Çiğdem Doğu, bestuurslid van de KJK (Koerdische vrouwengemeenschap), sprak in dit interview met ANF Nieuwsagentschap over het karakter van de onuitgesproken Derde Wereldoorlog tegen vrouwen, de samenleving en de natuur.
Wat kan er gezegd worden over het karakter van de Derde Wereldoorlog? Welke methoden, tactieken en strategieën gebruiken de kapitalistische wereldsystemen en natiestaatregimes in het Midden-Oosten en daarbuiten?
Wereldoorlogen zijn in de hoofden van de mensheid verankerd als processen waarbij staten in onderlinge allianties elkaar officieel de oorlog verklaren en voeren, waarbij miljoenen mensen sterven en grote schade wordt aangericht in een groot geografisch gebied. Aangezien de twee wereldoorlogen op deze manier werden uitgevochten, wordt de Derde Wereldoorlog op een vergelijkbare manier benaderd, wat resulteert in een vergelijkbaar patroon. Zoals bekend hebben beide wereldoorlogen geleid tot successen van de socialistische, democratische en nationale bevrijdingsstrijd van de onderdrukten en tot blijvende verworvenheden.
De belangrijkste conclusie voor de krachten van de kapitalistische moderniteit is dat de Derde Wereldoorlog wordt uitgevochten op basis van het voorkomen van mogelijke successen van de onderdrukten en samenlevingen. Er is een holistische benadering om zowel de wereld opnieuw vorm te geven volgens hun eigen kapitalistische belangen als om de bestaande gevechtskracht van de volkeren en onderdrukten bij de uitvoering van deze vormingsstrategie te liquideren en mogelijke gevechtsdynamieken in een vroeg stadium te neutraliseren. Daarom wordt de oorlog gevoerd met middelen die te langdurig zijn om te worden samengeperst in een periode van een paar jaar en te rijk om te worden beperkt tot een paar landen en te worden aangepakt met een enkele methode. Oorlog is overal, hoewel in verschillende vormen en in sommige gebieden zichtbaarder en intenser.
De oorlog verdiepen en uitbreiden
Van koude oorlogsmethodes tot hete oorlogsmethodes, van het gebruik van harde macht tot zachte macht, van natiestaten tot niet-statelijke structuren, alle manieren van fysieke en speciale oorlogsvoering vormen de basis van dit proces. De Derde Wereldoorlog wordt gekarakteriseerd en uitgevochten als een strijd van de kapitalistische moderniteit tegen alle samenlevingen, de natuur en vrouwen. Een ander belangrijk kenmerk van deze oorlog is dat hij langdurig is. De machten van de kapitalistische moderniteit verdiepen en breiden de oorlog uit door te putten uit de gehele accumulatie van macht en ervaring van de centrale beschaving. Bij het vormgeven van zijn nieuwe systeem dat nationale grenzen overstijgt, maakt het mondiale kapitaal handig gebruik van allerlei vormen van nationalisme, religieus fanatisme, seksisme en sciëntisme.
Oorlog wordt onzichtbaar gemaakt door fragmentatie
De Derde Wereldoorlog is gericht tegen samenlevingen, vrouwen en de natuur en wordt al bijna 30 jaar op deze manier gevoerd. Het wordt gevoerd zonder het te benoemen en zonder het zichtbaar te maken, door de indruk te wekken dat het beperkt is tot de interne structuur van natiestaten en sommige van hun vijanden. Dit proces wordt op een zeer slimme en meedogenloze manier uitgevoerd. In deze context is het belangrijk om erop te wijzen dat de Derde Wereldoorlog niet pas nu is begonnen, zoals soms wordt gesuggereerd. Hij begon in de jaren negentig, toen de VS Irak als doelwit koos. Rêber Apo [Abdullah Öcalan] had deze observatie vele jaren geleden al gemaakt, en de strategische waarde van deze observatie wordt vandaag de dag veel beter begrepen.
De oorlog verdiepen en uitbreiden
Van koude oorlogsmethodes tot hete oorlogsmethodes, van het gebruik van harde macht tot zachte macht, van natiestaten tot niet-statelijke structuren, alle manieren van fysieke en speciale oorlogsvoering vormen de basis van dit proces. De Derde Wereldoorlog wordt gekarakteriseerd en uitgevochten als een strijd van de kapitalistische moderniteit tegen alle samenlevingen, de natuur en vrouwen. Een ander belangrijk kenmerk van deze oorlog is dat hij langdurig is. De machten van de kapitalistische moderniteit verdiepen en breiden de oorlog uit door te putten uit de gehele accumulatie van macht en ervaring van de centrale beschaving. Bij het vormgeven van zijn nieuwe systeem dat nationale grenzen overstijgt, maakt het mondiale kapitaal handig gebruik van allerlei vormen van nationalisme, religieus fanatisme, seksisme en sciëntisme.
