- Duitsland
Het ‘Europees Forum voor Vrijheid en Vrede’, opgericht door academici, journalisten, schrijvers, kunstenaars en politici uit Turkije en Koerdistan (sommigen in ballingschap), hield dit weekend een internationale vredesconferentie in Berlijn. De groep omschrijft zichzelf als een beweging tegen de ‘niet verklaarde wereldwijde oorlog’.
De internationale conferentie werd gehouden in het Mercure Hotel en ging over wereldwijde conflicten en was gericht op het bevorderen van de dialoog, het aanpakken van oorlogsmisdaden en het ondersteunen van vredesinspanningen. Het evenement richtte zich op de huidige oorlogen in Oekraïne, Syrië, Jemen, Palestina en Koerdistan. Een van de aandachtspunten was de Koerdische kwestie en het isolement van de Koerdische leider Abdullah Öcalan in Turkse gevangenschap. Het forum benadrukte dat vrede, vrijheid, democratie en dialoog meer dan ooit nodig zijn in de verdeelde wereld van vandaag.
Latife Akyüz deelde de volgende informatie over de sessies tijdens de conferentie:
“Vrede heeft een gloednieuwe maatschappelijke identiteit gekregen die veel verder gaat dan de lege handdruk van staten.
Op 1 september, Wereldvrededag, kwam het Europees Forum voor Vrijheid en Vrede (EFFP) bijeen in Berlijn om internationale solidariteit te bevorderen tegen de steeds toenemende oorlogen die de wereld teisteren.
Het forum vestigde de aandacht op de gewelddadige allianties van staten in alle oorlogen die onze huidige krantenkoppen domineren, van Oekraïne, Palestina, Syrië, Jemen, Koerdistan, Mexico, Ecuador, Colombia, Artsach, Soedan, Westelijke Sahara, Oost-Turkestan, Tamil Eelam en West-Papoea – die op het eerste gezicht allemaal los van elkaar lijken te staan, maar bij nadere beschouwing veel gemeenschappelijke variabelen hebben. Daarom vestigde de conferentie de aandacht op het feit dat de strijd voor vrede tegen de oorlogsbondgenootschappen die in stand worden gehouden door staten en hun wapenindustrieën, geïnternationaliseerd moet worden.
Op de eerste dag van onze tweedaagse conferentie werden internationale ervaringen over de strijd voor vrede gedeeld. Panelleden uit Colombia, Palestina, Zuid-Afrika, de Filippijnen, Ierland en IJsland deelden hun ervaringen met vredesprocessen in hun respectievelijke landen.
Hierdoor konden de sprekers opvallende overeenkomsten benadrukken tussen elkaars strijd en het op staat gebaseerde oorlogsbeleid waar elk van hen mee te maken heeft. Zo benadrukten ze hoe de verschillende staten waaronder ze lijden hun bloedbaden in stilte versluieren en vredesvoorstellen verstikken.
Toch waren ze onverschrokken en hoopvol, en gaven ze op krachtige wijze uiting aan hun voorstellen voor vrede en internationale solidariteit te midden van het klimaat van hopeloosheid dat de agressorstaten proberen aan te wakkeren. Eén zo’n voorstel dat besproken werd, was de absolute noodzaak om een systeem op te zetten om oorlogsmisdaden in elk land te controleren.
In het tweede en derde panel werden de ervaringen van Turkije en Koerdistan in detail besproken.
De details van het beleid van de Turkse staat om Abdullah Öcalan volledig te isoleren in de gevangenis van Imrali Island werden gepresenteerd. Er werd verklaard dat het isolatiebeleid niet alleen tot doel heeft het persoonlijke bestaan van de Koerdische volksleider Öcalan te vernietigen, maar ook het idee van vrede en de dromen van het volk over vrijheid. Er werd benadrukt dat het eisen van de vrijheid van Öcalan nauw verweven is met de vraag naar vrede van het Koerdische volk. Bovendien onderzochten deze panels waarom de vorige vredesbesprekingen in Oslo tussen Turkije en de PKK uiteindelijk mislukten en de noodzaak om deze opnieuw op te starten in combinatie met de vrijlating van de heer Öcalan.
De panelleden, die rechtstreeks getuige waren van het Oslo-proces, gaven concrete voorbeelden van hoe de Turkse staat nooit oprecht is geweest en dus nooit de stappen heeft genomen die het had moeten nemen om de PKK te dwingen de wapens neer te leggen in een rechtvaardige routekaart voor waarheid en verzoening.
