- Turkije
De journalist en auteur Hüseyin Aykol, die op 14 oktober vanwege een hersenbloeding werd opgenomen in het Sincan Onderwijs- en Onderzoekziekenhuis, heeft daar nog twee hersenbloedingen gekregen en wordt nog steeds op de intensive care behandeld.
Tijdens de behandeling kreeg Aykol ook longontsteking en zijn bloeddruk daalt voortdurend. Volgens berichten ter plaatse verkeert hij nog steeds in levensgevaar, terwijl de artsen de medicamenteuze behandeling voortzetten.
In de 15 dagen die de journalist en schrijver op de intensive care doorbracht, kreeg hij talrijke bezoekjes van parlementsleden, mediaprofessionals, schrijvers, intellectuelen, juristen en mensenrechtenactivisten.
Brief van Ayşe Gökkan
De in de Sincan-gevangenis opgesloten politica Ayşe Gökkan heeft nu een brief gestuurd aan Nuray Çevirmen, de vrouw van Aykol. De voormalige woordvoerster van de Beweging van Vrije Vrouwen (TJA), Ayşe Gökkan, schreef in haar brief vanuit de gevangenis dat ze “diep geschokt” was en “onbeschrijfelijk zware gevoelens” had.
Ayşe Gökkan schreef in haar brief: “Ik heb vernomen dat Hüseyin Mamoste met een ernstige ziekte kampt. Het is niet moeilijk te raden dat de strijd voor de menselijkheid en het levenslang dragen van deze last zo’n hoge prijs hebben. Juist op zulke momenten zie ik geen andere manier dan de ondraaglijke last te dragen die ontstaat door de toenemende woede, zoals Hüseyin Mamoste dat doet. Hij leert ons woede om te zetten in menselijkheid, en wij leren het.”
“Hij heeft ons nooit in de steek gelaten”
Gökkan richtte zich onbekend tot Çevirmen. Hoewel de twee vrouwen elkaar nooit persoonlijk hebben ontmoet, stond zij bij haar bekend als een toegewijde en vastberaden vrouw met duidelijke waarden. Met persoonlijke woorden bracht Gökkan Çevirmen namens een dertigtal politiek gevangengenomen vrouwen solidariteitsgroeten over en wenste zij haar man een spoedig herstel.
Over de houding van de ernstig zieke man ten opzichte van de strijd van de Koerdische vrouwen schreef ze: “Hij heeft ons geen enkele keer in de steek gelaten, hij heeft zich geen enkele keer verkeerd gedragen ten opzichte van de strijd van de Koerdische vrouwen voor hun vrijheid; hij is trouw gebleven aan zijn duidelijkheid. Ik weet dat het ook voor jou erg moeilijk is. Ook voor ons is het erg moeilijk om onze gevoelens in zulke teksten te delen. We zouden willen dat we bij je konden zijn, maar onze gezamenlijke strijd heeft ons geleerd om door te gaan zonder ‘wat als’-gedachten en ons niet te laten ontmoedigen door hun zware last. En dat is de waarheid die ons maakt tot wie we zijn.”
Bron: ANF