd tegen de Turkse staat te beëindigen. Op 11 juli hebben 30 guerrillastrijders onder leiding van Bese Hozat, in overeenstemming met de besluiten van het PKK-congres, hun wapens verbrand en verklaard dat zij hun strijd binnen het wettelijke kader zouden voortzetten onder de naam ‘Groep voor Vrede en een Democratische Samenleving’.
Zowel de oproep van Öcalan als de stap van de PKK hebben een historische kans gecreëerd voor een vreedzame oplossing van de Koerdische kwestie. Het is duidelijk dat deze kans niet alleen een kans op vrede biedt, maar ook op de verwezenlijking van vrijheid, gelijkheid, rechtvaardigheid en democratie – met andere woorden, een echte oplossing. Als oprichters van het Europees Forum voor Vrede en Vrijheid hebben we onze campagne voortgezet om bij te dragen aan deze belangrijke kans die zich heeft voorgedaan.
De internationale campagne “Ik wil Öcalan bezoeken” heeft de afgelopen twee maanden steun gekregen van talrijke instellingen, kunstenaars, academici en parlementariërs uit een groot geografisch gebied dat zich uitstrekt van Europa tot Afrika en van Koerdistan tot Latijns-Amerika. Hieronder volgt een bijgewerkte lijst van personen en organisaties die de campagne steunen, ingedeeld in groepen:
Institutionele deelname
Partij van Europees Links
Links in het Europees Parlement – GUE/NGL
Italiaanse Recreatieve en Culturele Vereniging (ARCI, Associazione Ricreativa e Culturale Italiana)
Katholieke Bisschoppenconferentie – Zuid-Afrika
Evangelische Alliantie – Zuid-Afrika
Italiaanse Confederatie van Basiscomités (Confederazione dei Comitati di Base, Cobas)
Zwitserse politieke partij BastA! (Basels Starke Alternative)
OSTA
TAESA
NAV-BEL
transform!europe
Internationale Vereniging voor Vredesonderzoek (IPRA) – ABD
Mathare Social Justice Centre – Kenia, Nairobi
Zimbabwe People’s Land Rights Movement
Vertegenwoordigers van ondersteunende organisaties en activisten
Ashish Kothari – Medeoprichter van de milieuactiegroep Kalpavriksh
Barbara Steiner – transform!europe
Danielle Simonnet – Lid van de Franse Nationale Assemblee voor het 15e arrondissement van Parijs
Walter Baier – Voorzitter van de Europese Linkse Partij
Ferron Coll i Soi – Adviesraad van Catalonië, internationaal secretaris
Franziska Stier – BastA!, algemeen secretaris
Hilary Zhou – Zimbabwe People’s Land Rights Movement, nationaal coördinator
Jakob Migenda – Duitse Linkse Partij
Lord Maurice Glasman – Een van de oprichters van de Blue Labour-beweging, politiek theoreticus, academicus
Martin Schirdewan – Medevoorzitter van de Linkse Fractie in het Europees Parlement
Mike Arnott – Dundee Trade Union Council, secretaris
Pedro Lobera – OSTA, algemeen secretaris
Prof. Dr. Matt Meyer – IPRA algemeen secretaris, VS
Rev. Moss – algemeen secretaris, Evangelical Alliance of South Africa
Enkele individuele supporters
Alan Michael Lapsley – Zuid-Afrikaanse anglicaanse priester, prominent figuur in het verzet tegen apartheid. Oprichter van het Institute for Healing of Memories.
Alenka Zupančič – Hoogleraar filosofie en psychoanalyse aan The European Graduate School / EGS. Nova Goricia. Sloveense filosofe wiens werk zich richt op psychoanalyse en continentale filosofie.
Anuradha Chenoy – Professor, Jindal Global University, India, expert op het gebied van gender, militarisering, internationale betrekkingen en alternatief veiligheidsbeleid; actief lid van het Asia Europe Peoples Forum en het International Peace Bureau.
Federico Venturini – Italiaans academicus en activist; bekend om zijn werk op het gebied van stedelijke rechten, ecosocialisme en lokaal verzet. Universiteit van Udine, Italië
Elisabeth Grosz – Australische filosofe, feministische theoreticus en professor in de Verenigde Staten.
Gerry Adams – Erevoorzitter van Sinn Féin, Noord-Ierland.
Hilary Zhou – Coördinator van ZPLRM.
Jeremy Corbyn – Voormalig leider van de Britse Labour Party (2015–2020), Brits parlementslid en vredesactivist, medeoprichter van Your Party (2025).