Bovendien werd de poging van de Turkse staat om de Rojava-revolutie te wurgen door jihadistische bendes (zoals ISIS) te steunen, vooral terwijl de gesprekken in Imrali werden voortgezet, de laatste druppel. De panelleden benadrukten ook dat de geschiedenis zich niet zal herhalen en dat het herstel van de vredestafel alleen mogelijk is met de lessen van Oslo. Er werd benadrukt dat aangezien de strategisch-ideologische positie van de Turkse staat is veranderd, er nu een nieuw proces moet worden opgezet voor de volgende vredesonderhandelingen.
In het vierde en vijfde panel werden oorlogsmisdaden door verschillende staten besproken. De “Derde Wereldoorlog”, die tot gisteren circuleerde als een speculatieve observatie, is veranderd in een realiteit vlak voor onze ogen. Er werd benadrukt dat er meer volharding, meer inspanning en meer deugd nodig is om vrede te stichten tegen oorlogsprofiteurs en onderdrukkende staten die wederzijds profiteren van dood en verderf.
Uiteindelijk werd gesteld dat de behoefte aan maatschappelijke vrede noodzakelijker is dan ooit, nu vrouwen en kinderen dagelijks geconfronteerd worden met bloedbaden en waar homofobie, racisme, seksisme en de vernietiging van de natuur het nieuwe normaal zijn in onze instortende wereld. Er werd ook benadrukt dat een vrede die de rechten van alle levende wezens verdedigt, niet alleen die van mensen, onze enige oplossing is.
Tijdens de workshops, die een dag lang duurden, werd een reeks verklaringen aangenomen die noodzakelijk werden geacht voor vrede.”
Slotresolutie en besluiten
Journalist Ertuğrul Mavioğlu deelde de slotresolutie en de besluiten die tijdens de conferentie zijn genomen om de vredesstrijd te ontwikkelen:
“1. We willen gezamenlijk bijdragen aan vrede en democratie door gebruik te maken van de ervaringen van vrouwenbewegingen. De architect van de “Jin, Jiyan, Azadi” (Vrouwen, Leven, Vrijheid) filosofie, de heer Abdullah Öcalan, moet zijn illegale staat van onmenselijke isolatie worden opgeheven. Zijn filosofische ideeën zijn een leidraad voor de strijd van alle vrouwen die het slachtoffer zijn van staats- en mannelijk geweld, in het bijzonder de Vredesmoeders, Zaterdagmoeders, Plaza del Mayo moeders en andere soortgelijke vrouwengroepen.
2. Historische en politieke ontwikkelingen hebben de situatie van de vrijheid van de heer Abdullah Öcalan en de oplossing van de Koerdische kwestie samengesmolten langs de as van democratie en mensenrechten. Het Europees Forum voor Vrijheid en Vrede belooft daarom zijn steentje bij te dragen aan het overwinnen van het autoritaire en fascistische regime in Ankara, dat de stem van Öcalan voor onze wereld verborgen blijft houden.
3. Om een rechtvaardige en eeuwigdurende vrede te realiseren, zou er een archief van vredesinspanningen over de hele wereld moeten worden aangelegd. Dit zal alle strijden in staat stellen om te leren van elk van onze ervaringen. Daarnaast moeten campagnes worden georganiseerd die het idee van vrede promoten en zich verspreiden over alle segmenten van de samenleving (diplomatie, recht, media, amusement, kunst enz.) om de publieke opinie te beïnvloeden. We moeten met meer passie en enthousiasme naar vrede streven dan de roofzuchtige krachten die onze planeet elke dag uitmoorden.
4. Het forum heeft zich daarom tot doel gesteld om concerten, festivals, campagnes en bijeenkomsten te organiseren, terwijl het ook digitale platforms creëert en kunst voor de vrede produceert op de korte, middellange en lange termijn, om de hoop en opwinding voor een vreedzame wereld te vergroten.
5. En tot slot hebben we allemaal een droom die we werkelijkheid willen laten worden. We kunnen het kolonialisme een halt toeroepen, de wapenfabrieken stoppen met het produceren van moordmachines die genoeg zijn om de wereld meerdere malen te vernietigen, een halt toeroepen aan de slachtpartijen die de vier uithoeken van de wereld in een levende hel veranderen en een halt toeroepen aan de oorlogswaanzin die miljoenen mensen verarmt en hen dwingt hun thuisland te verlaten om te overleven, terwijl de ongelijkheid wordt vergroot en moeder natuur wordt vernietigd. Dit is onze oproep: Kom en deel onze droom van vrede, die fungeert als een levend testament geboren uit onze doorleefde ervaringen van pijn en doorzettingsvermogen.”
Bron: ANF