Op 26 juni 2025 organiseerde het Centre for Kurdish Progress een internationale conferentie in het Britse parlement over vrede en stabiliteit in Turkije, de Koerdische regio’s en het Midden-Oosten in bredere zin. Parlementsleden, academici, journalisten, vakbondsleden en vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties namen deel aan de internationale conferentie “Turkey, the Kurds and the Middle East Today: The Road to Peace & Stability International Conference” voorgezeten en ondersteund door prominenten uit de politiek en het activisme.
Eerste sessie: De weg naar vrede: Turkije, de Koerden en regionale stabiliteit in het Midden-Oosten
Deze sessie werd voorgezeten door Osman Baydemir, voormalig parlementslid van de Democratische Volkspartij (HDP), en werd bijgewoond door prominenten uit de Koerdische politiek, journalistiek en academische wereld. Sprekers waren onder andere Tuncer Bakırhan (medevoorzitter, DEM-partij), Ezgi Başaran (journalist en academicus, Universiteit van Oxford), Ferhad Hemmi (journalist en onderzoeker, Kobanî, Rojava) en Prof. Abbas Vali (deskundige op het gebied van Midden-Oostenpolitiek).
De discussie spitste zich toe op democratische oplossingen voor de Koerdische kwestie in Turkije, de impact van regionale conflicten zoals het Israëlische beleid in Gaza op het buitenlands beleid van Turkije en de vitale rol van de filosofie van Abdullah Öcalan in het vormgeven van het zelfbestuur van Rojava. Prof. Abbas Vali benadrukte dat vrede niet kan worden bereikt zonder democratie en onderstreepte de noodzaak van de ontwikkeling van democratische instellingen en processen.
Tweede sessie: Vredes- en verzoeningsprocessen over de hele wereld
Dit panel, voorgezeten door Clare Baker van Unite the Union, ging in op internationale ervaringen met conflictoplossing en verzoening. Lord Maurice Glasman, Labour life peer en oprichter van de Blue Labour-beweging, reflecteerde op het belang van gemeenschapsgerichte politiek en benadrukte de verantwoordelijkheid van de Labourpartij om duurzame vredesinspanningen tussen Turkije en de Koerden te ondersteunen.
Mariela Kohon, assistent-directeur bij het Trades Union Congress (TUC) en adviseur voor het Colombiaanse vredesproces, deelde inzichten uit Colombia’s weg naar verzoening, terwijl Seán Byers van Trademark Belfast de cruciale rol van vakbonden in het Noord-Ierse vredesproces besprak.
Derde sessie: Vrede bevorderen: Mogelijkheden voor Britse betrokkenheid
Onder leiding van Simon Dubbins, voorzitter van de Britse vakbondscampagne Freedom for Öcalan, werd tijdens de laatste sessie gekeken naar de mogelijke bijdragen van het Verenigd Koninkrijk aan het bevorderen van vrede. Stephen Knight, advocaat en promovendus in Oxford, analyseerde de juridische uitdagingen waarmee de Koerdische vrijheidsbeweging wordt geconfronteerd en benadrukte hoe criminaliseringsbeleid vredesinspanningen bemoeilijkt.
Meral Çiçek van de Koerdische Vrouwenbeweging benadrukte dat duurzame vrede en democratie de actieve deelname en het leiderschap van vrouwen vereisen en vestigde de aandacht op het snijvlak van gender en bevrijding.
De conferentie werd afgesloten met een gezamenlijke toezegging om democratische vredesprocessen en gerechtigheid voor alle betrokken partijen te ondersteunen. Het Centre for Kurdish Progress blijft zich inzetten voor dialoog en internationale solidariteit in het streven naar duurzame vrede in de regio.
De slotverklaring van de conferentie omvat het volgende:
“Deze conferentie bevestigt onze inzet voor vrede, gerechtigheid en de bescherming van fundamentele rechten voor het Koerdische volk, de volkeren van Turkije en het Midden-Oosten in bredere zin.
Deze conferentie bevestigt daarom:
1. 1. Steun voor de oproep tot vrede van 27 februari van de heer Abdullah Öcalan.
Wij onderschrijven krachtig de verklaring van Abdullah Öcalan van 27 februari waarin hij oproept tot hervatting van de vredesinspanningen in Turkije. Deze oproep biedt een vitale kans om de dialoog en het vertrouwen te herstellen.
2. Ondersteuning en erkenning van de constructieve stappen van Abdullah Öcalan en de PKK
Wij steunen de constructieve stappen die Koerdische vertegenwoordigers hebben gezet om de vrede te bevorderen. Uit deze inspanningen blijkt een oprecht engagement voor geweldloosheid, dialoog en politieke oplossingen op lange termijn.
3. Dringende behoefte aan actie van de Turkse staat
We dringen er bij de Turkse regering op aan onmiddellijk concrete stappen te zetten in de richting van een hernieuwd vredesproces. Een van de prioriteiten moet de oprichting zijn van een partijoverschrijdende parlementaire commissie die toezicht houdt op het proces. Brede politieke betrokkenheid, transparantie en verantwoordingsplicht zijn essentieel. Het feit dat deze commissie naar verluidt medio juli gevormd zou kunnen worden, maakt deze oproep nog dringender.
4. Het langetermijnkarakter van vredesopbouw
We erkennen dat duurzame vrede een langetermijnproces is. Er kunnen en moeten nu echter essentiële stappen worden gezet om een basis te leggen voor toekomstige vooruitgang.
5. Gerechtigheid voor politieke gevangenen en nakoming van internationale wettelijke verplichtingen
We roepen op tot de onmiddellijke uitvoering van uitspraken van het EHRM over politieke gevangenen, waaronder Abdullah Öcalan, Selahattin Demirtaş, Figen Yüksekdağ en Osman Kavala. Politieke gevangenschap ondermijnt zowel de rechtsnormen als de mogelijkheid van vrede. Turkije moet zijn internationale wettelijke verplichtingen nakomen.
6. De rol van het Verenigd Koninkrijk
Wij roepen de Britse regering op om een positieve diplomatieke rol te spelen in de ondersteuning van vredesinspanningen in Turkije en in de bescherming van Koerdische rechten in Syrië.
Wij dringen aan op Britse steun voor de democratische aspiraties van het Democratisch Autonoom Bestuur van Noord- en Oost-Syrië (DAANES) en zijn nadruk op een pluralistische Syrische toekomst.
Wij roepen het VK op om ook een einde te maken aan de criminalisering van de Koerdische gemeenschap en activisten binnen haar eigen grenzen.”
