- Turkije
De mars naar Ankara, georganiseerd door de Vrije Vrouwenbeweging (TJA) onder het motto “We lopen met hoop naar vrijheid”, met 250 vrouwen, duurt voort. Naast vrouwenorganisaties, maatschappelijke groeperingen en vertegenwoordigers van politieke partijen waren ook ontslagen medeburgemeesters van de gemeenten van de Volkspartij voor Gelijkheid en Democratie (DEM-partij) aanwezig. De medeburgemeesters van vier steden benadrukten dat sociale vrede en oplossing afhankelijk zijn van de erkenning van de wil van het volk en de uitvoering van het recht op hoop. De mars gaat vandaag verder.
De medeburgemeesters van Dersim, Batman, Mardin en Van benadrukten tijdens de door vrouwen geleide mars hun oproepen tot vrede, democratisering en vrijheid. Zij benadrukten dat het waarborgen van het recht op hoop, het beëindigen van de benoeming van curatoren, het veiligstellen van grondwettelijke garanties voor de moedertaal en collectieve rechten, en het bereiken van de vrijheid van Abdullah Öcalan essentiële stappen zijn om het proces vooruit te helpen.
Het recht op hoop is geen voorwaarde, maar een noodzaak
Birsen Orhan, medeburgemeester van Dersim, verklaarde dat een van de belangrijkste doelstellingen van de mars de implementatie van het recht op hoop is. Orhan benadrukte dat deze stap essentieel is om het proces niet te laten stagneren en snel vooruitgang te boeken, en voegde eraan toe: “We zien het recht op hoop niet langer als een voorwaarde, maar als een noodzaak. Er is al ongeveer een jaar een proces gaande, maar er zijn nog geen concrete stappen ondernomen. De oprichting van een commissie en het horen van enkele instellingen zijn belangrijk, maar er zijn duizenden ervaringen en mensen die gehoord moeten worden. Uiteindelijk zal onze eis ook inhouden dat de belangrijkste actor in dit proces gehoord moet worden.”
Er moet een einde komen aan de usurpatie
Birsen Orhan benadrukte ook de noodzaak om moedertaal en culturele rechten onder grondwettelijke bescherming te stellen. Orhan zei: “Onze collectieve rechten, zoals onze moedertaal, moeten door de grondwet worden gewaarborgd. Een van onze belangrijkste eisen is dat ontslagen medeburgemeesters die zijn benoemd met trustees, hun taken weer kunnen uitoefenen en dat er een einde komt aan de usurpatie van de gekozenen. Dit geldt niet alleen voor gemeenten van de DEM-partij, maar voor alle gemeenten waarvan de wil is usurpeerd. Bovendien is de officiële erkenning van ons co-burgemeesterssysteem onontbeerlijk voor de vertegenwoordiging van vrouwen. De sterke participatie van met name jonge vrouwen vandaag de dag laat zien hoe groot de hoop op vrede in de toekomst werkelijk is.”
Democratie kan niet bestaan met curatorbeleid
Batman-medeburgemeester Gülistan Sönük benadrukte dat hun eisen duidelijk zijn. Sönük verklaarde dat het recht op hoop eerst moet worden geïmplementeerd en dat een commissie een ontmoeting moet hebben met Abdullah Öcalan, en zei: “Onze eisen zijn duidelijk. We willen dat het recht op hoop wordt toegepast en dat er een ontmoeting plaatsvindt met Abdullah Öcalan. Bovendien moet het Koerdische volk worden erkend met zijn taal, cultuur, geschiedenis en geografie. Het is tegenstrijdig om te spreken van een democratisch Turkije en tegelijkertijd de wil van het volk te ondermijnen door middel van trustees. Om het vertrouwen van de samenleving te winnen, moet de regering onmiddellijk een einde maken aan het trustee-beleid en moeten de lokale besturen worden teruggegeven aan degenen die door het volk zijn gekozen.”
Neslihan Şedal, medeburgemeester van de metropool Van, vestigde de aandacht op de strijd van vrouwen. Ze benadrukte dat Abdullah Öcalans oproep tot vrede en een democratische samenleving door vrouwen sterk wordt omarmd en zei: “De strijd van vrouwen voor vrijheid is niet iets van vandaag; al jarenlang strijden vrouwen voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid. Vooral Koerdische vrouwen verdedigen hun moedertaal, hun wil en hun sociale waarden. Voor de vrijheid van politieke gevangenen en de democratisering van de samenleving is de vrijheid van volksleider Abdullah Öcalan de meest fundamentele voorwaarde.”
Wij hebben een stem in het tot stand brengen van vrede
Neslihan Şedal verklaarde dat de vrijheid van Abdullah Öcalan niet alleen een persoonlijke eis is, maar ook de vrijheid van volkeren en vrouwen betekent. Ze vervolgde: “Het standpunt van de heer Öcalan is heel duidelijk: om samenlevingen te bevrijden, moeten vrouwen worden bevrijd. Dit inzicht wordt vandaag de dag door volkeren over de hele wereld omarmd. Als vrouwen hebben wij een stem in het tot stand brengen van vrede. De belangrijkste voorwaarde hiervoor is het waarborgen van de vrijheid van Abdullah Öcalan. We marcheren naar Ankara om de status van Koerdisch te verkrijgen en om de obstakels die daarvoor in de weg staan weg te nemen, om politieke gevangenen vrij te laten en om de wil van de volkeren te respecteren.”
Koerdische vrouwen zetten hun rol al eeuwenlang voort
Devrim Demir, medeburgemeester van de metropool Mardin, vestigde de aandacht op de rol van vrouwen in het proces en zei: “Koerdische vrouwen zijn vanaf het begin de sterkste voorstanders van dit proces geweest. Ondanks alle vormen van druk en aanvallen hebben vrouwen elke rol in het verzet op zich genomen en zo hun leven geleefd. Vandaag de dag blijven ze met geloof en vastberadenheid het proces omarmen. Ze marcheren naar Ankara voor een democratisch en vreedzaam leven.”
Devrim Demir benadrukte ook de doelstellingen van de mars en somde hun eisen als volgt op: “We marcheren voor het recht op hoop. We marcheren voor de erkenning van alle rechten en voor gelijkwaardig burgerschap. We eisen vrede in eenheid en saamhorigheid. In dit proces moet de wil van het volk worden erkend en moet er een einde komen aan het beleid van de trustees. We marcheren met deze eisen. We zien ook duidelijk dat het volk in dit proces vasthoudt aan vrede. Onze mars is een mars voor vrijheid. We zullen deze vrijheid zeker bereiken.”
Bron: ANF