- Zuid-Koerdistan
Talrijke genocides en bloedbaden kenmerken de geschiedenis van de Yezidi’s. Aanhoudende discriminatie, gebrek aan steun bij de wederopbouw en het in diskrediet brengen van hun recht op zelfbeschikking kenmerken de realiteit van de yezidische bevolking, met name in hun belangrijkste woongebied Şengal. Als gevolg daarvan stijgt het aantal zelfmoorden voortdurend. Vooral vrouwen en jongeren worden hierdoor getroffen.
De Beweging van Vrije Yezidische Vrouwen (TAJÊ) heeft daarom ongeveer een week geleden de campagne “Dood jezelf niet, elke zelfmoord is een doodvonnis” gelanceerd om aandacht te vragen voor de ernstige gevolgen van deze realiteit voor de eeuwenoude geloofsgemeenschap en hier een einde aan te maken. Een groot aantal instellingen steunt deze oproep al, waaronder de Unie van Jonge Yezidi Vrouwen en de Democratische Autonomieraden van Şengal (MXDŞ). In een recente verklaring hebben ook de Vrouweneenheden van Şengal (YJŞ) hun deelname aan de campagne aangekondigd.
Start van de campagne
Tijdens een persconferentie in het Şehîd Dijwar Park in Xanesor heeft de TAJÊ in het Koerdisch en Arabisch de achtergronden van de nieuwe campagne toegelicht. Ondanks de geschiedenis van allerlei soorten aanvallen heeft de Yezidische gemeenschap haar cultuur en geloof kunnen behouden. Deze aanvallen, die vooral gericht waren tegen vrouwen en jongeren, zijn echter niet zonder ernstige gevolgen gebleven voor de etnisch-religieuze groep, maar hebben geleid tot diepgaande sociale problemen, aldus de vrouwenorganisatie.
Letterlijk stond er in de verklaring: “Vooral in de afgelopen jaren is het aantal zelfmoorden sterk gestegen. Wij vinden deze situatie zeer gevaarlijk en zorgwekkend voor onze gemeenschap. Deze situatie treft vooral vrouwen en jongeren. Onderzoek wijst uit dat de redenen voor zelfmoord onder meer familiale druk, financiële problemen, hopeloosheid ten aanzien van het leven en moreel verval onder het mom van liefde zijn. De geloofsovertuigingen en de aard van de Ezidi’s voorzien in een gemeenschappelijk en gelijkwaardig leven, maar de huidige realiteit is daar ver van verwijderd.”
Het patriarchaat als oorzaak van het probleem
De Yezidische vrouwen plaatsten deze realiteit ook in de context van de huidige ontwikkelingen in Irak, waar onlangs onder bepaalde voorwaarden het kindhuwelijk opnieuw is ingevoerd. Dit wordt ook beschouwd als een oorzaak van zelfmoorden.
Diepgewortelde patriarchale structuren moeten resoluut worden bestreden, vindt TAJÊ: “Het seksisme en de mannelijke dominantie die in onze samenleving heersen, belemmeren ook de gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Zolang deze mentaliteit niet wordt overwonnen, zullen er zelfmoorden blijven plaatsvinden en zal het niet mogelijk zijn om een vrije en gelijkwaardige samenleving op te bouwen.”
Met “Jin Jiyan Azadî” naar bevrijding
Tegen deze achtergrond riep de yezidische vrouwenbeweging op om zich krachtig te verzetten tegen deze normaliteit en dit geloof in het lot. Gezinnen moeten zich in deze zin verantwoordelijk voelen voor de opvoeding van hun kinderen en jongeren. Vooral vrouwen en jongeren moeten zichzelf mondiger maken, aldus de verklaring: “Ons initiatief is erop gericht om de samenleving te bereiken en voor te lichten met ‘Jin Jiyan Azadî’.
