Het ‘Netwerk Tegen Geweld’, een vereniging van vrouwenorganisaties in Amed (Diyarbakir), riep op een persconferentie van de vrouwenvereniging Rosa op voor dringende actie tegen geweld tegen vrouwen en kinderen.
In Amed zijn in de afgelopen twee maanden drie vrouwen vermoord door hun partners of ex-partners. De persconferentie hekelde dat geweld tegen vrouwen politiek is en dat vrouwen en kinderen niet tegen geweld worden beschermd. De situatie is zo urgent dat een gezamenlijk noodplan moet worden gelanceerd, aldus de vrouwen van het netwerk, die een verslag van het geweld van de afgelopen vier maanden presenteerden.
Zoals gerapporteerd door Ruken Ergüneş van Vrouwenvereniging Rosa, hebben 954 vrouwen zich in deze periode tot een van de organisaties van het netwerk gewend voor geweld. “Elk van deze vrouwen heeft meermaals het geweld van mannen binnen of buiten het gezin ervaren”, zei de activist. Gewelddadige ervaringen vinden dus plaats op fysiek, seksueel, economisch, psychologisch, sociaal en digitaal niveau. Naast andere vormen van geweld meldden 701 vrouwen “constant psychologisch geweld”. In 418 gevallen betrof het het fysiek en in 160 gevallen seksueel geweld. Volgens het netwerk zijn 258 van de vrouwen in levensgevaar.
Het feit dat deze aantallen slechts een fractie zijn van de daadwerkelijke gevallen van geweld is de vrouwen van het netwerk goed bekend. “We zijn niet bezig met cijfers. Het gaat over vrouwen en kinderen die worden blootgesteld aan geweld”, zei Ruken Ergüneş.
Het netwerk begeleidt vrouwen bij de politie als ze een klacht willen indienen of beschermingsmaatregelen willen nemen. “De eerste contactpersoon in de openbare ruimte van politiebureaus is dan meestal een mannelijke politieagent die in bijzijn van andere mannen om de reden van de aangifte vraagt. Dit is een drempel voor de vrouwelijke slachtoffers. De verantwoordelijkheid van de politie is de verblijfplaats of plaats delict. Dus als een vrouw met grote moeite zou kunnen ontsnappen aan een gewelddadige situatie, zal ze daarheen worden teruggestuurd “, aldus Ruken Ergüneş, die de procedure uitlegt waarbij vrouwen afhankelijk zijn van de politie die niet getraind is om met getraumatiseerde mensen om te gaan.
Aan het einde van deze procedure blijven de daders vaak ongestraft omdat er geen bewijs is of ze worden te vervroegd vrijgelaten vanwege ‘goed gedrag’. Dienovereenkomstig is het vertrouwen van slachtoffers van geweld in de rechterlijke macht laag en het zelfmoordcijfer hoog.
Het Netwerk tegen Geweld ziet de verantwoordelijkheid van de staat, maar ook van de gezinnen en de samenleving als geheel. Om deze reden pleiten vrouwenorganisaties voor een gezamenlijk noodplan om geweld tegen vrouwen en kinderen te bestrijden.
