Het eerste antwoord van Turkije tegen het onafhankelijkheidsreferendum in Zuid-Koerdistan was De aanval op het Botî gebied van het Barzan district. Het waren wederom de guerrilla’s van Koerdistan die de aanval verijdelden.
Het Turkse leger kruiste de grens met Zuid-Koerdistan op 27 september en lanceerde een militaire operatie bij de Tepê Xwedê bergketen van de Barzan regio. Vergeleken met “alle andere operaties buiten hun eigen grenzen”, was deze aanval gericht op een gebied dat van belang is voor de familie Barzanî. Dit maakt de Turkse aanslag meer opmerkelijk dan elke andere aanval tegen de guerrilla’s.
Het is niet de eerste keer dat het Turkse leger de grens van Zuid-Koerdistan heeft overschreden, maar het is de eerste keer dat het Botî-gebied van de Barzan-regio het doel werd. Dit gebied draagt een belangrijk belang voor de Barzan stam en de familie Barzanî.
Bericht voor Zuid-Koerdistan
Allereerst is deze operatie meer gericht op de familie Barzani dan naar de guerrilla’s van de HPG (Volksverdedigingseenheden). Het aanvalln van de dorpen Beg, Seklê en Petrotê in die regio brengen de boodschap over hoe ze vanaf nu de Koerdische regionale overheid zullen benaderen. De massale bombardementen en beschietingen met mortieren, raketten, F-16-strijders, Kobra-helikopters en onbemande SIHA-drones zijn gericht op de ontvolking van de dorpen en het bedreigen van de lokale bevolking.
HPG-guerrilla’s hebben geen stationaire posities in de regio, maar het is een gebied waar er een guerrilla-activiteit is tot op een zeker niveau.
Van alle grensoverschrijdende operaties en invasies door de Turken was het Barzan-gebied nooit een doel voor het Turkse leger. De regio was altijd gespaard en er waren zelden gevechten in de Barzan regio. De aanval van het Turkse leger richting de Barzan-regio en de gezamenlijke militaire oefeningen met het Iraakse leger bij de grensovergang van Khabur zijn duidelijke aanwijzingen voor de voorbereidingen voor een all-out invasie tegen Zuid-Koerdistan.
De Turkse staat heeft niet alleen politieke en militaire afspraken geschorst met Zuid-Koerdistan, maar het Turkse leger ontwierp een nieuw concept om Koerden te vernietigen en heeft hiervoor open en geheime onderhandelingen met Iran en Irak.
Na alle dreigingen tegen de familie Barzani en tegen de inwoners van Zuid-Koerdistan na het onafhankelijkheidsreferendum, kan deze ‘operatie buiten zijn eigen grenzen’ worden beschouwd als de eerste stap.
Zuid-Koerdistan is nog onbewust
Hoewel de waarheid duidelijk is, neemt de regionale regering van Koerdistan nog steeds geen stappen in tegen de nationale eenheid en streeft ernaar de voordelen van de Koerden tegen Turkije te binden. Dit is niets anders dan meedogenloosheid. Iedereen weet wat het Barzan gebied betekent voor de KDP. Hoewel Turkije de morele waarden van het Koerdische volk heeft aangevallen, neemt de KDP nog steeds geen plaats in een gemeenschappelijke defensie, samen met de HPG-guerrilla’s. En dit maakt de houding van het KDP-leiderschap naar de AKP meer dan duidelijk.
De guerrilla’s van Koerdistan fungeren als schild
Ongeacht de oorsprong en de methode van de aanval, de Koerdische guerrilla’s staan er als eerste. De guerrilla’s zijn gevestigd in Oost-Koerdistan, de Kirkuk-Mexmur lijn en in Noord-Koerdistan. Zoals blijkt uit deze laatste operatie, trachten de guerrilla’s niet alleen de gebieden van strategisch belang voor hen te verdedigen, maar ook het land dat waarde heeft voor alle Koerdische mensen.
De Volksverdedigingseenheden (YPG) en Vrouwenverdedigingseenheden (YPJ) hebben ook aangekondigd dat ze zich zullen verzetten tegen eventuele operaties tegen Zuid-Koerdistan.
Kunnen we de eenheid van Koerdische mensen in geest en spirit niet kronen voor het opzetten van een gemeenschappelijke verdediging en nationale eenheid? Zuid-Koerdistan zal hierdoor niets verliezen. Integendeel, zo’n stap zal Zuid-Koerdistan sterker maken.
