- Zwitserland
Als gevolg van de enorme investeringen die de AKP-MHP regering heeft gedaan in de haatoorlog tegen de Koerden, beleeft het volk van Turkije een economische, politieke en culturele ineenstorting. Het isolement, het belangrijkste onderdeel van deze oorlog, wordt al 24 jaar opgelegd aan de Koerdische PKK-leider Abdullah Öcalan. Het isolatiebeleid dat begon op het gevangeniseiland Imrali heeft zich verspreid naar de kleinste gehuchten in Turkije en Noord-Koerdistan, terwijl er bommen vallen op de volkeren van Bashur en Rojava. (Zuid-Koerdistan en de autonome regio Noord-en Oost-Syrië).
Wetende dat de oplossing voor al deze crisissen in Öcalan verborgen zit, verdiept de regering het isolement. Laat staan de Koerden, alle volkeren die een oplossing willen in het Midden-Oosten en ervoor vechten, stellen vaak de noodzaak aan de orde om een einde te maken aan deze isolatiepolitiek en Rojava een status te geven.
Terwijl de Turkse staat zijn vuile oorlog tegen het Koerdische volk voortzet van Rojava tot Bashur, van Bakur tot de steden van Turkije, steken de internationale machten die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van het internationaal recht hun kop in het zand. De instellingen van de Verenigde Naties en onafhankelijke mensenrechtenorganisaties wijzen er in al hun rapporten echter regelmatig op dat de aanvallen van Turkije een schending van het internationaal recht en oorlogsmisdaden zijn.
In een interview gepubliceerd in Yeni Özgur Politika sprak Serkan Demirel met het Zwitserse socialistische parlementslid Christian Dandrès over deze tegenstrijdigheden, het isolatiebeleid en de toenemende aanvallen op Rojava.
De verdediging van rechten is echt moeilijk geworden
Afgevaardigde Christian Dandrès noemde het AKP-MHP regime een ramp: “We hoopten dat dit regime bij de laatste verkiezingen zou vallen. Helaas was dat niet het geval. Ik denk dat met de voortzetting van het AKP-regime, de bevrijding van de volkeren waaruit Turkije bestaat en de verdediging van de mensenrechten in het land echt heel moeilijk zijn geworden.”
‘Isolatie tegen de leiderschapsrol van Öcalan’
Sprekend over het verergerde absolute isolement van Abdullah Öcalan, onderstreepte Dandrès dat de belangrijkste reden voor het isolement de leiderschapsrol van Öcalan is. Dandrès benadrukte dat Turkije lid is van de Raad van Europa en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens heeft ondertekend: “Met het isolatiebeleid wordt dit verdrag geschonden. Deze praktijken tegen de heer Öcalan zijn een schreeuw om fundamentele mensenrechten.”
Internationale instellingen moeten zich uitspreken
Dandrès verklaarde dat de campagnes om een einde te maken aan het isolement van Öcalan belangrijk zijn: “Öcalan is een politieke gevangene aan wie beperkingen worden opgelegd buiten het kader dat is bepaald door de staten die het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens hebben ondertekend. Advocatenorganisaties in de internationale arena of instellingen zoals de Liga voor de Rechten van de Mens moeten ook aan de orde stellen dat veroordeelden recht hebben op een gevangenissysteem dat niet uitzonderlijk is, zoals in het geval van de heer Öcalan.”
Centrale rol van Öcalan
Dandrès benadrukte dat Öcalan een centrale rol speelt in de oplossing van de Koerdische kwestie: “Als Öcalan vandaag de dag nog steeds in dit soort gevangenissystemen wordt vastgehouden, dan is dat omdat hij een krachtige figuur blijft en een effectieve leider voor een groot deel van de Koerdische bevolking. Öcalan speelt een centrale rol in de oplossing van de Koerdische kwestie, maar dit vereist ook samenwerking met Turkse progressieve organisaties. Ik geloof dat een deel van de oplossing in deze eenheid ligt.”
