- Turkije
Gültan Kışanak, politica van de DEM-partij, is vanuit de gevangenis verkozen tot kandidaat voor het ambt van co-burgemeester van Ankara. De politica, die gevangen zit in de maximum beveiligde F-Type gevangenis in Kandıra, richtte zich in een brief tot de vrouwen. Hierin benadrukte Kışanak de leidende rol van vrouwen in de strijd voor vrede en vrijheid. Om deze rol succesvol te vervullen, zijn de solidariteit en organisatie van vrouwen essentieel.
Gültan Kışanak was voor haar arrestatie in de herfst van 2016 co-burgemeester van Amed (Tr. Diyarbakir). De journaliste en voormalig parlementslid werd in 2014 als eerste vrouw verkozen tot burgemeester van de Noord-Koerdische metropool met 55,1 procent van de stemmen. Na de militaire staatsgreep van 12 september 1980 werd Gültan Kışanak op 19-jarige leeftijd gearresteerd en twee jaar lang gemarteld in de beruchte kerker van Amed. Als burgemeester van Amed liet ze de gevangenis waar ze ooit gemarteld werd ombouwen tot een museum. Ze zit sinds 2016 in de gevangenis en werd samen met 107 andere mensen aangeklaagd in verband met de protesten in Turkije tijdens de strijd om Kobanê. In het politieke proces op basis van verzonnen aanklachten wordt de politica veroordeeld tot vele jaren gevangenisstraf.
In haar brief aan vrouwen in Turkije en Koerdistan verwees de politica in het bijzonder naar de komende lokale verkiezingen. Ze legde uit: “Lieve vrouwen, allereerst wil ik zeggen hoezeer ik het mis om met jullie samen te werken en te strijden. Hoewel we nooit gescheiden zijn geweest in onze gevoelens en gedachten, heb ik het gemist om met jullie te praten, te discussiëren, jullie zorgen te delen en zij aan zij met jullie te zijn op straat, bij de rally’s en in de praktische strijd. Ik omhels ieder van jullie met verlangen en zend jullie mijn groeten en liefde. Alle andere politieke gevangenen hier sturen jullie ook hun groeten en liefde.
Campagne in de gevangenis
Onze voorzitster Figen* heeft hier [in de gevangenis] een verkiezingspropaganda- en agitatieteam opgezet dat hard aan het werk is. Het enthousiasme en de motivatie is erg groot. De vrouwen hier zeggen dat als we alle vrouwen oproepen om een stap vooruit te zetten, we er ook hard voor moeten werken. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat de kandidatuur voor Ankara zoveel passie zou opwekken. Dit betekent dat de vrouwen veel energie hebben verzameld. Ik hoop dat deze bewustwording ons, vooral vrouwen, zal samenbrengen op een hernieuwde, sterke en gemeenschappelijke basis van strijd tijdens de campagne en vooral na de verkiezingen. Ik geloof dat we deze campagneperiode optimaal zullen benutten om het moreel en de motivatie van de strijd voor vrouwenemancipatie op te vijzelen, om onze gemeenschappelijke ervaringen in de strijd te onthullen en nieuw leven in te blazen.
“Vrouwenemancipatie ligt onder vuur”
Lieve vrouwen, we leven in een tijd waarin de strijd voor vrouwenemancipatie volledig onder vuur ligt. Jullie weten en ervaren dit. Aan de ene kant is er de opkomst van religieus fundamentalisme, radicaal nationalisme, patriarchale politiek, die zich manifesteert in een machtsstrijd tussen twee partijen en de hele samenleving heeft beroofd van haar subjectstatus en heeft afgeleid van de echte agenda. Aan de andere kant is er de Koerdische kwestie, die veroordeeld is tot onoplosbaarheid door het aandringen op oorlog en het groeiende militarisme dat ermee verbonden is. Er bestaat zelfs het gevaar van een regionale, misschien zelfs wereldwijde oorlog… Een gewetenloze, opportunistische politiek zonder strijdbereidheid sleurt deze regio mee in deze maalstroom… Er is grote reden tot bezorgdheid.
“Verkiezingscampagne is ook tijd om ons voor te bereiden op de fase erna”
Maar jullie buiten en wij als politieke gijzelaars binnen vechten terug. In de rechtszalen hebben we deze gang van zaken zo goed mogelijk bestreden. We zien deze verkiezingscampagne als een proces waarin we collectief ons verzet laten horen, strijden en sterke voorbereidingen treffen voor de periode na de verkiezingen. Ik ben er zeker van dat jullie de risico’s en kansen van de strijd buiten beter zullen herkennen. Op de vergaderingen zullen jullie deze kwesties bespreken, kritiek leveren en voorstellen doen die tot belangrijke conclusies zullen leiden. Ik wil dat jullie weten dat jullie standpunten en de resultaten die jullie zullen bereiken ons kracht zullen geven. Ja, ik mis jullie, maar ik heb me nooit alleen gevoeld. Je hebt ons vrouwelijke politieke gevangenen altijd kracht en moraal gegeven met je strijd. Jullie vriendschap en vrouwensolidariteit hebben de celmuren en ijzeren hekken onzichtbaar gemaakt. Nu is het tijd om de vrouwensolidariteit, de vrouwenorganisatie en de vrouwenstrijd voor vrijheid verder te versterken. Als we erin slagen nieuwe bruggen te bouwen tussen de Koerdische vrouwenbeweging en de vrouwenbeweging in Turkije en een structuur creëren die de gezamenlijke strijd resoluut voortzet, mogen we onszelf als succesvol beschouwen. Ons succes moet afgemeten worden aan de mate waarin vrouwenorganisatie, vrouwensolidariteit en vrouwenstrijd groeien en de politiek van sociale vrede vooruitgaat. Wij, de politieke gevangenen die hier gevangen zitten, geloven oprecht dat we zullen slagen. We twijfelen er niet aan dat jullie met hetzelfde geloof en dezelfde vastberadenheid op weg zullen gaan. Moge de weg voor jullie en voor ons open zijn.
Vol verlangen wensen we je nog een succes. Jin Jîyan Azadî!”
* Figen Yüksekdag, voormalig medevoorzitter van de HDP, zit ook in hechtenis als onderdeel van het Kobanê proces.