Professor Camilla Power van de Universiteit van Oost-Londen bezocht universiteiten en academies in Rojava. Power zei: “het is belangrijk om mensen in verschillende delen van de wereld kennis te laten maken met de democratische confederalistische revolutie.”
Professor Camilla Power van de Universiteit van Oost-Londen die naar Rojava kwam om het onderwijsmodel in Rojava en Noord- en Oost-Syrische Autonome Administratie te bestuderen en de relaties met universiteiten en academies in Rojava te versterken, zei dat ze onder de indruk was van de ‘grote hoop en energie’ die ze in de regio zag.
Een delegatie van professoren en onderzoekers uit de Verenigde Staten en Europa bezocht de universiteiten van Rojava en Kobanê. Antropoloog Camilla Power, een lid van de delegatie, zei dat ze vijf jaar geleden op een jineoloji (vrouwenweternschap- red)-seminarie in Keulen kennismaakte over het model van democratische autonomie in Rojava.
Wat betreft haar reden om naar Rojava te komen, zei Power: “Een groep academici in Europa bestudeerde de Rojava-ervaring en besloot naar Rojava te komen om het onderwijssysteem op het veld te bestuderen.” Ze voegde eraan toe dat de delegatie erg blij was met de gehouden vergaderingen.
Power: “Ik zie heel veel energie en hoop. Ten eerste zie ik een grote opwinding en hoop voor het proces om elkaar te leren kennen en voor zelfbestuur. Er zijn problemen, maar het zijn problemen die overwonnen kunnen worden en we zullen ondersteunen waar we kunnen.”
Een strijd voor de hele wereld
Het nieuwe model wordt met hand en tand in leven gehouden, daarvan was ze getuige in elke stad die ze zag, zei Power. “We zijn in de plaats waar de felste strijd tegen DAESH werd gevoerd èn gewonnen, we zijn in Kobane. We zien met onze eigen ogen hoe groot deze overwinning is geweest.” Er is een grote tegenstrijdigheid die ik hier wil benadrukken: Aan de ene kant negeert de hele wereld de ervaring van democratisch confederalisme, aan de andere kant is er een strijd tegen DAESH die voor de hele wereld wordt gestreden.”
‘Ik ben hierheen gebracht door de strijd van vrouwen’
Power zei: “Wat me hier bracht, was de vrouwenstrijd voor vrijheid en de jineoloji-studies. Naar mijn mening is het leiderschap van vrouwen wat deze revolutie anders maakt dan andere revoluties. Ik denk dat dit een grote hoop is, niet alleen voor het Midden-Oosten, maar ook voor de delen van de wereld waar we vandaan komen. We hebben net de universiteit van Kobanê bezocht en daarvoor hebben we de universiteit van Rojava bezocht. Nu zou iedereen moeten denken: wat zou er met deze mensen gebeurd zijn als DAESH had gewonnen?”
‘We hebben een grote plicht’
Power benadrukte dat verschillende delen van de wereld meer zouden moeten weten over de democratische confederalistische revolutie die plaatsvindt in Rojava, en dat de academici in dit opzicht een grote verantwoordelijkheid dragen. “We hebben hier een geweldige baan, ik hoop dat dit een begin zal zijn, er moeten veel punten worden ondersteund, er moet tegelijkertijd financiële steun worden geboden, hiervoor kunnen kansen en projecten worden ontwikkeld. We moeten ideeën uitwisselen en de behoeften van deze plek begrijpen.”
Terwijl ze stelde dat mensen uit verschillende delen van de wereld deze revolutie ook zouden moeten leren kennen, zei Power: ” De jongeren in de wereld bevindt zich in een nieuwe zoektocht. Ze zijn op zoek naar veel kwesties zoals ecologie, vrijheid, nieuw leven, etc. Als ze het model hier kunnen zien en herkennen, zullen ze zich realiseren dat veel problemen in dit model worden uitgelegd en opgelost. Wanneer we terugkomen, zullen we verschillende materialen, geschreven en beelden over dit onderwerp voorbereiden. Wat er over deze revolutie gezegd moet worden, moet nu gezegd worden en mensen over de hele wereld zouden meer moeten weten over deze revolutie en haar model. ”
Mensen zijn de academie
Camilla Power zei dat de academie en de gemeenschap in Rojava niet van elkaar gescheiden zijn. “Ik moet zeggen dat het onderwijsmodel hier heel anders is dan het model dat het westen van de wereld domineert en de academie in een ijstoren plaatst. De academie en samenleving zijn met elkaar verweven en komen hier samen, wat geweldig is voor de socialisatie van het onderwijs. ”