In het kader van dit initiatief zullen we verschillende evenementen organiseren. Wij geloven dat we zelfmoorden kunnen voorkomen als onze samenleving, onze vrouwen en onze jongeren zich met een gezamenlijke houding bij dit initiatief aansluiten.
Brede steun
Tijdens de persconferentie toonden de Unie van Jonge Yezidische Vrouwen en de verschillende instellingen van het democratisch zelfbestuur van Şengal hun steun en hun gezamenlijke wil en waren zij met vertegenwoordigers ter plaatse aanwezig.
Samen zien zij zich in staat en verantwoordelijk om de problematiek op een oplossingsgerichte manier aan te pakken: “Als vrouwenbeweging, autonoom bestuur en alle aangesloten instellingen en organisaties zien wij ons verantwoordelijk voor het oplossen van de problemen van onze samenleving. Net zoals we al elf jaar standvastig alle politieke, sociale, fysieke en culturele aanvallen het hoofd bieden en de oplossingskracht en de wil van onze samenleving belichamen, zullen we daar ook in de toekomst voor blijven vechten. De kracht en bron van onze strijd zijn de ideeën en de filosofie van Rêber Apo.”
Vrouwenverdediging verzet zich tegen speciale oorlog
Ook de Vrouweneenheden van Şengal (YJŞ) hebben in een recente verklaring hun steun voor de campagne uitgesproken. Hierbij verwezen ze ook naar religieuze grondbeginselen van het Yezidisme en stelden ze dat zelfmoord in strijd is met het gemeenschappelijke karakter van het Yezidische geloof en als een van de grootste zonden wordt beschouwd.
In de verklaring werd benadrukt dat de bevolking van Şengal de afgelopen jaren blootgesteld is geweest aan ernstige vormen van geweld en dat de psychologische, culturele en fysieke gevolgen van dit geweld voor vrouwen en jongeren niet mogen worden genegeerd, aangezien het fungeert als een van de methoden van speciale oorlogsvoering.
Overleven als bron van zelfbewustzijn
Gezien de gewelddadige geschiedenis van het Yezidi-volk, aldus de YJŞ, kunnen het herhaaldelijk succesvolle verzet en het overleven dienen als bron van zelfbewustzijn. Tegen deze achtergrond mag de gemeenschap zich niet laten meeslepen door hulpeloosheid.
De vrouwenverdediging ziet in de aanvallen de oorzaak van omvangrijke sociale problemen. Toch houdt zij vast aan het standpunt dat zelfmoord geen oplossing is: “Als zij zelf geen oplossing kunnen vinden, nemen zij hun toevlucht tot zelfmoord. Maar zelfmoord is geen oplossing. Als vrouwenleger vinden wij dat onaanvaardbaar en wijzen wij het af. Dat is uiterst gevaarlijk voor het Yezidi-volk en op deze manier wordt de samenleving naar haar ondergang gedreven.”
De filosofie van Abdullah Öcalan als leidraad
De huidige realiteit, zo legden de YJŞ uit, staat haaks op het gelijkwaardige en gemeenschappelijke leven dat het yezidische geloof voorschrijft. Daarentegen wilden ook zij alles doen wat in hun macht lag om dit te veranderen: “Ons volk staat niet alleen, wij staan achter ons volk. Geen enkele vrouw staat alleen, wij staan achter alle vrouwen!”
Hiervoor benadrukten ze in het bijzonder de kracht van de filosofie van Abdullah Öcalan als uitgangspunt voor nieuwe inspiratie en hoop: “De heer Öcalan beoordeelt de realiteit van de samenleving en de problemen van de samenleving in detail. Elk individu dat gelooft dat zijn leven in een impasse is geraakt, kan zich door de ideeën en de filosofie van de heer Öcalan uit de duisternis bevrijden en helderheid verkrijgen.”
De verklaring van de YJŞ eindigde met de volgende oproep: “Laten we het leven zinvol en duurzaam vormgeven door middel van de ideeën en de filosofie van Abdullah Öcalan.”
Bron: ANF