Oorlog wordt onzichtbaar gemaakt door fragmentatie
Het is heel belangrijk voor de krachten van de kapitalistische moderniteit om oorlog onzichtbaar te maken, zodat ze hun strategie kunnen uitvoeren zonder de natiestaatstructuur te beschadigen, die een obstakel vormt voor de wereldwijde circulatie van kapitaal, en zonder een revolutionaire ontwikkeling te veroorzaken voor de onderdrukten. Dus hoe vakkundiger nationalisme, religie, seksisme en wetenschap worden gebruikt binnen natiestaten, hoe onzichtbaarder het wereldoorlogskarakter van geweld wordt. Het intensieve gebruik van geweld in een geografie maakt oorlog zichtbaarder, maar het gefragmenteerde gebruik van geweld binnen elke natiestaat verhindert dit. Een staat van open oorlog domineert samenlevingen, de onderdrukten, en speelt een rol in de ontwikkeling van een meer geïntegreerde en krachtigere strategie van strijd. Samenlevingen reageren sneller en krachtiger op een oorlog die ze open zien.
De Derde Wereldoorlog is niet net begonnen
De Derde Wereldoorlog is gericht tegen samenlevingen, vrouwen en de natuur en wordt al bijna 30 jaar op deze manier uitgevochten. Hij wordt gevoerd zonder hem te benoemen en zonder hem zichtbaar te maken, door de indruk te wekken dat hij beperkt is tot de interne structuur van natiestaten en sommige van hun vijanden. Dit proces wordt op een zeer slimme en meedogenloze manier uitgevoerd. In deze context is het belangrijk om erop te wijzen dat de Derde Wereldoorlog niet nu pas is begonnen, zoals soms wordt gesuggereerd. Het begon in de jaren negentig, toen de VS Irak als doelwit koos. Rêber Apo [Abdullah Öcalan] had deze observatie vele jaren geleden al gemaakt, en de strategische waarde van deze observatie wordt vandaag veel beter begrepen.
Nieuwe fase sinds 7 oktober
De periode sinds 7 oktober 2023, na de aanval van Hamas op Israël, en de oorlog die Israël tot op de dag van vandaag is blijven voeren, vormen een nieuwe fase van de Derde Wereldoorlog. Netanyahu’s verklaring in zijn eerste verklaringen na 7 oktober dat de kaarten worden veranderd en de situatie die nu is ontstaan zijn hier een duidelijke indicatie van.
Het zou een positivistische benadering zijn om het discours over veranderende kaarten te beperken tot een zuiver politieke betekenis. De kaarten van het hegemoniale systeem, de berekening van nieuwe energieroutes, geostrategische en geopolitieke berekeningen duiden in wezen op massamoorden op samenlevingen, vrouwen en kinderen. Dit mogen we nooit vergeten.
In hoeverre voedt deze oorlog vrouwenhaat? En op welke manieren beïnvloeden nationalisme, religieus fanatisme, seksisme en wetenschap, als brandstof voor het fascisme, het bestaan en de identiteit van vrouwen vandaag de dag?
Het belangrijkste doel van het mondiale kapitaal is om de wil van de samenleving te breken, en de samenleving betekent in de eerste plaats vrouwen, en vrouwen betekenen leven. Terwijl het kapitaal gedomineerd wordt door mannen, is de maatschappij vrouwgericht. Het sociale leven is het moreel-politieke leven en het zijn de vrouwen die het moreel-politieke leven in stand houden, uitvoeren en in beweging houden. De moeder van het sociale leven in materiële en spirituele termen is de vrouw. Vanaf de eerste uren van overheersing tot op de dag van vandaag is de belangrijkste strategie om de sociale wil te onderdrukken gebaseerd op het onderdrukken van de wil van vrouwen. In dit opzicht is er een geschiedenis en de ervaring en het corpus van de door mannen gedomineerde macht die door die geschiedenis zijn gecreëerd. Terwijl deze accumulatie en ervaring zelf constant is, vereisen het niveau dat het door mannen gedomineerde kapitaal heeft bereikt en de noodzaak om alle grenzen te overwinnen methoden en vormen van politiek die verder gaan dan het gebruikelijke.