Josu Urrutikoetxea – Hooggeplaatst lid van de ETA-organisatie, diplomaat, voormalig parlementslid
Ken Loach – Brits filmregisseur en activist
Kostis Moudatsos – Kretenzisch kunstenaar, schilder en muzikant
Livia Mattmüller – Duitse activiste
Maurice Glasman (baron Glasman) – Brits academicus en politicus. Een van de oprichters van de Blue Labour-beweging
Miloon Kothari – VN-mensenrechtenexpert, advocaat, New Delhi, India, en Genève, Zwitserland. Lid van de onafhankelijke onderzoekscommissie van de VN over de situatie in de bezette Palestijnse gebieden, inclusief Oost-Jeruzalem, en Israël, en voorzitter van UPR Info
Rahila Gupta – Schrijfster, journaliste, activiste, redacteur van Southall Black Sisters en lid van het managementcomité, Verenigd Koninkrijk
Slavoj Žižek – Professor, Universiteit van Ljubljana, New York University en Universiteit van Londen, Sloveense neomarxistische socioloog, filosoof en cultuurcriticus, medeoprichter van de Democracy in Europe Movement 2025 (DiEM25)
Srećko Horvat – Kroatisch filosoof, schrijver en politiek activist
Delegaties die Turkije hebben bezocht in het kader van de campagne
I – Negenendertig academici, journalisten, schrijvers, advocaten, politici en mensenrechtenverdedigers bezochten Istanbul op 1 en 2 juli om de campagne te steunen en hielden verschillende bijeenkomsten.
II – Zeven jongeren van het ‘Insisting on Freedom Initiative’, dat is opgericht door jonge Europeanen, hebben op 24 juli een verzoek ingediend bij het ministerie van Justitie om Abdullah Öcalan te ontmoeten. Een groep jongeren die in Europa bijeenkwam en zichzelf als internationalisten beschouwt, kondigde aan dat zij een initiatief hadden opgezet om de fysieke vrijheid van Abdullah Öcalan te waarborgen en bij te dragen aan een democratische oplossing voor de Koerdische kwestie. De groep hield talrijke bijeenkomsten en gesprekken, onder meer met de DEM-partij en het advocatenkantoor Asrın in Istanbul.
III – Op 28 juli hebben 100 vrouwen uit Latijns-Amerika en Frankrijk, waaronder bekende gemeenschapsleiders, feministische collectieven en mensenrechtenverdedigers, een officieel verzoek ingediend bij het ministerie van Justitie om Abdullah Öcalan te bezoeken.
Honderd vrouwen uit Argentinië, Guatemala, Bolivia, Chili, Frankrijk, Uruguay, Colombia, Mexico, Paraguay, Honduras, Nicaragua, Brazilië en Ecuador, waaronder veel bekende activisten, spirituele inheemse leiders, collectieven en feministen, hebben een gezamenlijke brief gestuurd aan ambtenaren van het ministerie van Justitie. In de brief en berichten op sociale media benadrukten zij dat het vrijlaten van de Koerdische leider Abdullah Öcalan de weg zou vrijmaken voor vrede in het Midden-Oosten en uiteindelijk voor wereldvrede.
Conclusie: dialoog, geen isolatie; vrede, geen oorlog
De campagne “Ik wil Öcalan bezoeken” is niet alleen een verzoek om een bezoek. Deze campagne is een oproep van een groeiend mondiaal geweten tegen het Imrali-systeem, dat een symbool is geworden van isolatie die voortduurt in de 21e eeuw, en een symbool van beleid dat de hoop op vrede en van onverzettelijkheid tracht te smoren. Het nieuwe tijdperk dat begon met Abdullah Öcalans oproep tot vrede en een democratische samenleving op 27 februari biedt een unieke kans om de wapens te laten zwijgen en democratische grondslagen voor een oplossing te creëren. Daarom is de campagne niet alleen een verdediging van het recht op bezoek, maar ook een bevestiging van het recht van de volkeren op vrede en vrijheid.
De stemmen van honderden individuen en organisaties uit verschillende continenten, geloofsovertuigingen, politieke tradities en sociale strijd die deelnemen aan de campagne vertegenwoordigen een gezamenlijke vastberadenheid om samen te komen op gemeenschappelijke grond voor de opbouw van een vreedzame toekomst in het Midden-Oosten en de rest van de wereld. De voortzetting van isolatie is niet alleen de gevangenneming van een gevangene, maar ook het gijzelen van het democratische recht van volkeren. Toch weten we dat dialoog, niet isolatie, en vrede, niet oorlog, de sleutels zijn tot een duurzame oplossing.
Deze campagne heeft eens te meer aangetoond dat het verdedigen van vrede moed, doorzettingsvermogen en wereldwijde solidariteit vereist. De taak is nu om deze stem nog luider te laten klinken en het opheffen van de isolatie en de hervatting van de onderhandelingen met Öcalan voor een democratische oplossing van de Koerdische kwestie tot een van de belangrijkste prioriteiten van de internationale gemeenschap te maken.