Wij hebben onlangs een brief gestuurd aan een groot aantal maatschappelijke organisaties, politieke partijen en individuele burgers die zich inzetten voor democratie en mensenrechten. Deze brief had betrekking op de ernstige schending door de Turkse staat van deze basisvoorwaarden voor een maatschappij van gelijkheid en vrijheid.
Tegen deze staatsterreur zijn duizenden Koerden in de Turkse gevangenissen in opstand gekomen door middel van langdurige hongerstakingen. Tientallen Koerden en Turken in diverse Europese landen volgden hun voorbeeld. Een van de punten van de protesten was gericht tegen de tegen de scherpe onderdrukking en de rechteloosheid in de Turkse gevangenissen waar honderden gevangenen langdurig in isolement worden gehouden, een onmenselijk regime. De meest bekende is de Koerdische leider Abdullah Öcalan die al sinds 1999 in gevangenschap leeft waaronder ook vele jaren in isolement.
Wij vroegen u om steun en solidariteit voor de hongerstakers en om zo mogelijk druk en protest richting het Turkse regime uit te oefenen. Aan die oproep hebben velen gehoor gegeven. Wij bedanken u daarvoor zeer namens de Koerdische bevolking in Turkije en in de diaspora.
Onder druk van de massale hongerstakingen en de grote internationale publiciteit is de isolatie van veel gevangenen onlangs opgeheven. Ook de geïsoleerde opsluiting van Öcalan werd doorbroken. Naar aanleiding van een oproep van Öcalan op 26 mei j.l. , zijn de hongerstakingen beëindigd. Ook de tientallen hongerstakers in Europa hebben hun actie beëindigd, waaronder de 2 Koerden in Den Haag die 128 dagen in honger hebben geleefd.
De acties werden in november 2018 gestart door HDP parlementslid Leyla Guven, die na haar eigen vrijlating uit politieke gevangenschap begon met een hongerstaking uit protest tegen de gevangenis omstandigheden van Öcalan. Haar doel was om de isolatie van de Koerdische leider, die sinds 1999 gevangen is op het eiland Imrali in de Zee van Marmara, op te heffen. Hij heeft sinds 2011 een verbod opgelegd gekregen om zijn advocaten en familie te zien. Duizenden Koerden hebben haar voorbeeld opgevolgd en hebben de actie verbreed naar de vele rechteloze en geïsoleerde politieke gevangenen in de Turkse gevangenissen. 7000 mensen hebben Leyla Guven opgevolgd en zijn ook in hongerstaking gegaan.
In deze periode hebben 7 gevangenen in Turkije zelfmoordactie uitgevoerd om aandacht te vragen voor de omstandigheden van hun Koerdische leider en voor de massale onmenselijke situaties in de gevangenissen.
De moeders van de actievoerende gevangenen zijn met hun witte sjaals de straat opgegaan om te protesteren tegen de stille houding van de Turkse overheid. Zij werden door de politie geslagen en geschopt maar bleven desondanks protesteren. Zij eisten van de staat om gehoor te geven aan de duizenden mensen die in hongerstaking waren. Ze eisten van het regime ook om te stoppen met oorlogsvoering tegen de Koerdische bevolking met als gevolg de vele slachtoffers en de verwoestingen van hun bestaan en van hun steden en dorpen.
In Europa zijn door parlementariërs en diverse organisaties oproepen gedaan op Turkije om de mensenrechten te respecteren en de nodige stappen te zetten om de hongerstakingen te beëindigen.
Hierop heeft de Turkse staat de advocaten van de Koerdische leider toestemming gegeven voor een bezoek. Pas na het tweede bezoek, waarbij de Koerdische leider een duidelijke oproep heeft gedaan om te stoppen met hongerstaking, hebben de stakers hier gehoor aan gegeven. Tevens is door de Koerdische leider een oproep gedaan om de problemen verder niet te laten escaleren en een vreedzame weg te kiezen.
Hoewel vanuit verschillende kanten kritiek was op hongerstakingen als vorm van actievoering hebben deze hun doel bereikt. De isolatie op Abdullah Öcalan is na deze acties doorbroken en de belangrijke rol van Öcalan in het Koerdische vraagstuk en in het Midden Oosten is opnieuw duidelijk geworden.
Het is nu aan ons allen om de gezondheid van de hongerstakers te volgen en de Turkse staat druk uit te oefenen om te stoppen met de oorlogsvoering tegen de Koerden en om de mensenrechten te respecteren.
Bestuur Dem-Ned