Vernietiging van georganiseerd verzet
Het antwoord op je vraag is precies op dit punt te vinden. Aangezien de Derde Wereldoorlog gebaseerd is op de vernietiging op lange termijn van de wil van de samenleving, dus ook van de wil van vrouwen, en de daarmee gepaard gaande opbouw van hegemonie, worden nationalisme, religieuze ijver, sciëntisme en seksisme de belangrijkste wapens. Deze vier elementen, ook wel hybride oorlogen genoemd, spelen een enorme rol als fysieke en als speciale elementen van oorlogvoering. Ze verdelen en fragmenteren de samenleving tot in de atomen, verzwakken in het bijzonder de moreel-politieke kracht van vrouwen en maken hen onbekwaam om georganiseerd verzet te bieden tegen de door mannen gedomineerde kapitalistische macht. Door polariserende en bijtende ideologische methoden toe te passen, worden samenlevingen, vrouwen en mannen, religies, naties en individuen tegen elkaar opgezet en gedwongen elkaar te bestrijden. In de atmosfeer van deze oorlog wordt de moreel-politieke kracht in de grootste mate verzwakt. Wanneer het principe van moreel-politiek leven, het bewustzijn een gemeenschap te zijn, verzwakt is, is er geen kracht meer om weerstand te bieden.
Oorlog tegen de samenleving en de natuur
Daarom beschouwen we de Derde Wereldoorlog als een oorlog tegen de samenleving en de natuur, te beginnen met vrouwen. Deze oorlog wordt heel bewust niet benoemd, hij wordt bijna onzichtbaar gemaakt. Hoe kunnen we de massamoorden op vrouwen met duizend gezichten over de hele wereld, in het Midden-Oosten en in Koerdistan, anders definiëren dan met de term oorlog? In welke periode waren er zulke intense slachtingen van vrouwen, slachtingen van de natuur, sociale degradatie en degeneratie van het leven? Zelfs een algemeen en ruw overzicht laat ons duidelijk zien dat we te maken hebben met een massale vrouwenmoord in bijna elke geografie en op elke vierkante meter van de wereld. Het is een grote leugen om te beweren dat dit oorlogsgeweld tegen vrouwen alleen voorkomt in sommige “achterlijke” landen en dat het wordt veroorzaakt door individuen. Deze bewering maakt deel uit van de speciale oorlogsvoering om de oorlog tegen vrouwen te verbergen. We weten heel goed dat de machthebbers nationale, sektarische en culturele verschillen in samenlevingen gebruiken om nationalisme en religieus fanatisme uit te lokken. Op die manier lokken ze door mannen gedomineerd geweld uit en maken ze vrouwenmoord aan de orde van de dag door conflictgebieden te creëren.
Wat gebeurt er vandaag de dag in Turkije, Jemen, Soedan, Ethiopië, Libië, Afghanistan, enzovoort? Als we kijken naar de slachtingen en uitbuiting van vrouwen in deze landen, kunnen we heel duidelijk zien hoe deze methoden worden toegepast en resultaten opleveren. Aan de andere kant, als we kijken naar de plaatsen die de kapitalistische moderniteit ontwikkelde landen noemt, waar geen hete conflicten zijn, zien we dat deze methoden nu zichtbaarder worden toegepast en dat vrouwen worden aangevallen.
Tactische projecties van de oorlog tegen vrouwen
Een heel belangrijk punt is natuurlijk dat de oorlog tegen vrouwen niet beperkt mag blijven tot de gevolgen van conflicten die voortkomen uit de provocatie van nationalisme en religieus fanatisme. Dit is echt heel belangrijk. Want als we het speciale aspect van oorlog niet zien, namelijk het aspect van het niet fysiek doden van vrouwen, maar van het volledig transformeren van hun lichaam en ziel tot handelswaar, dan hebben we een onvolledige en dus verkeerde benadering van de strategie van de Derde Wereldoorlog. De tactische projecties van de oorlog waarmee vrouwen op elk moment geconfronteerd worden, variëren van de devaluatie van vrouwelijke arbeid tot de transformatie van elk orgaan van het vrouwelijk lichaam in een seksueel handelsartikel, dat vrouwelijkheid naar een extreem vernederend en vernederend niveau tilt.
Deze oorlog veroorzaakt verschrikkelijke verstoringen in vrouwen, in hun lichamelijkheid, psychologie, spiritualiteit en relationele wereld. Een vrouw wiens lichaam en wereld verscheurd zijn, betekent een verdeelde samenleving en een gefragmenteerde natuur. Daarom is onze wereld een wereld zonder liefde, zonder licht, zonder betekenis geworden.
Bron: ANF