Openbare ruimtes zijn doelwit
Dandrès zei dat “de Turkse regering de oorlog tegen de Koerden verkiest om de aandacht van de mensen af te leiden van de politieke en economische problemen van het land”, en vervolgde: “Bovendien is de oorlog in Koerdistan een ernstige oorlog en met deze oorlog schendt Turkije ernstig het internationaal humanitair recht. Openbare infrastructuur, zoals scholen, is het doelwit in Rojava. Aanvallen op burgers zijn aan de orde van de dag. Akkers worden gebombardeerd, evenals basisvoedselvoorraden.”
Openlijk oorlogsmisdaden begaan
Dandrès zei: “Na de eerste aanval valt Turkije een tweede keer aan om degenen die de slachtoffers kwamen helpen te neutraliseren, net als de methode die de Russen gebruiken. Deze acties kunnen direct worden gedefinieerd als oorlogsmisdaden.”
‘De stilte van de samenleving is een schandaal!’
Dandrès beoordeelde het stilzwijgen van de internationale gemeenschap tegen deze aanvallen als een schandalige situatie.
Rojava heeft de prijs met bloed betaald
Benadrukkend dat het alleen laten van de Koerden na de oorlog tegen ISIS onderdeel is van het cynische beleid van het Westen, zei Dandrès: “De Koerden slaagden erin om het gevaar van ISIS tegen te gaan en tegelijkertijd te voorkomen dat de VS en Europeanen hun leven zouden verliezen. Rojava heeft de prijs in bloed betaald om zijn bestaansrecht te verdedigen. Vandaag is dit vergeten. Daarom hebben we de plicht om Rojava te beschermen. Ik denk dat we dit moeten onderstrepen met uitgebreide communicatie- en informatie-inspanningen.”
Er moet een nieuwe solidariteitsbeweging komen
Dandrès vervolgde: “We hebben gezien dat Rojava succesvol streed tegen ISIS. Rojava werd erkend en gepromoot als een belangrijke speler in de overwinning op de moordenaars. Bovendien streed het een tijdlang tegen het regime van Assad. Ik denk dat het steunen van Rojava vandaag voor ons allemaal een minimum aan loyaliteit zou moeten zijn. Ik denk dat het essentieel is om een internationale solidariteitsbeweging tegen deze aanvallen van Turkije opnieuw op te starten.”
Het belangrijkste deel van de oplossing ligt in Turkije
Dandrès voegde eraan toe dat de kans voor Europa en de NAVO om ‘stop’ te zeggen tegen het beleid van Turkije door de ‘bemiddelende’ rol die de Turkse staat heeft gespeeld in de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, erg is afgenomen. Hij zei dat het belangrijk is om in het parlement te werken aan de ondersteuning van Rojava vanuit een institutioneel perspectief als onderdeel van een internationale solidariteitsaanpak en om een meerderheid te creëren tegen het regime van Erdogan. “Eigenlijk geloof ik dat we aan beide kanten moeten werken. Naast institutionele internationale solidariteit is het nodig om een grassroots internationale solidariteit te creëren met vakbondsleden en progressieve partijen die in een positie zijn om een echt bevrijdingsproject voor de volkeren van Turkije te steunen tegen Erdogan en de zakelijke nationalisten die het land regeren.”
‘Erdogan-regime is ook een bedreiging voor Europa’
Dandrès zei dat het regime van Erdogan niet alleen een bedreiging vormt voor de volkeren in de regio, maar ook voor Europa, en voegde eraan toe dat Europa minder over dit gevaar praat door de bemiddelende rol van Turkije in de oorlog in Oekraïne.
Behoefte aan internationale steun vanuit de basis
Dandrès vervolgt: “Het is duidelijk dat Europa probeert Erdogan het hoofd te bieden vanwege de rol van Turkije in de Oekraïense oorlog. Daarbij houdt het nauwlettend in de gaten dat de basisprincipes van de rechtsstaat en de democratie in Turkije, waarvan het lidmaatschap van de Europese Unie opnieuw ter discussie staat, ernstig worden geschonden. Dit is echter niet genoeg. Het moet duidelijk zijn wat Erdogan en zijn regime zijn. Erdogan is extreem antidemocratisch en heeft ultranationalistische principes. In mijn ogen is de enige effectieve manier om deze trend tegen te gaan het bieden van grassroots internationale steun voor Turkse rechten.”
Foto: Twitter van Christian Dandrès